Είναι σε όλους γνωστό ποιος υπέδειξε, στήριξε και επέβαλε τον Γιώργο Σαρρή, για πρόεδρο στην ΕΠΟ. Όπως επίσης είναι γνωστό, στο διάστημα της θητείας του- μέχρι σήμερα- ο Χιώτης γιατρός, δεν διέψευσε την εμπιστοσύνη των ανθρώπων οι οποίοι τον πήραν από το «πουθενά» και τον ανέδειξαν με συνοπτικές διαδικασίες σε κορυφαία θεσμική προσωπικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, όπως αποδείχθηκε, είναι ένας «χαρισματικός» παράγοντας. Διαθέτει ξεχωριστές ικανότητες. Ιδιαίτερα στις επιλογές του για τους συνεργάτες του από τους οποίους «εισπράττει» το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους. Ποτέ δεν πέφτει έξω. Αυτό συνέβη και με τον σημερινό πρόεδρο της Εθνικής μας Ποδοσφαιρικής μας Ομοσπονδίας, ο οποίος δεν τον απογοήτευσε, εκτελώντας κατά γράμμα τις εντολές του και εκπληρώνοντας τις επιθυμίες του. Ο σημερινός πρόεδρος του Ολυμπιακού στην προκειμένη περίπτωση ακολούθησε την αλάνθαστη και επιτυχημένη συνταγή του μέντορα και προκατόχου του Σωκράτη Κόκκαλη και κινήθηκε με θρησκευτική ευλάβεια πάνω στην τακτική του. Με μια δική σου ΕΠΟ εξασφαλίζονται τα πάντα. Και πάνω από όλα τον έλεγχο της διαιτησίας. Όπως όλοι θα θυμούνται στην εποχή του ο Κόκκαλης με πρόεδρο τον Βασίλη Γκαγκάτση εγκαθίδρυσαν, έστησαν και εμπέδωσαν την ερυθρόλευκη ποδοσφαιρική παντοκρατορία. Κάτι παρόμοιο επιχείρησε και ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Τότε είχαμε το «δίδυμο» Κόκκαλη-Γκαγκάτση, σήμερα έχουμε το αντίστοιχο Μαρινάκη-Σαρρή. Καμία απολύτως διαφορά.
Όπως προαναφέραμε ο Χιώτης γιατρός ήταν «επιλογή και πρόσταγμα» του ερυθρόλευκου ιερατείου. Είναι αλήθεια πως δεν διέψευσε τις προσδοκίες εκείνων που τον επέλεξαν για διάδοχο του Πιλάβιου. Νομίζω πως δεν υπάρχει λόγος να αναφερθούμε λεπτομερώς στα όσα αφορούν τη μέχρι σήμερα θητεία του. Και τα όσα δηλαδή παράνομα και μυστηριώδη συνέβησαν επί των ημερών στο παραμάγαζο της ΕΠΟ (πλαστές ενημερότητες, στημένοι αγώνες, πειραγμένοι πίνακες αξιολόγησης διαιτητών, ολίγον… Πακιστάν και πολλά άλλα με τα οποία ασχολείται η δικαιοσύνη). Θα σταθούμε όμως στις δύο χαρακτηριστικότερες και σημαντικότερες περιπτώσεις που στιγμάτισαν ανεξίτηλα την προεδρική του θητεία.
Η μία έχει σχέση με την εν ψυχρώ εκτέλεση του ΠΑΟΚ από τον οποίο αφαιρέθηκε παράνομα το δικαίωμα να πρωταγωνιστεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, με την γνωστή «τιμωρία-εφεύρεση» της αφαίρεσης των τριών βαθμών! Όσον δηλαδή χρειαζόντουσαν για να ολοκληρωθεί το «πραξικόπημα» (και να ικανοποιηθούν επιθυμίες, προφανώς και να εκτελεστούν εντολές). Η άλλη περίπτωση αφορά τη ταπείνωση του εθνικού μας συγκροτήματος και την ουσιαστική επί των ημερών του κατάρρευση. Για αυτό το τελευταίο, όπως όλα δείχνουν οι συνέπειες θα είναι τραγικές. Με τις τρεις ήττες στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια η Εθνική μας θα πέσει ακόμα περισσότερο στην βαθμολογία της FIFA. Κάτι που θα επηρεάσει αρνητικά την κλήρωση για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018. Η ομάδα που κατείχε τον Οκτώβριο την 18η θέση, τον Νοέμβριο θα βρεθεί στην 20η. Να σκεφτεί κανείς ότι τον Απρίλιο του 2008 είχαμε σκαρφαλώσει μέχρι και την 8η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, κερδίζοντας άξια τις ευνοϊκές κληρώσεις οι οποίες μας είχαν ανοίξει το δρόμο στις μεγάλες διοργανώσεις. Εκτός από την αγωνιστική υποβάθμιση έρχεται όμως και οικονομική. Ο πακτωλός των εκατομμυρίων ευρώ που εισέρρευσαν στο ταμείο της ΕΠΟ (περίπου 50) με αφετηρία το μεγαλούργημα του 2004 αποτελεί πλέον ασύλληπτο όνειρο.
Ο κύριος Σαρρής θεωρείται ως εκ τούτου ο βασικός υπεύθυνος του δράματος που βιώνει η Εθνική μας. Και βαρύνεται σε μεγάλο βαθμό-αν όχι αποκλειστικά- για την πρόσληψη ενός αποτυχημένου γυρολόγου και κατά συρροή εκδιωχθέντος από τις ομάδες που είχαν την ατυχία να τον προσλάβουν κόουτς. Το συμβόλαιο που του έκλεισε ο κύριος Σαρρής είναι μία κυνική πρόκληση για τον σημερινό Έλληνα. Διαβάστε το βιογραφικό του κυρίου Ρανιέρι και βγάλτε το δικό σας συμπέρασμα. Ο Αμπράμοβιτς τον διώχνει με τις κλωτσιές από την Τσέλσι αποζημιώνοντας τον με 1,3 εκατ. Ευρώ! Μετά πήγε στην Βαλένθια που δεν τον άντεξε ούτε επτά μήνες. Τον έδιωξαν με αποζημίωση που φτάνει τα 5 εκατ. Ευρώ! Το ίδιο συνέβη και στη Γιουβέντους. Το διοικητικό της συμβούλιο συνεδρίασε έκτακτα και μετά το έβδομο παιχνίδι τον αντικατέστησε. Αποζημίωση; 1,3 εκατ. Ευρώ! Στη Ρόμα ξεφτιλίστηκε. Υποχρεώθηκε να φύγει τρέχοντας-να παραιτηθεί δηλαδή μόνος του-μετά το παιχνίδι με την Τζένοα στο οποίο ενώ η ομάδα του προηγήθηκε 3-0 έχασε τελικά 4-3. Ντράπηκε να ζητήσει αποζημίωση. Στη σειρά μπαίνει και η Ίντερ η οποία τον προσέλαβε 22 Σεπτεμβρίου του 2011 και τον υποχρέωσε σε παραίτηση στις 22 Μαρτίου του 2012. Ο μάνατζερ του κατάφερε να «ψήσει» τον Κροίσο της Μονακό κύριο Ριμπολόβλεφ, ο οποίος και αυτός τον έδιωξε κακήν κακώς από το Πριγκιπάτο, πληρώνοντας αποζημίωση 5 εκατομμύρια!! Και μετά ήρθε το δικό μας δράμα με το «πιστό» συμβόλαιο και την διάλυση του εθνικού αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Ο κύριος Σαρρής υπόλογος για αυτή τη μυστηριώδη πρόσληψη δεν έδωσε σαφείς εξηγήσεις. Όπως βέβαια δεν έκανε το ίδιο, δεν πήρε δηλαδή υπεύθυνη θέση μετά τις δηλώσεις του οργισμένου και αγανακτισμένου Σκοτσέζου αρχιδιαιτητή για το «κακούργημα» των υποτακτικών του (ΚΕΔ), στην Τρίπολη. Απλά δήλωσε ότι θα υποβάλλει την παραίτησή του στο ΔΣ της Ομοσπονδίας. Η οποία θεωρείται βέβαιο δε θα γίνει και αποδεκτή. Η αναβολή ήταν ένα πυροτέχνημα. Και όπως όλα δείχνουν θα υποχρεωθούμε για μια ακόμη φορά ύστερα από όλα αυτά τα ανατριχιαστικά και έκνομα να πούμε ο ένας τον άλλον… «περαστικά» μας.