Εκανε περήφανο τον κόσμο του

Αυλαία με μια γλυκόπικρη γεύση στο φετινό ευρωπαϊκό ταξίδι του ΠΑΟΚ. Αλλά αυτό για το οποίο προσπάθησε ο ΠΑΟΚ χθες απέναντι στην Σαλκε το πέτυχε.

Δεν αρκέστηκε στο να μη χάσει το ματς αλλά το διεκδίκησε με όλες του τις δυνάμεις και είχε τις ευκαιρίες να το πετύχει. Η δικαίωση αυτής της προσπάθειας δεν είναι ότι έφυγε ξανά αήττητος από αυτό το ιστορικό γήπεδο. Είναι το σύνθημα που φώναξαν από το ασπρόμαυρο πεταλάκι οι πιστοί του οπαδοί. Το σύνθημα που είχε ακουστεί πριν από μερικές εβδομάδες για πρώτη φορά μετά από 16 (!!) ολόκληρα χρόνια. «Πω πω μια ΠΑΟΚΑΡΑ» φώναξε ο κόσμος και ήταν η επιβράβευση και για τη χθεσινή εμφάνιση αλλά και για την πορεία που είχε ο ΠΑΟΚ στην Ευρώπη. Ολοι θα ήθελαν να γυρίσουν το χρόνο πίσω και ο  ΠΑΟΚ να μην δεχόταν τα δυο τελευταία γκολ στο ματς της Τούμπας. Αλλά αυτό δεν μπορεί να συμβεί και ο ΠΑΟΚ πρέπει να κοιτάξει μπροστά. Ολοι απόλαυσαν το γήπεδο, την ατμόσφαιρα, γούσταραν που αντίπαλος του ΠΑΟΚ ήταν η Σάλκε. Αυτό μπορεί να αποτελέσει τεράστιο κίνητρο αλλά και ισχυρή δύναμη για τον ΠΑΟΚ. Να παίξει δηλαδή και στο «Καμπ Νου», στο «Μπερναμπέου», στο Μάντσεστερ κάποια στιγμή. Για να συμβεί αυτό πρέπει να μπει στους ομίλους του CHL. Με ένα πλήρες ρόστερ, ακόμη πιο ενισχυμένο μεταγραφικά, αυτή η στιγμή μπορεί να μην είναι μακριά.

Αλλά στην παρούσα φάση πρέπει να επιστρέψει στην ελληνική πραγματικότητα. Εκεί που υπάρχουν ξεκάθαροι και εφικτοί στόχοι. Κρατώντας ως ανάμνηση και οδηγό ότι απέδειξε στα ευρωπαϊκά παιχνίδια ότι δεν είναι μακριά η στιγμή που θα κοιτά στα μάτια (και στην ουσία, δηλαδή προκρίσεις) τεράστια κλαμπ με πολλαπλάσια μπάτζετ από το δικό του.