Το μότο «επανεκκίνηση του ποδοσφαιρικού Άρη», λόγω του οικειοθελούς υποβιβασμού του βοηθούσε να συμβιβαστούν οι φίλοι της ομάδας με τη γενναία απόφαση, αλλά θα παραμείνει μία ανεφάρμοστη εξαγγελία.
Ο αθλητικός σύλλογος ο οποίος θεσμικά έπρεπε να αναπτύξει δυναμική προκειμένου να δώσει το βηματισμό για την επανεκκίνηση και την εξυγίανση, άλλαξε μέσα σε λίγους μήνες τέσσερεις διοικήσεις! Το αποτέλεσμα ήταν θλιβερό. Οι διοικήσεις δεν κατάφεραν, ούτε να συσπειρώσουν την οικογένεια του Άρη, ούτε να δημιουργήσουν συνθήκες υγείας. Ακόμη δεν πέτυχαν να βάλουν τους όρους τους στους χορηγούς του ποδοσφαίρου. Έτσι τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν. Οι διοικήσει του Α.Σ. Άρη που διαγκωνίστηκαν για τις καρέκλες δεν είχαν τα «όπλα» για να πολεμήσουν για μία σύμβαση με τον χρηματοδότη στην οποία θα έβαζαν τους δικούς τους όρους. Έτσι στην ουσία ήταν συγκαταβατικοί στις απαιτήσεις του mr. Kalas γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα τους έμενε η «καυτή πατάτα» στα χέρια.
Και επειδή κάτι τέτοιο το απεύχονταν έστρωσαν τα «κόκκινα χαλιά» στον ομογενή επιχειρηματία. Καμία αντίρρηση ότι η παρουσία του είναι πολυτέλεια γι’ αυτόν τον Άρη, ίσως και για τις επόμενες χρονιές. Και επειδή το ξεκαθάρισε ότι τον Άρη τον βλέπει ως επιχειρηματική προσπάθεια, λογικό είναι να προσπαθεί να τον αποκτήσει με το χαμηλότερο τίμημα. Όταν και εάν θα γίνει μεγαλομέτοχος, όπως το δήλωσε θα είναι «μία ιδιωτική επιχείρηση ο Άρης» και έτσι θα αντιμετωπίζεται. Μέχρι τότε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο τον έχουν ο κ. Οικονόμου και οι συνεργάτες του. Παρ’ όλα αυτά, άγνωστο γιατί, στη μικρή σε συμμετοχή συνέλευση των μελών του Α.Σ. Άρη δεν μπήκαν στον κόπο να ενημερώσουν το σώμα για τους όρους του μνημονίου που θα υπογράψουν με τον mr. Kalas.
To επιχείρημα πάντως ότι υπήρχε για την εχεμύθεια ρήτρα εμπιστευτικότητας είναι αστείο καθώς η συνέλευση έγινε για να εγκριθεί η σύμβαση και όχι για να περιγραφεί το προφίλ του νέου εφόρου. Και βεβαίως στη σύμβαση όπου αναφέρεται ότι τα χρήματα από τον ομογενή επιχειρηματία δίδονται «ως ταμειακή διευκόλυνση», δεν υπάρχει έστω μία πρόβλεψη για το ύψος του νέου μετοχικού κεφαλαίου, ενώ αντιθέτως περιγράφεται το αυτονόητο ότι «δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερο των 360.000 ευρώ».
Οπότε το ελάχιστο που πρέπει να κάνει ο Α.Σ. είναι να ασκεί αυστηρό έλεγχο στις δαπάνες του εφόρου και να βάλει στη σύμβαση ένα πλαφόν. Έτσι για θέμα τάξης και ηθικής.