Πολλά έχουν γραφτεί, κυρίως στο διαδίκτυο τον τελευταίο χρόνο για τα προβλήματα του Ηρακλή και τις πηγές τους, τα οποία με τις υπερβολές τους (σκόπιμες ή μη) αποπροσανατόλισαν τον κόσμο στρέφοντάς τον κατά δικαίων και αδίκων, με βασικό επακόλουθο την κρίση αξιών, απομάκρυνση από τις ρίζες και τα ουσιώδη. Απουσία ειδώλων. Μπροστάρηδων.
Ανθρώπων που θα πάρουν στους ώμους τον σύλλογο και με την ανιδιοτελή παρουσία τους θα τον πάνε παρακάτω. Γιατί στον Γ. Σ. έχει αναδειχθεί κι αυτή ως αιτία των σημερινών δεινών του, με την παντελή απουσία διοικήσεων ουσιαστικά, ικανών να αντιμετωπίσουν τον Αρμαγεδώνα που σκόρπισαν στο πέρασμά τους άτομα ανάξια ενός τίτλου τιμής, όπως του Ηρακλειδέα. Και να. Η αναγκαιότητα συμμετοχής της ποδοσφαιρικής ομάδας έστω και σ΄ ένα Πρωτάθλημα ασύμβατο της ιστορίας του, πέραν μιας ευφυούς στοχευμένης επιλογής τακτικισμού της διοίκησης Θέου, «αποκάλυψε» και το άλλο «περιεχόμενο» ενός, κλάσης ποδοσφαιριστή, που ακούει στο όνομα Εμάνουελ Περόνε . Ο Μανόλης των φιλάθλων, ήρθε εθελοντικά να υποκαταστήσει, το κενό της απουσίας ειδώλων και μπροστάρηδων και ίσως άθελά του.
Η προσφορά αυτού του ξεχωριστού, ηθικού κι άξιου ποδοσφαιριστή που βγήκε θαρρετά μπροστά απ' το πλήθος για να το οδηγήσει, να του μεταδώσει τα φώτα του μυαλού και της ψυχής του συγκίνησε υπερβολικά.
Τόσο ώστε να προξενήσει εντύπωση και σε μέσα πληροφόρησης εκτός Ηρακλή. Ακόμη και η αναμενόμενη οριστική αγωνιστική αποχώρησή του, πέραν της δικαιολογημένης λατρείας που προξένησε στον κόσμο, σηματοδότησε κατά την άποψή μου και κάτι πιο σημαντικό, με την αναμενόμενη εμπλοκή του σε πόστο τεχνικό της ομάδας.
Ποιας ομάδας όμως; Της υπάρχουσας ή αυτής που θα την αντικαταστήσει στο άμεσο μέλλον, κάπου αλλού σ’ ένα σαλόνι, ας πούμε, κάποιας Super League 1ή 2 και είμαι βέβαιος γι αυτό. Θα ήταν παράλειψη μου να ξεχάσω τον Τάι, που κι εκείνος θα ακολουθήσει πορεία ανάλογη του Περόνε ή τον Κανακούδη και των άλλων οι οποίοι συνέβαλαν με την παρουσία τους στον κατευνασμό της πλήρους απογοήτευσης του κυανόλευκου κόσμου.
Το φως, που τόσο ανησυχούσε πως θα χαθεί, έλαμψε άπλετο γύρω του, έστω και σ' αυτούς τους αλλοπρόσαλλους καιρούς για τον Σύλλογο. Φαντάζει κάπως ουτοπιστικό ίσως και ποιητικό αλλά αυτό μονάχα μένει.
Εσείς λοιπόν το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να ανοίξετε καλά μάτια κι αυτιά, μυαλό και καρδιά. Όλα τ' άλλα, για τα οποία τόσο τρομάζουν, θα γίνουν ούτως ή άλλως Δεν πεθαίνει έτσι εύκολα το φως. Όσο δύσκολα τρώει το σκοτάδι, άλλο τόσο δύσκολα σβήνει.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport