Δημοψήφισμα δεν θέλει να κάνει. Ήξερε ότι αυτό το «όχι» δεν γυρνούσε με τίποτα σε «ναι» με την οποιαδήποτε κωλοτούμπα. Δεν ρώτησε τον ελληνικό λαό και εκτελώντας απαρέγκλιτα και αδίστακτα τις εντολές εκείνων που μέχρι χθες κατηγορούσε με βαρύτατους και ακραίους χαρακτηρισμούς (Αμερική, Γερμανία, ΝΑΤΟ), ξεπούλησε τα πάντα. Ένας κουτοπόνηρος συγχρόνως αντιπερισπασμός τη χρονική στιγμή που έχει κατατεθεί στη Βουλή για ψήφιση, το πολυνομοσχέδιο που προβλέπει περικοπές σοκ για τις συντάξεις, αποκεφαλισμό του αφορολόγητου και ενεχυρίαση για πολλά χρόνια της δημόσιας περιουσίας.
Πειθάρχησε σαν φοβισμένο μαθητούδι στις εντολές της «ξενοκρατίας» και άρον – άρον στα μουλωχτά και νύχτα συμφώνησε μαζί με το τέταρτο μνημόνιο των δανειστών το οποίο υπονομεύει τραγικά το μέλλον της χώρας για ολόκληρα χρόνια, να υπογράψει και το αντίστοιχο «μνημόνιο Ζάεφ». Ο Έλληνας Πρωθυπουργός μετρήθηκε και αποδείχθηκε ελάχιστος μπροστά σε ένα τεράστιο εθνικό θέμα. Ευχόμαστε να μην αποδειχθεί και μοιραίος αν αυτή η συμφωνία έκτρωμα ολοκληρωθεί.
Δώσαμε τα πάντα, ξεπουλήσαμε τα ιερά και όσια μας και δεν πήραμε απολύτως τίποτα το ουσιώδες, παρά μονάχα ένα σύννεφο με αστερίσκους προφανώς επικοινωνιακά τρικ, τα οποία επί χρόνια μάζευε και είχε φυλαγμένα στην κάβα του ο κουτοπόνηρος ανθέλληνας διαμεσολαβητής Νίμιτς. Καθρεφτάκια και χάντρες δηλαδή για τους… νότιους και βόρειους ιθαγενείς. Να σκεφτεί κανείς ότι ο πρόεδρος της FYROM όταν πληροφορήθηκε τη συμφωνία αντέδρασε λέγοντας χαρακτηριστικά: «Το εθνικό θέμα για τη χώρα μου ούτε συζητείται, ούτε συμφωνείται δια τηλεφώνου».
Δεν ρώταγε όμως τους δικούς μας «αετούς της κωλοτούμπας» και της γκεμπελίστικης προπαγάνδας οι οποίοι προκειμένου να διατηρηθούν στην εξουσία, είναι ικανοί να οδηγήσουν ότι ιερό έχουμε (όπως η ελληνικότητα της Μακεδονίας) σε μια «εν ψυχρώ εκτέλεση». Θα μπορούσα αλλά δεν θα επικαλεστώ ούτε θα επιστρατεύσω επιχειρήματα που θα ήταν ικανά να τεκμηριώσουν βαριές κατηγορίες περί μιας εθνικής μειοδοσίας. Προτιμώ να μείνω σε κάτι πολύ απλό αλλά το θεωρώ εξαιρετικά χαρακτηριστικό, επικαλούμενος τα περί μιας τραγικής πολιτικής κατάντιας.
Οι «δικοί μας» λοιπόν εκτελεστές διαταγών των αφεντικών τους, έσπευσαν να φέρουν άμεσα και τις αποδείξεις της αποτελεσματικότητας τους με μια απίστευτη αδικαιολόγητη και αντεθνική συμπεριφορά. Έδωσαν το όνομα (Μακεδονία), την εθνότητα, τη γλώσσα, σχεδόν τα πάντα στο κρατίδιο - μόρφωμα το οποίο προσπαθούν να παρουσιάσουν σαν ένα τρομακτικό κι επικίνδυνο εχθρό (!!!) αποδεικνύοντας ότι είναι οι πλέον πρόθυμοι και ικανοί εκτελεστές συμβολαίων και παντός είδους μνημονίων. Στην περίπτωση του ξεπουλήματος θα έχει μεγάλη σημασία να δει κανείς ότι ακολουθήθηκε η αντίστροφη πορεία από αυτή που θα περίμενε ο ελληνικός λαός.
Δηλαδή να προχωρήσουν πρώτα για την άρση των αλυτρωτικών υποθέσεων οι Σκοπιανοί και μετά να τους δοθεί το «ok» για την έναρξη των διαπραγματεύσεων της ένταξης τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ. Λεπτομέρειες θα μου πείτε. Εδώ αυτή τη στιγμή έχουμε πανηγύρι για το μεγάλο θρίαμβο. Ένα πανηγύρι στο οποίο τον πρώτο λόγο έχει το μεγαλύτερο μέρος των ΜΜΕ με τους καταχρεωμένους μεγαλοκαναλάρχες και μεγαλοεκδότες να έχουν δώσει εντολή στα «λυκόσκυλα τους» να αλυχτούν νύχτα - μέρα προκειμένου να προστατεύσουν τους «θριαμβευτές» από τις τυχόν αντιδράσεις της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Αποστολή και συνήθεια γνώριμη πλέον, με το μαύρο να γίνεται άσπρο πολύ τακτικά όταν πρόκειται να εξυπηρετηθεί η εξουσία. Θα βάλω τελεία σε αυτό το σημείο και θα σας παραθέσω μια άποψη του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή σε ανύποπτο χρόνο.
Διαβάστε τη: «Ζούμε σε μια εποχή κατά την οποία η ανθρωπότητα περνά μια βαθιά και πολύμορφη κρίση. Κρίση πολιτική, κρίση οικονομική και προπαντός κρίση αξιών. Διανύει μια μεταβατική περίοδο που την χαρακτηρίζει καθολική και έντονη ανησυχία. Ανησυχία που εκδηλώνεται υπό διάφορες μορφές: από το άγχος μέχρι και τη βία. Γιατί ο άνθρωπος της εποχής μας θέλει να απομακρυνθεί από ένα τρόπο ζωής και αναζητεί καινούργιο. Δυσπιστεί προς τους υφιστάμενους δεσμούς και αναζητεί καινούργιους.
Τέλος αναζητεί καινούργιες αξίες για να στηρίξει χωρίς όμως να μπορεί να προσδιορίσει τη μορφή και το περιεχόμενο τους. Πορεύεται με άλλα λόγια σαν καράβι που έχασε την πυξίδα του. Η αγωνιώδης αυτή αναζήτηση αποτελεί αυτή καθεαυτήν μια εκρηκτική δύναμη που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Αν κατά τα προσεχή χρόνια υπάρξει πολιτική και πνευματική ηγεσία ικανή να την χειραγωγήσει μπορεί η δύναμη αυτή να αποβεί δημιουργική. Αν όχι, μπορεί με τις αντιφάσεις που την χαρακτηρίζουν να διευρύνει το χάος». Πρόκειται για μια αποτύπωση γεμάτη σοφία και ρεαλισμό αλλά και που αποδεικνύεται προφητική με τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα.
ΥΓ1: Πιστεύω κι ελπίζω ότι οι βορειοελλαδίτες βουλευτές ακόμη και οι κυβερνητικοί θα πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να συμπεριφερθούν κατά συνείδηση και όχι σκύβοντας το κεφάλι και ακολουθώντας μια γραμμή κομματική στο ιερό θέμα της Μακεδονίας. Δεν θέλουμε να δούμε και να ζήσουμε σκηνές όπως όταν κάποιοι ποντιακής καταγωγής βουλευτές της κυβέρνησης, ανεχόντουσαν συναδέλφους τους ιδιαίτερα στο κυβερνητικό σχήμα που απαξίωναν - μερικοί από αυτούς και διακωμωδούσαν - τα περί γενοκτονίας με τοποθετήσεις αντεθνικές οι οποίες – εδώ μπορούμε να το επικαλεστούμε – ξεπερνούσαν ακόμη και τα όρια της εθνομειοδοσίας.
ΥΓ2: Οι πανέξυπνοι Σκοπιανοί περνούν προς τα έξω δυσαρέσκειες και αντιδράσεις (όπως του προέδρου τους) για τα συμφωνηθέντα, προκειμένου να βοηθήσουν επικοινωνιακά την αντίπερα όχθη που τους τα έδωσε όλα.