Καλημέρα Θεσσαλονίκη μου, καλημέρα Μακεδονία μου… Μία απλή ερώτηση έχω να κάνω: Είναι δυνατόν να ισχυρίζονται ορισμένοι ότι δεν άξιζε να σηκώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο η Γαλλία ή ότι το πέναλτι που δόθηκε στο χέρι του Πέρισιτς στον προχθεσινό τελικό δεν ήταν πέναλτι; Και όμως…
Κατ’ αρχήν, ξεκαθαρίζω ότι η Γαλλία μου, την οποία πόνταρα και πρότεινα για Παγκόσμια πρωταθλήτρια με δικαίωσε στο απόλυτο και μάλιστα με τον πιο δίκαιο και πανηγυρικό τρόπο. Ηταν το καλύτερο σύνολο στα γήπεδα της Ρωσίας, είχε τους πιο ποιοτικούς παίκτες σε όλες τις γραμμές και βέβαια, ήταν σοβαρή σε κάθε ένα από τα επτά παιχνίδια που έδωσε.
Να πω εδώ ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς για τα συγχαρητήρια που μου στείλατε σχετικά με τις δυνατές επιτυχίες που είχαμε σ’ αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας και ειδικότερα στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια, τους δύο ημιτελικούς δηλαδή, τον μικρό αλλά και τον μεγάλο τελικό εκεί όπου προσέξτε, είχαμε σε ό,τι αφορά στην στήλη μας και τα δύο πιο δυνατά πονταρίσματα των τελευταίων οκτώ ετών (με τα ανάλογα κέρδη φυσικά).
Αποκορύφωμα φυσικά ο τελικός, εκεί όπου ποντάραμε όχι μόνο στον άσο των Γάλλων αλλά και στον άσο από το ημίχρονο… Σε ένα παιχνίδι όπου οι Κροάτες είναι άξιοι συγχαρητηρίων καθώς κοίταξαν το φαβορί στα μάτια, σε ένα παιχνίδι όμως όπου κυριάρχησε η ποιότητα και φυσικά, η καλή αμυντική λειτουργία της ομάδας του Ντεσάμπ…
Όπως και να ‘χει πάντως, το Μουντιάλ έχει και ένα μεγάλο κακό και αυτό είναι ότι… τελείωσε. Δυστυχώς… Πάνε εκείνες οι υπέροχες ημέρες με τρία και δύο παιχνίδια, πάνε οι όμορφες κινήσεις των παικτών, τα υπέροχα γκολ αλλά και οι τα συναρπαστικά εκείνα δίλεπτα που περιμέναμε όλοι για την απόφαση του… VAR.
Δυστυχώς, όλα αυτά ανήκουν το παρελθόν και πάλι καλά που είμαστε στον μήνα Ιούλιο, στην πανέμορφη Ελλάδα μας με τον καταγάλανο ουρανό της διότι θα μας είχε πιάσει θλίψη. Όπως τους φίλους μου του Αργεντινούς δηλαδή, ή ακόμη και τους Βραζιλιάνους. Και όχι μόνο…
Τips :
*** Εν πάση περιπτώσει. Ας το πάρουμε απόφαση. Το Παγκόσμιο Κύπελλο έκλεισε την σελίδα του και πλέον, σηκώνουμε το κεφάλι και συνεχίζουμε. Με την καθημερινότητά μας προς το παρόν προσέξτε, να έχει στο μενού της την Τσερτάνοβο, την Ντρίτα Μπογκοβίντζε, την Κάουντεμπιθ, την Σπαρτάκς Τζουρμάλα (!!!) και όχι μόνο… Πείτε μου τώρα εσείς τι σχέση έχω εγώ με δαύτες… Οποια σχέση έχει ο Σαμπαόλι δηλαδή με την Ομοσπονδία της Αργεντινής. Αυτή έχω… Ξεκουραζόμαστε σήμερα ως εκ τούτου, οπότε, δεν υπάρχουν προτάσεις. Αύριο με το καλό, βλέπουμε και πράττουμε…
Αλάτι & Πιπέρι:
*** Δυο λόγια για τον ΠΑΟΚ τώρα και το φιλικό που έδωσε την Κυριακή με αντίπαλο την Αντβέρπ του Λάσλο Μπόλονι (το φιλικό με την Ντε Γκράαφσαπ θα το σχολιάσω αύριο με το καλό…). Πρώτον, δεν μ’ αρέσει να διαχειρίζονται τα φιλικά του ΠΑΟΚ οι υπεύθυνοι κατ’ αυτό τον τρόπο. Δηλαδή, όπως ανέφερα και στην εκπομπή μου X-Files στο Metropolis 95,5 αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα, δεν δέχομαι να κατεβάζω τα «δεύτερα» με μία έτοιμη Ολλανδική ομάδα και να κινδυνεύω με διασυρμό από τον Μπόλονι. Απλά πράγματα… Δεύτερον, για να το κλείνω το θέμα, δικαιώθηκα σε ό,τι αφορά στον Μυστακίδη. Περισσότερα αύριο…
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (17/7)
