Θα μπορούσε να θυμίζει την ταινία «Δυο ξένοι στην ίδια πόλη» ως προς την διαφορά πεποιθήσεων τουλάχιστον. Εδώ όμως δεν πρόκειται για ξένους, αλλά στη κυριολεξία για γείτονες. Κι όμως ενώ πιθανόν σε κοινούς αγώνες, εθνικούς π.χ., γίνονται μια γροθιά. Στο ποδόσφαιρο όμως ποτέ. Ορκισμένοι εχθροί.
Στο 113ο άλλαξαν όλα
Ολα άλλαξαν δραματικά στις 30 Οκτωβρίου 1999. Ηταν το 113ο ντέρμπι στην ιστορία των δυο ομάδων και εκείνη την αποφράδα μέρα, είχαμε τον πρώτο νεκρό. Μια φωτοβολίδα έφυγε από τη νότια πλευρά και το πέταλο των Παρτιζάνων και σκότωσε τον 17χρονο Αλεξάνταρ Ράντοβιτς. Αυτό ήταν. Αιτία πολέμου ανάμεσα στους οπαδούς των δυο ομάδων με το μίσος να παραμένει άσβεστο αλλά πολύ περισσότερο να δυναμώνει όσο περνά ο καιρός.
Μάχες σώμα με σώμα
Ενα χρόνο μετά το τραγικό συμβάν, οι δυο ομάδες συναντώνται και πάλι και η ειρωνεία της τύχης είναι λίγες μέρες νωρίτερα είχαμε την πτώση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Πολλοί είχαν τονίσει ότι δεν έπρεπε να επιτραπεί η διεξαγωγή του ματς. Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Σερβίας το εξέλαβε ως αδυναμία και αποφάσισε να ανάψει το πράσινο φως. Μέγα λάθος. Οι οπαδοί του Ερυθρού Αστέρα εισβάλλουν στο γήπεδο χτυπούν αδιακρίτως παίκτες της Παρτιζάν ενώ από την οργή τους δεν γλιτώνει και ο προπονητής της ομάδας, ο Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς που έφυγε με σκισμένα ρούχα και αρκετούς μώλωπες. Ηταν 14 Οκτώβρη του 2000 όταν μέχρι τα ξημερώματα οι μάχες σώμα με σώμα συνεχίστηκαν σε όλη την πόλη.
Ενισχύσεις από Ρωσία
Από εκείνη τη μέρα, δηλαδή από τις 14 Οκτώβρη του 2010 ακολούθησαν άλλα 34 ντέρμπι ανάμεσα στις δυο ομάδες με την Αστυνομία να δείχνει ότι έχει τον έλεγχο. Ομως στις 25 Οκτωβρίου 2015, το Βελιγράδι έζησε και πάλι μια δύσκολη βραδιά. Γηπεδούχος ο Ερυθρός Αστέρας. Δεκάδες τραυματίες και συλλήψεις. Μάλιστα όπως διαβάζουμε σε ρεπορτάζ εκείνης της μέρας, ο κορυφαίος εγκληματολόγος της Σερβίας, Ζλάτκο Νίκολιτς αποκάλυψε: Τα βεγγαλικά και οι κροτίδες μπήκαν στο στάδιο μία ημέρα πριν. Οι χούλιγκαν έκαναν απλώς την δουλειά τους. Αυτό για το οποίο πληρώνονται. Οι ομάδες δίνουν τη δύναμη και τα ηνία στους οπαδούς αλλά και τα μέσα να κάνουν ταραχές. Οπαδοί από την Ρωσία είχαν κληθεί για... ενισχύσεις στο γήπεδο. Βρέθηκαν στη δυτική πτέρυγα των εξεδρών του γηπέδου και έπαιξαν κομβικό ρόλο στα επεισόδια. Ένας οπαδός μάλιστα που συνελήφθη ήταν οργανωμένος της Ζενίτ.
Ένωσαν τις δυνάμεις τους
Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί τους οπαδούς των δυο ομάδων να συνυπάρχουν αρμονικά στο γήπεδο; Και όμως αυτό συνέβη. Ηταν 22 Μαρτίου 1992. Ο κοινός εχθρός, η Κροατία τους έκανε να αφήσουν στην άκρη τα μίση και τις οπαδικές διαφορές. Έτσι εκείνο το απόγευμα, ένωσαν τις φωνές τους κατά των κοινών «εχθρών». Των Κροατών...
Είναι το απόλυτο ντέρμπι μίσους
Μια γειτονιά σχεδόν. Κι όμως τους κατοίκους της τους χωρίζει, τουλάχιστον ποδοσφαιρικά, αβυσσαλέο μίσος Και δυστυχώς η προϊστορία έχει και θύματα. Παρτιζάν και Ερυθρός Αστέρας, οι δυο μεγάλες ομάδες του Βελιγραδίου των οποίων οι έδρες είναι σε μικρή απόσταση. Ένα τσιγάρο δρόμος, που λέει ο λόγος και όπως δείχνει η φωτογραφία.
Παγκοσμίως δεν μπορείς να συναντήσεις πουθενά κάτι παρόμοιο. Ανέκαθεν οι δυο ομάδες είχαν αντιπαλότητα. Η Παρτιζάν (δημιούργημα του Στρατού) και ο Ερυθρός Αστέρας (της Ενωμένης Νεολαίας των Αντι-φασιστών) αρέσκονται στο μίσος και οι οπαδοί τους δίνουν μάχες στους δρόμους της πόλης ακόμα και όταν δεν διεξάγονται αγώνες, με τα κλασικά πλέον «προγραμματισμένα ραντεβού». Είναι από τα κορυφαία ντέρμπι της Ευρώπης, κάτι ανάλογο δηλαδή με τον Ρέιντζερς-Σέλτικ, το Μπαρτσελόνα-Ρεάλ, το Λάτσιο-Ρόμα. Η «Μ» κάνει μια ιστορική αναδρομή στις πιο «μελανές» βραδιές.
Εζησε τον ίδιο εφιάλτη
Στο επεισοδιακό παιχνίδι στις 25 Οκτωβρίου 2015 με γηπεδούχο τον Ερυθρό Αστέρα κατά τραγική ειρωνεία, ο πατέρας του Αλεξάνταρ Ράντοβιτς αποφάσισε να πάρει τα εγγόνια του και να πάει για πρώτη φορά στο γήπεδο τον Απρίλιο του 2015. Επειτα από 16 χρόνια βρέθηκε στο «Μαρακανά», όμως όλα του θύμισαν το μοιραίο απόγευμα, σοβαρά επεισόδια, τραυματίες, αίμα και από τύχη δεν υπήρξε νεκρός.
