Υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν τη δική τους ιστορία στον αθλητισμό με το ψυχισμό και την εν γένει παρουσία τους. Παίκτες που τα δίνουν όλα σε βαθμό παρεξηγήσεως. Ο Γιάννης Γκαγκαλούδης είναι ένας αθλητής που παίζει με το είναι του. Τα δίνει όλα και θέλει να κερδίζει.
Ζει για το μπάσκετ από τα 14 του, αλλά έχει μεγάλη αγάπη και για το ποδόσφαιρο. Όμως, για τέσσερα χρόνια ήταν στόπερ και έχει περάσει από το χάντμπολ. Όταν μια μέρα πήγε με την παρέα του για μπάλα, ήρθε η πρόταση για το μπάσκετ. «Και δεν παίζουμε ένα μονό;» είπε ο νεαρός τότε «Γκάγκα»… Αυτό ήταν, από τότε δεν έχει φύγει το μικρόβιο!
Μεγάλη αγάπη η Θεσσαλονίκη
Εχει ταυτιστεί με την πόλη και δε το κρύβει. «Εχω έρωτα με τη Θεσσαλονίκη. Εχω περάσει πέντε υπέροχα χρόνια και την έχω ζήσει από κάθε πλευρά. Και φυσικά έχω κάνει πολύ καλούς φίλους εδώ. Οσο για την Καλαμαριά, δεν την αλλάζω με τίποτα. Πολλές έξοχες αναμνήσεις, όμορφες εικόνες. Δυο χρόνια στον ΠΑΟΚ, δυο χρόνια στον Αρη και τώρα ο Ηρακλής».
Η... ξελογιάστρα κόρη του
«Μου τα έλεγαν, αν δεν γίνεις μπαμπάς δε μπορείς να καταλάβεις». Η ατάκα του Γιάννη για την αγάπη της ζωής του, την κόρη του. «Είναι όλη μου η ζωή, για αυτή συνεχίζω και παίζω μπάσκετ. Θέλω να είναι καλά, λατρεύει να βρίσκεται στο γήπεδο. Είναι απίστευτο το συναίσθημα να είσαι μπαμπάς. Με έκανε να ηρεμήσω και να βλέπω τα πράγματα πιο όμορφα. Όλα για τη Νάσια, είναι ευλογία για μένα».
Οι τρεις καλύτερες στιγμές της ζωής του. «Το Κύπελλο Ευρώπης με τον Αρη, το Πρωτάθλημα με τον ΠΑΟ και το νταμπλ στην Τυνησία» μας λέει και προσθέτει. «Εύχομαι και άνοδο με τον Ηρακλή, θα είναι πραγματικά υπέροχο για όλους».
«Εχω μάθει να διαχειρίζομαι πλέον τον ψυχισμό μου, η εμπειρία σε κάνει να σκέφτεσαι την κάθε σου κίνηση. Στα 38 μου πλέον έχω την ωριμότητα και την ικανότητα να το κάνω. Άλλος Γκαγκαλούδης στο παρκέ, άλλος στη ζωή» συμπληρώνει.
«Δε θέλω να φύγω από το Ιβανώφειο»
Ο φετινός Ηρακλής είναι χάρμα οφθαλμών. Οικογένεια, παρέα, φιλοδοξία. «Είμαι ευτυχισμένος στον Ηρακλή. Δε θέλω να φεύγω από το Ιβανώφειο. Υπέροχοι συμπαίκτες, εμπειρία και απολαμβάνω την κάθε στιγμή. Από τις πιο ωραίες χρονιές στην καριέρα μου. Ευχαριστώ τους φιλάθλους για την αγάπη τους, μακάρι να ανεβάσουμε την ομάδα και να στηθεί ένα πανηγύρι . Θα ήταν φοβερό, το αξίζουν 100%».
Η επόμενη ημέρα και οι λίγοι φίλοι
Η παρουσία του Γιάννη Γκαγκαλούδη στον Ηρακλή δεν έχει ημερομηνία λήξης. «Πάντα ήθελα να είμαι κοντά στα παιδιά. Οι ακαδημίες είναι ένα όνειρο. Δε με ενδιαφέρει να γίνω προπονητής σε ομάδα. Εχουμε μιλήσει τον πρόεδρο, που ζει και αναπνέει για το μπάσκετ. Είναι τυχερός ο Ηρακλής που έχει έναν άνθρωπο σαν τον Θόδωρο Δρακόπουλο».
Ο Ελληνας γκαρντ είναι αυθεντικός, γνήσιος άνθρωπος. «Εχω λίγους και καλούς φίλους. Που τους μέτρησα και στις χαρές και στις δυσκολίες. Κάποιοι από αυτούς είναι στη Θεσσαλονίκη. Όπως ο φίλος μου ο Κώστας, όπου και περνάω τη μέρα μου στο μαγαζί του (PEZZO) με την κόρη μου. Όπως και ο Βασίλης, αλλά και άλλοι. Λίγοι και καλοί, αληθινοί. Μου φτάνουν», καταλήγει.
«Δεύτερος πατέρας μου ο Αλεξανδρής»
Η παρουσία του Βαγγέλη Αλεξανδρή στον πάγκο της ομάδας ήταν καθοριστική για τον ερχομό του στον Ηρακλή. «Τι να πω για τον κόουτς. Εχουμε τεράστιο δέσιμο. Μαζί σε τόσες ομάδες. Ότι και να μου πει, ακόμα και να με βρίσει, ξέρω ότι θα το κάνει για το καλό μου. Ξέρει την ψυχολογία ενός παίκτη, τον εμπιστεύομαι απόλυτα. Του οφείλω πολλά, είναι κεφάλαιο προσωπικά στη δική μου ζωή».
Μαζί στον Αρη, μαζί στην ΑΕΚ, μαζί και στο Μαρούσι. Τώρα ο Ηρακλής για έναν κοινό στόχο, την άνοδο στην Α1. «Πάμε αγώνα με αγώνα. Τα δίνουμε όλα, παίζουμε σαν ομάδα και παίζουμε με τσαμπουκά, αποφασιστικότητα. Για την ιστορία της ομάδας, η άνοδος είναι μονόδρομος».
