Νομίζω ότι δεν χρειάζονται ιδιαίτερες εξηγήσεις και ξεχωριστές ερμηνείες για τον τίτλο. Τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν σε βάρος του ΠΑΟΚ το τελευταίο καιρό ήταν πολλά, έμειναν ατιμώρητα και είχαν την ίδια υπογραφή. Όπως αποδείχθηκε λοιπόν χθες το βράδυ, ήρθε η ώρα κάποιοι να «πληρώσουν για αυτά. Για όλα όσα δηλαδή εξωαγωνιστικά, παρασκηνιακά και ανέντιμα μηχανεύτηκαν προκειμένου να εξοντώσουν –στην κυριολεξία- τον Δικέφαλο, αποδομώντας ό,τι στέρεο και ελπιδοφόρο είχε αποκτήσει με την παρουσία ενός επενδυτή αδιαμφισβήτητης οικονομικής ισχύος.
Αυτή η παρουσία δεν τους ενοχλούσε απλά, αλλά όπως φάνηκε αποτελούσε έναν πραγματικό εφιάλτη διαρκείας. Εκμεταλλευόμενοι λοιπόν την μιντιακή τους επιρροή, προχώρησαν πέρα από τα ηθικά και νόμιμα στην καλλιέργεια μιας βρώμικης προπαγάνδας μέσα στην οποία όμως δεν κατάφεραν να κρύψουν ότι η αγωνία τους δεν ήταν τόσο ποδοσφαιρική, αλλά αφορούσε κατά το μεγαλύτερο μέρος την επιχειρηματική τους επιβίωση. Δε χρειάζεται να πούμε περισσότερα για αυτό το θέμα διότι οι παροικούντες την ποδοσφαιρική αλλά και επιχειρηματική Ιερουσαλήμ, γνωρίζουν πλέον πολύ καλά τα πάντα. Γιατί ο ευτελισμός και ο αυτοεξευτελισμός ορισμένων είναι δεδομένος και τις περισσότερες φορές αυταπόδεικτος.
Ψυχολογικοί εκβιασμοί διαιτητών και θεσμών ήταν στην ημερήσια διάταξη και αφορούσαν αποκλειστικά την ναρκοθέτηση της πορείας του ενοχλητικού ΠΑΟΚ όπως επίσης και του… επικίνδυνου Ιβάν Σαββίδη. Γνωστά τα «τρυπήματα», οι αυτομολήσεις και οι συμμαχίες με πρώην θανάσιμους εχθρούς και συκοφάντες. Είναι αλήθεια πως μερικές φορές ο κόσμος του ΠΑΟΚ και ο μεγαλομέτοχος αηδίαζαν και σήκωναν τα χέρια ψηλά, αδυνατώντας να παρακολουθήσουν ένα τέτοιο ξεπεσμό. Ιδιαίτερα τους άφησε άφωνους η απίστευτη και ανίερη συμμαχία του ερυθροπράσινου διδύμου των δύο μεγαλοπαραγόντων, οι οποίοι στο παρελθόν είχαν ξύσει τον πάτο του βαρελιού της αθλιότητας, βυσσοδομώντας ο ένας εναντίον του άλλου. Κοντολογίς, κάποιοι θα έπρεπε να πληρώσουν τους ανοιχτούς λογαριασμούς που άφησε πίσω του ο απερίσκεπτος «τέως» (;).
Έτυχε λοιπόν το «ταμείο» να ανοίξει τη χθεσινή βραδιά. Την ίδια ώρα που έπεφταν οι αμπάρες των επτά αγωνιστικών της εξοντωτικής ποινής της Τούμπας. Η εντολή ήρθε από ψηλά. Η Θεία Δίκη όπως βλέπετε την επέβαλε. Και μια ομάδα πλήρωσε οδυνηρά τα ηθικά χρέη εκείνων που είχαν βάλει στόχο τους να εξοντώσουν (το επαναλαμβάνουμε) τον ΠΑΟΚ και τον Ιβάν Σαββίδη. Ο τίτλος που χρησιμοποίησε ο Ντοστογιέφσκι στο αριστούργημά του («Έγκλημα και τιμωρία» δηλαδή) στροβίλιζε στην σκέψη και τη δική μας, αλλά και όλων των ΠΑΟΚτσήδων και πριν τον αγώνα, αλλά και μετά το εκπληκτικό του φινάλε. Οι τιμωροί, ανυποχώρητοι και παθιασμένοι εκδικητές, δεν άφησαν το παραμικρό περιθώριο ελπίδας σε εκείνους που υποχρεώθηκαν να πληρώσουν. Τοι αν έκλεισε οριστικά ο λογαριασμός θα το δείξει ο χρόνος. Ο ΠΑΟΚ έκανε το χρέος του, οι άλλοι μάλλον δεν έχουν ούτε το χρόνο ούτε και τη δυνατότητα να σκεφτούν τι θα αποφασίσουν στο συγκεκριμένο θέμα από τη στιγμή που θα πρέπει να προλάβουν την οριστική τους κατάρρευση, η οποία είναι θέμα πλέον 24ώρων.
Εκεί βλέπετε τους έχει οδηγήσει ο απηνής διώκτης του ΠΑΟΚ, μεγαλοκαναλάρχης τέως (;) πρόεδρός τους. Η χθεσινή βραδιά για τους πράσινους ήταν… μια νύχτα του «Αγίου Βαρθολομαίου». Ετσι θα ένιωθαν σίγουρα ο Μαρίνος Ουζουνίδης και οι παίκτες του. Λόγια πολλά δε χρειάζονται για τη χθεσινή θριαμβευτική παράσταση και αποθέωση των γηπεδούχων. Ξεχωριστή μνεία όμως επιβάλλεται να γίνει για τον Δημήτρη Πέλκα όπως και για το νερό Λημνιό. Τα δύο Ελληνάκια που ξεχείλιζαν από πάθος, ποδοσφαιρική ευφυΐα αλλά και τεράστιο αγωνιστικό θράσος. Ήταν μια μεγάλη βραδιά και για τους δύο.
Από εκεί και πέρα, ο Πασχαλάκης ήταν σταθερός. Ο Βαρέλα εντυπωσιακός, ο Μαλεζάς κυματοθραύστης που απέδειξε ότι αδικείται με το να μη χρησιμοποιείται ως παρτενέρ του Φερνάντο. Έβγαλε μεροκάματο ο φιλότιμος Κρέσπο. Καλός ο Κάνιας, το ίδιο και ο Μαουρίσιο. Ο Μάτος δε χρειάστηκε να φορτσάρει. Διαρκής και πολύ σημαντική η βελτίωση του Κουλούρη. Ο Μακ αδίκησε τον εαυτό του με την ανόητη ενέργειά του. Θετικός όσο έπαιξε ο Κάμπος. Κερασάκι στην τούρτα η γκολάρα του Πρίγιοβιτς. Βλέποντας κανείς όμως χθες τον Πέλκα σίγουρα θα θυμήθηκε ένα ξέσπασμά του στο περσινό παιχνίδι με τον Πανιώνιο. Ένα ξέσπασμα που είχε αποδέκτη τον τότε προπονητή, ο οποίος τον είχε προγραμμένο και ξεγραμμένο.
