Προσωπικά δεν περίμενα να διαβάσω αναδημοσιευμένα (για μια ακόμη φορά) αποσπάσματα των ανατριχιαστικών διαλόγων που διέρρευσαν – επίσημα και ανεπίσημα- και τα οποία στοιχειοθετούν κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο την ύπαρξη της συγκεκριμένης εγκληματικής οργάνωσης καθώς και την «δομή» της.
Ζούσα τη δράση της, όπως και όλοι οι Έλληνες μια και οι ελεγχόμενοι και συμμετέχοντες στο καρτέλ είχαν αποθρασυνθεί σε τέτοιο σημείο ώστε να μην θεωρούν αναγκαίο να κρατήσουν κάποια προσχήματα και ορισμένες επιφυλάξεις. Άλλωστε, οι δραστηριότητές της, (της ποδοσφαιρικής μας Μαφίας), όπως και τα θύματά της, αφορούσαν και εξυπηρετούσαν τελείως… «συμπτωματικά» πρόσωπα και συμφέροντα του χώρου μας. Ο εισαγγελέας κύριος Κορέας ο οποίος αξίζει να τονιστεί ότι πρόσφατα αντικαταστάθηκε (!!) βοήθησε, όπως αποδείχθηκε, τόσο για την τεκμηρίωση της πολύ σημαντικής και επίπονης αυτής διερεύνησης η οποία κατέληξε να σφίγγει σαν μέγγενη τους κακοποιούς, όσο και για την ανάδειξη της σε «θέμα» διεθνούς ενδιαφέροντος. Λίγο, πολύ θα διαβάσατε τον τελευταίο καιρό (και χθες)… το ευρωπαϊκό ενδιαφέρον για την πορεία της εισαγγελικής έρευνας που αφορούσε την δραστηριότητας της εγκληματικής αυτής οργάνωσης και για την συμμετοχή και τον πρωταγωνιστικό ρόλο μεγαλόσχημων παραγόντων του χώρου με πολύπλευρη και σαφέστατα παράνομη δράση.
Βέβαια, το ευρωπαϊκό ενδιαφέρον, εμμέσως πλην σαφώς από σοβαρούς αναλυτές ερμηνεύεται σαν ένα άγριο ξεφωνητό για την μακαριότητα και για την εγκληματική ανοχή της Ελληνικής Πολιτείας που άφησε ελεύθερους τους κακοποιούς να αλωνίζουν στην κυριολεξία και να επιβάλλουν τον δικό τους «νόμο». Εκβιασμοί, εμπρησμοί, τραμπουκισμοί, εξαγορά συνειδήσεων, ακόμη και κρατικών λειτουργών. Όπως και τρανταχτά ονόματα βγαίνουν στον αφρό. Τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ δεν έχουν κανέναν λόγο να συγκαλύπτουν τα όσα φρικτά και τερατώδη συμβαίνουν στην πατρίδα μας. Δεν φοβούνται, δεν τα παίρνουν, δεν ελέγχονται, δεν έχουν καμιά εξάρτηση. Η «δύναμη» και η «επιρροή» των Ελλήνων Μαφιόζων που κατέστρεψαν το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μετράνε, όπως αποδεικνύεται εκτός των συνόρων της επικράτειας. Χωρίς λοιπόν να αιωρείται πάνω από το κεφάλι τους η απειλή μηνύσεων, η λογοκρισία με ψυχολογικούς εκβιασμούς και ο νόμος περί Τύπου, προχώρησαν σε μετωπική σύγκρουση, αδιαφορώντας για το ποιους (ή για το ποιον) παίρνει η μπάλα. Παρουσίασαν στοιχεία και αποκάλυψαν δραστηριότητες που ταυτοποιούνται αλλά και δείχνουν φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς των εγκλημάτων.
Η αναδημοσίευση των ευρωπαϊκών (και όχι μόνο) ρεπορτάζ κατά την προσωπική μου άποψη ενισχύει σημαντικά την δουλειά που έκανε ο θαρραλέος δικαστικός λειτουργός. Το… «μας πήρανε χαμπάρι» που λέει και ο θυμόσοφος λαός, στην προκειμένη περίπτωση πιθανότατα θα αποτελέσει έναν παράγοντα ο οποίος θα προβληματίσει – πιθανότατα και να εμποδίσει- όλους όσους μέχρι τώρα με την εγκληματική τους αδιαφορία και απάθεια διευκόλυναν τους μαφιόζους να προχωρήσουν στον ενταφιασμό του πορίσματος Κορέα. Σήμερα η Ευρώπη μας ξεφωνίζει άγρια. Είναι δύσκολο νομίζουμε και αυτή τη φορά να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε και να θεωρήσουμε ότι το «φτύσιμο» είναι… «ψιχάλα».