Νομίζω ότι δε θα πρέπει να επικεντρωθούμε, πολύ περισσότερο και να περιοριστούμε, στα περί παραδοσιακής δυσκολίας που αντιμετωπίζει ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα, έχοντας αντίπαλό του τον ΠΑΣ. Γιατί ο Δικέφαλος σήμερα κινείται πλέον μέσα σε διαφορετικά πλαίσια. Με άλλου είδους προοπτικές και προϋποθέσεις (ιδανικό ρόστερ, καλή ψυχολογία και ξεχωριστά αισιόδοξη περιρρέουσα ατμόσφαιρα).
Οι προλήψεις, οι προκαταλήψεις, αλλά και οι «δαιμονοποιήσεις» στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να αγνοηθούν. Η οποιαδήποτε άποψη οφείλει να στηριχθεί σε σημαντικές και ουσιώδεις διαπιστώσεις. Αν θέλουμε δηλαδή να καταθέσουμε γνώμη για τη χθεσινή εμφάνιση και απόδοση των γηπεδούχων, είμαστε υποχρεωμένοι να αφήσουμε στην άκρη το κατά πόσο παραδοσιακά είναι δύσκολος αντίπαλος ο ΠΑΣ μέσα στην Τούμπα και να κρίνουμε τους γηπεδούχους κάτω από μια διαφορετική οπτική και μέσα από τα ξεχωριστά πλαίσια που προαναφέραμε.
Ο ΠΑΟΚ του σήμερα θα πρέπει να κρίνεται με βάση τα νέα δεδομένα. Δεν έχει καμία σχέση με αυτόν του παρελθόντος και ιδιαίτερα με την εκτρωματική ομάδα των πλέι-οφ. Ενισχυμένος κατά το «ήμισυ» του βασικού του σχήματος με τέσσερις παίκτες ευρωπαϊκών προδιαγραφών, προβάλλει σαν η ομάδα με το ποιοτικότερο ρόστερ του Πρωταθλήματος. Ως εκ τούτου και ένας από τους βασικότερους –αν όχι ο βασικότερος- διεκδικητής του τίτλου.
Αυτό το τελευταίο όμως θα επιτευχθεί αν επιβεβαιωθούν οι σοβαρές προοπτικές που υπάρχουν και οι οποίες κρίνονται απόλυτα απαραίτητες.
Ανάμεσα σε αυτές η πρώτη και σημαντικότερη είναι η όσο γίνεται πιο σύντομη «προσαρμογή« των νεοαποκτηθέντων και το «δέσιμο» όπως και η επίτευξη της χημείας της ομάδας. Είναι αλήθεια ότι προς αυτή την κατεύθυνση καταβάλλονται μεγάλες και φιλότιμες προσπάθειες. Το αποτέλεσμά τους πιθανότατα θα φανεί πολύ σύντομα ή ακόμη και σε βάθος συγκεκριμένου χρόνου.
Θα μπορούσαμε να πούμε δύο κουβέντες και για αυτό παράλληλα με όσα έγιναν το χθεσινό παιχνίδι το οποίο εξελίχθηκε σε γρίφο και θα μπορούσε να οδηγηθεί και σε αδιέξοδο αν δεν υπήρχε όμως ο από μηχανής θεός -επί μονίμου βάσεως- Πρίγιοβιτς.
Είναι αλήθεια πως στη χθεσινή δίκαιη νίκη του ο ΠΑΟΚ, ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο, έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο. Τα μηνύματα που άφησε ήταν εξόχως ενθαρρυντικά. Επιβεβαίωσε με το «καλημέρα» ότι διαθέτει ένα πολύ γεμάτο –σχεδόν ιδανικό- ρόστερ. Κάτι που δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Και οι τέσσερις νεοαποκτηθέντες (Ζαμπράνο, Βιεϊρίνια, Καντουρί και Μαουρίσιο) με τις μέχρι στιγμής εμφανίσεις τους πείθουν και μάλιστα σε απόλυτο βαθμό ότι είναι ικανοί να προσδώσουν αυτό που περιμένει όλος ο κόσμος του ΠΑΟΚ από αυτούς. Την ιδιαίτερη, δηλαδή, «διάσταση» στο μέγεθος του ΠΑΟΚ αλλά και την «διαφορά» από τους άλλους ανταγωνιστές. Ο Ζαμπράνο και ο Καντουρί σχεδόν είναι έτοιμοι, ο Βιεϊρίνια και ο Μαουρίσιο σταδιακά ανεβαίνουν.
Αναφερόμαστε λοιπόν στην προσπάθεια που καταβάλλεται και η οποία συνεχίζεται απ’ όλους. Το ότι ο ΠΑΟΚ ακόμη ψάχνεται να βρει την ταυτότητα που θέλει αλλά και που μπορεί και πρέπει να έχει, σε μερικές των περιπτώσεων αγχώνει και δυσκολεύει τα πράγματα. Παρά το γεγονός ότι αποδεικνύει σε καταλυτικό βαθμό των ανωτερότητά του απέναντι στους αντιπάλους του.
Αν κάτι περίεργο και ως ένα σημείο νεφελώδες διεφάνη χθες από τις κινήσεις του Ρουμάνου κόουτς είναι ότι προβληματίζεται και ψάχνεται με τον τρόπο διαχείρισης του ρόστερ, χωρίς όμως να αποφεύγει και κάποια λάθη. Ο Ράζβαν μερικές φορές δείχνει να μην έχει καθαρό μυαλό σε κάποιες επιλογές του. Η περίπτωση του αποκλεισμού από την αποστολή του Δεληγιαννίδη και η αλλαγή του Πέλκα δεν έχουν ποδοσφαιρική εξήγηση. Το ίδιο θα έλεγε κανείς και για την αδόκιμη και «περίεργη» επιστροφή του Σάκχοφ τη στιγμή που στο ρόστερ υπάρχουν πολύ καλύτεροί του (Κάτσε, Κάνιας). Εν πάση περιπτώσει ελπίζεται ότι κι αυτά σιγά σιγά θα εκλείψουν και κάποια στιγμή ο ΠΑΟΚ θα παρουσιαστεί πανίσχυρος και πανέτοιμος να διεκδικήσει τον κυρίαρχο στόχο του. Σχετικά με το παιχνίδι επαναλαμβάνουμε ότι ο ΠΑΟΚ ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο έπαιξε πολύ καλό ποδόσφαιρο. Στην επανάληψη είχαμε το χαλάρωμα και την πτώση ιδιαίτερα μετά τις αλλαγές που έγιναν (όχι όλες).
Σε ατομικό επίπεδο, ο Ρέι παραμένει πάντοτε σε υψηλό επίπεδο εγρήγορσης. Ο Μάτος δε συνεργάστηκε τόσο και όσο θα έπρεπε με τον Βιεϊρίνια. Αλάνθαστος ο Ζαμπράνο, καλός ο Βαρέλα, ο… γνωστός Λεόβατς. Σπουδαία εμφάνιση από τον Πέλκα όπως και από τον Τσίμιροτ. Ελ Καντουρί και Μαουρίσιο δείχνουν ότι έχουν πολλά να δώσουν. Ο «Πρίγιο» «έκανε το χρέος του». Ο Βιεϊρίνια δε χρειάζεται αποδείξεις για το τι μπορεί να προσφέρει. Εκνευριστικός και δίχως λόγο προκατειλημμένος σε βάρος του ΠΑΟΚ ο διαιτητής. Δεν έδωσε τα μισά φάουλ από όσα θα έπρεπε στους φιλοξενούμενους ενώ φόρτωσε με τα διπλάσια τον ΠΑΟΚ. Και μέσα στην Τούμπα λοιπόν η απόδειξη για το πού βρίσκονται τα χαλιφάτα και ποιοι χαλίφηδες εισπράττουν αποκλειστικά την εύνοια της διαιτησίας.
