Κατά πώς είν’ οι καιροί, έτσι και ν’ αρμενίζεις, λένε οι ναυτικοί. Και στον πλου του ΠΑΟΚ για την πρωτιά στα πλέι οφ τούτο εφαρμόζεται…
Φυσικά, κι η ουσία είναι το 0-1 στη Νέα Σμύρνη. Ναι, δε λέμε αλλά… Ο ΠΑΟΚ δεν έπαιξε καλή μπάλα. Ή μάλλον έπαιξε τόση μπάλα, όση χρειαζόταν για τους τρεις βαθμούς. Από μία σκοπιά τούτο θα μπορούσε, να είναι και μαγκιά. Από άλλη; Ρίσκο. Και δη μεγάλο ρίσκο. Δεν είναι ώρα για να ρισκάρει έτσι.
Δύο φορές τον έσωσε ο Παναγιώτης Γλύκος. Θα πείτε: Τρεις έσωσε ο Γιώργος Μπαντής τον Πανιώνιο. Δεν διαφωνούμε. Θεωρούμε όμως, και τα δύο αρνητικά στοιχεία για τον ΠΑΟΚ. Δεν είναι θετικό να κινδυνεύεις σοβαρά σε έναν αγώνα για τον οποίο η νίκη σου είναι μονόδρομος. Δεν είναι θετικό και να χάνεις στον ίδιο αγώνα σοβαρές ευκαιρίες…
Έτσι ή αλλιώς πάντως, ο ΠΑΟΚ και κάτω υπό αντίξοες συνθήκες σε ένα περίεργο αγώνα (κι ο Πανιώνιος κάτω από αντίξοες συνθήκες) αρμένισε ορθά. Και πήρε την πολύτιμη νίκη. Πολύτιμη εάν κι εφ’ όσον δε χαρίσει την πρωτιά.
Το λέμε κι επιμένουμε σε τούτο. Ξέρετε γιατί; Όταν καίγεσαι στο γιαούρτι, φυσάς και στο γάλα. Δεν είναι στα καλύτερα του ο ΠΑΟΚ. Και στους τέσσερεις αγώνες των πλέι οφ δεν έπαιξε καλή μπάλα. Όχι, πως οι αντίπαλοι του είναι σε καλύτερη κατάσταση. Ίσως, να είναι και στην ίδια κατάσταση.
Ο ΠΑΟΚ όμως, υπερτερεί έχοντας περισσότερους βαθμούς. Κι ας σκούζει ο Παναθηναϊκός. Η μέρα , νύκτα δε γίνεται. Θα είναι λοιπόν, χάρισμα η πρωτιά εάν κι εφ’ όσον ο ΠΑΟΚ δεν κρατήσει αυτή την διαφορά και στους υπόλοιπους δυο αγώνες των πλέι οφ.
Ως εκ τούτου η χθεσινή νίκη θα καταστεί πολύτιμη, μόνον εάν κι εφ’ όσον ο ΠΑΟΚ πάρει την πρωτιά. Και την αξίζει. Ξέρετε γιατί; Επειδή και στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος και στα πλέι οφ είναι ισχυρότερος. Και την αξίζει…
Αναγνωρίζεται βέβαια, πανταχόθεν η κόπωση. Καταγράφεται φυσικά, το πλήθος των απουσιών. Ζητείται όμως, από τον κόσμο του ΠΑΟΚ η δικαίωση της επικής εφετινής προσπάθειας προπονητών και παικτών. Ζητούνται πολλά;
