Αν η ιστορία επαναλαμβάνεται και το απροσδόκητο πάντα συμβαίνει, τότε στον Ηρακλή μπορούν να αισιοδοξούν ότι είναι εφικτό ένα αγωνιστικό déjà vu. Σαν αυτό που πραγματοποιήθηκε την περίοδο 2006-07, τότε που και πάλι ο Ημίθεος «φλέρταρε» έντονα με τον υποβιβασμό.
Η διαμορφωθείσα βαθμολογική κατάσταση πάντως και ο ίδιος αριθμός αγωνιστικών που απομένουν για την αυλαία του Πρωταθλήματος, μοιραία θυμίζουν εκείνη την εξαιρετικά δύσκολη και λυτρωτική στο φινάλε χρονιά. Με το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς να έχει τότε πολύ μεγαλύτερο σύνολο νικών, δέκα για την ακρίβεια, τέσσερις εκ των οποίων τις πέτυχε στις τελευταίες πέντε αγωνιστικές. Το metrosport.gr κάνει ένα… flash back και θυμίζει τι είχε προηγηθεί για να τα καταφέρουν οι κυανόλευκοι. Ποιοι ήταν οι αντίπαλοι, τα σκορ των αγώνων, μικρές ιστορίες των πρωταγωνιστών εκείνης της εποχής που είχαν πίστη σε αυτό που φάνταζε για κάποιους σαν εξωπραγματικό. Κάτι ανάλογο, δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο, καλούνται να πράξουν ο Σάββας Παντελίδης και οι ποδοσφαιριστές του μέχρι το πέσιμο της… καρό σημαίας στις 30 Απριλίου.
Με ήρωα τον Μπαντή
Αξέχαστο έχει μείνει σε 10.000 φίλους του Ηρακλή το απόγευμα της 29ης Απριλίου. Ο Ηρακλής υποδέχτηκε τον υποβιβασμένο Ιωνικό και χρειαζόταν ΜΟΝΟ τη νίκη. Ο Σίσιτς στο 10’ άνοιξε το σκορ και όλα έδειχναν μία άνετη επικράτηση. Το αφόρητο άγχος όμως σε συνδυασμό με τις χαμένες ευκαιρίες «κρατούσαν» το ρευστό 1-0. Οι Πειραιώτες-που αγωνίστηκαν σαν… καμικάζι- αναθάρρησαν και απείλησαν δις. Oμως ο Γιώργος Μπαντής αναδείχθηκε σε ήρωα αποσοβώντας το καταδικαστικό 1-1 σε τετ α τετ του Μπαστιανίνι και κεφαλιά του Σαχινίδη στις καθυστερήσεις. Αποτρέποντας παράλληλα καρδιακά επεισόδια…
Η αρχή της αντεπίθεσης ξεκίνησε με την ΑΕΛ
Η διατήρηση των ελπίδων παραμονής για τον Ηρακλή προϋπόθετε απαραιτήτως νίκη απέναντι στη Λάρισα. Στις 18 Μαρτίου 2007 οι κυανόλευκοι υποδέχτηκαν τη θεσσαλική ομάδα και κατάφεραν με πολύ άγχος να την καταβάλλουν. Ένα τέρμα του Μίρνες Σίσιτς στο πρώτο ημίχρονο ήταν αρκετό για την ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, με την αρχή της αντεπίθεσης να είναι γεγονός…
Η… καταδρομική και ο «χρυσός» βαθμός
Απρίλη μήνα και πάλι-όπως θα συμβεί και φέτος- ο Ηρακλής φιλοξενούνταν στην Κέρκυρα από την επίσης ενδιαφερόμενη τοπική ομάδα. Παρά την απαγόρευση 300 οπαδοί της ομάδας με… καταδρομική κίνηση βρίσκονται στο νησί και στηρίζουν τους κυανόλευκους. Το παιχνίδι ολοκληρώνεται χωρίς σκορ, με τον Ηρακλή να παίρνει έναν πολύτιμο πόντο έχοντας και την ισοβαθμία με τους «Φαίακες». Σε εκείνον τον αγώνα διαιτητής ήταν ο Γιώργος Κασναφέρης που ήταν… πενηνταρίσιος όπως είχε δηλώσει το προηγούμενο βράδυ σε φίλους του Ηρακλή, παρουσία και του Τάσου Κάκου…
Τα «σκυλιά που δαγκώνουν» και το σπουδαίο διπλό
Δύο «στροφές» πριν την αυλαία ο Ηρακλής είχε «back to back» παιχνίδι. Μετά την Κέρκυρα αγωνιζόταν στο Αιγάλεω, με τους γηπεδούχους να παίζουν… ρέστα για την παραμονή. Παρουσία 700 οπαδών του ο Ημίθεος με ένα τέρμα του Σάκη Πρίττα στο 68ο λεπτό κερδίζει με 1-0 και κάνει ακόμη ένα αποφασιστικό βήμα. Παραμένοντας όμως σε δύσκολη βαθμολογική θέση. Στην αναμέτρηση της 22ας Απριλίου αναρτήθηκε από τους φίλους της ομάδας και το… θρυλικό πανό που ανέγραφε ότι «υπάρχουν σκυλιά που δαγκώνουν ακόμη». Και όντως υπήρχαν και δάγκωναν άγρια…
Το «θαύμα» ολοκληρώθηκε στα Πηγάδια
Παρά τις δύο συνεχείς νίκες ο Ηρακλής παρέμενε σε μειονεκτική θέση και δεν κρατούσε την τύχη στα χέρια του. Οι κυανόλευκοι έπρεπε οπωσδήποτε να κερδίσουν στα Πηγάδια την Ξάνθη και παράλληλα να μην επικρατήσει η Κέρκυρα του Παναθηναϊκού.
4.000 φίλοι της ομάδας πέρασαν κυριολεκτικά πάνω από μπλόκα και ποτάμια και έκαναν κατάληψη στο γήπεδο. Ο Πουρσανίδης έδωσε το προβάδισμα, ο Κιντάνα ισοφάρισε, ο Πρίττας αποβλήθηκε και έπειτα ήρθε η ώρα του αρχηγού. Ο Τάσος Κατσαμπής πήδηξε στον… Θεό για το 1-2 και σε συνδυασμό με την ισοπαλία στη Λιβαδειά το «θαύμα» ολοκληρώθηκε.
