Πανηγυρικά στον τελικό του Κυπέλλου ο ΠΑΟΚ, με μια φιέστα στην Τούμπα, την οποία απόλαυσαν όλοι οι οπαδοί του σε όλο τον πλανήτη γη.
Μια επική ανατροπή επί των... βασικών του Παναθηναικού, οι οποίοι δέχτηκαν περισσότερα γκολ από όσα οι... αναπληρωματικοί στον αγώνα του Πρωταθλήματος. Για να αποδειχτεί έτσι περίτρανα αυτό στο οποίο επέμενα προσωπικά όλες τις τελευταίες μέρες: Ο καλός ΠΑΟΚ δεν έχει να φοβηθεί τίποτε από τον όποιο Παναθηναικό, με όποιους παίκτες. Ο καλός ΠΑΟΚ μπορεί να ανατρέψει το 2-0 και να προκριθεί. Αυτό ακριβώς έγινε. Ο καλός ΠΑΟΚ εμφανίστηκε μόνο στο δεύτερο 45λεπτο, αλλά αυτό ήταν αρκετό για να του χαρίσει την πρόκριση, απέναντι σε έναν Παναθηναικό που... δεν υπήρχε. Οσο για το πρώτο, υπήρχε μόνο ο Παναθηναικός, αλλά είχε να αντιμετωπίσει τον Γλύκο, τον παράγοντα τύχη, την αστοχία του Κλωναρίδη και το θαυμάσιο γκολ – φάουλ του Πέλκα, που άνοιξε τον δρόμο για την πρόκριση του ΠΑΟΚ.
Οι 7 τελικές του Παναθηναικού, η μία τεράστια ευκαιρία με το παραλίγο αυτογκόλ του Βαρέλα που απέτρεψε ο Γλύκος, οι μόνο δύο τελικές για τον ΠΑΟΚ και η όλη εικόνα του αγώνα έδειξαν ότι το 1-0 στο πρώτο ημίχρονο ήταν ένα... θείο δώρο στον ΠΑΟΚ.
Η ομάδα ήταν κάκιστη από όλες τις απόψεις. Χαφ δεν υπήρχαν, οι πλάγιοι απλώς έτρεχαν, οι επιθετικοί ήταν αποκομμένοι, οι αμυντικοί έμεναν εκτεθειμένοι και τα «θαλάσσωναν» σε κάθε επίθεση των αντιπάλων τους. Ο ΠΑΟΚ υστερούσε και στην αμυντική λειτουργία και στην ανάπτυξη. Ευτυχώς, ο Πέλκας εκτέλεσε αριστουργηματικά το φάουλ α λα Μέσι και έτσι αυτός και οι συμπαίκτες του πήγαν στα αποδυτήρια με περισσότερες ελπίδες για την ανατροπή και την πρόκριση.
Βέβαια, έπρεπε να βελτιώσουν κατά πολύ την απόδοσή τους στο δεύτερο ημίχρονο και αυτό ακριβώς ήταν το ζητούμενο, αφού οι αδυναμίες που φανέρωσαν στα πρώτα 45 λεπτά το πιο πιθανό ήταν να κοστίσουν ακριβά. Στατιστικά, θα ήταν αδύνατο να χάσει ο Παναθηναικός κι άλλες κλασικές ευκαιρίες και τετ α τετ.
Να, όμως, που πολύ γρήγορα «μίλησε» η τεχνική του Μπίσεσβαρ και η ικανότητα του Μάτος. Πάσα συστημένη, κεφαλιά άπιαστη και ο ΠΑΟΚ ισοφάρισε το σκορ του πρώτου αγώνα, αφού πρώτα το σουτ – φάουλ του Πέλκα «βρήκε» το οριζόντιο δοκάρι. Τι έμενε; Να μη δεχτεί γκολ και να πετύχει ένα τουλάχιστον ακόμη.
Στο μεταξύ, ο Μπίσεσβαρ, που μπήκε αντί του Ουάρντα, είχε αλλάξει τις ισορροπίες. Η μεσαία γραμμή του ΠΑΟΚ «έδεσε», η κυκλοφορία βελτιώθηκε και, επιτέλους, ο ΠΑΟΚ άρχισε να πιέζει, κρατώντας τον Παναθηναικό μακριά από τα δικά του καρέ.
Οσα ακολούθησαν, ήρθαν φυσιολογικά. Ο Χουλτ αποβλήθηκε, ο ήδη πανικόβλητος Παναθηναικός έμεινε με 10 και τότε «χτύπησε» ο Σάκχοφ με το τρίτο γκολ, για να «σφραγίσει» τη σαφή ανωτερότητα του ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο. Κι από τη στιγμή που στο 80’ ο Μπεργκ αστόχησε από κοντά με την κεφαλιά, φάνηκε ότι η υπόθεση πρόκριση είχε κριθεί. Το επιβεβαίωσε ο ονειρικός χθες Μπίσεσβαρ, που, αφού έχασε διπλή ευκαιρία, πρόσφερε στο πιάτο το τέταρτο γκολ στον Πρίγιοβιτς, με μια φανταστική ενέργεια.
