Ο Ιβάν Σαββίδης έκανε μια πρόταση. Κι ανέλαβε και το κόστος. Να εφαρμοστεί και να χρησιμοποιηθεί η τεχνολογία του video στο ελληνικό Πρωτάθλημα. Αν και η πρόταση έτυχε θετικής υποδοχής, κόλλησε στην αίσθηση των υπολοίπων μελών της Σούπερ λίγκα που διατυπώθηκε πίσω από κλειστές πόρτες κάπως έτσι: «Καλά είναι δυνατόν να βάλουμε το σύστημα στο πρωτάθλημα και να το πληρώνει ο Σαββίδης»;
Θεμιτό. Γιατί δείχνει αξιοπρέπεια. Από την άλλη όμως όταν καίγεται το σπίτι σου, δεν κοιτάς σε ποιόν ανήκει ο πυροσβεστήρας. Απλά τον αρπάζεις και σβήνεις την φωτιά. Κάτι αντίστοιχοι συμβαίνει και στο πρωτάθλημα της Σούπερ λίγκα. Η αναξιοπιστία μοιάζει με φωτιά που τρώει τα σωθικά του με αποτέλεσμα να απαιτείται ένας πυροσβεστήρας εδώ και τώρα!
Η λύση είναι διπλή. Πρώτα οι επιπρόσθετοι διαιτητές. Τουλάχιστον με την παρουσία τους θα γνωρίζαμε πότε η μπάλα πέρασε τη γραμμή τέρματος ή όχι- φάση που τίναξε τα πάντα στον αέρα στη Λάρισα στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο- ή αν ένα πέναλτι έγινε εντός ή εκτός της μεγάλης περιοχής- φάση που στοίχειωσε τη νίκη της ΑΕΚ κόντρα στη Λαμία.
Τουλάχιστον αν υπήρχαν οι επιπρόσθετοι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Εδώ το πρόβλημα είναι το οικονομικό. Όταν οι διαιτητές είναι απλήρωτοι, το ερώτημα είναι ποιος θα πληρώσει τους επιπρόσθετους… Το κόστος μια τέτοιας απόφασης δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 2.000 ευρώ την αγωνιστική. Κι έτσι γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι μπροστά στην αξιοπιστία του πρωταθλήματος είναι ελάχιστο.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με το video. Εδώ η τεχνολογία μοιάζει να είναι η απόλυτη απάντηση απέναντι στην γενικευμένη- όχι αδικαιολόγητα- πεποίθηση ότι οι διαιτητές στην Ελλάδα, έχουν υποκύψει προ πολλού στο σύστημα με ότι αυτό συνεπάγεται.
Αν λοιπόν θέλουν να κάνουμε ένα βήμα προς τα εμπρός, τότε ο… πυροσβεστήρας είναι εδώ για να σβήσουμε τη φωτιά της αμφισβήτησης. Video και επιπρόσθετοι διαιτητές. Είναι απλό. Αρκεί να το αποφασίσουν.
