Εως ενός σημείου, η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την πριμοδότηση μαθητών-αθλητών που διακρίνονται ώστε να διευκολύνεται η είσοδός τους στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ, δεν είναι άδικη.
Και το λέω αυτό γνωρίζοντας πόσο δύσκολο είναι στην εποχή μας να συνδυάσει ένας μαθητής σχολείο και αθλητισμό, εφόσον είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί στο άθλημα που επέλεξε ωράρια και να ανταποκρίνεται σε ρυθμούς τους οποίους ακολουθούνε επαγγελματίες.
Είναι ξεκάθαρο ότι από ένα επίπεδο και πέρα, σχολείο και αθλητισμός δεν γίνεται να συνδυαστούν. Ή το ένα πρέπει να διαλέξει το παιδί, ή το άλλο. Γι’ αυτό και πρέπει, εφόσον επιλέξει τον αθλητισμό, να έχει κίνητρα, να ξέρει ότι η Πολιτεία θα του αναγνωρίσει την αθλητική προσπάθεια, την αθλητική επιτυχία και θα τον διευκολύνει για να σπουδάσει.
Είναι οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος και η ανάγκη παροχής κινήτρων στους ασχολούμενους με τον αθλητισμό, για την ανάπτυξη του οποίου οφείλει να μεριμνά η Πολιτεία.
Αυτό, όμως, δεν μπορεί να ισχύει για επιτυχίες σε αθλητικούς αγώνες ήσσονος σημασίας. Δεν μπορεί να γίνεται όταν είναι ολοφάνερο πως υποχωρούν ολοένα και περισσότερο τα ακαδημαϊκά κριτήρια πρόσβασης.
Διότι είναι άλλο ένας μαθητής να εξασφαλίζει ένα σοβαρό bonus εξαιτίας μιας αθλητικής επιτυχίας και εύκολα να εισάγεται στο ΤΕΦΑΑ, στην σχολή, δηλαδή, που συνδέεται με το αντικείμενό του και άλλο εξαιτίας της πριμοδότησης να προσπερνά έναν συνυποψήφιό του με περισσότερα μόρια και να εισάγεται στην Ιατρική ή στη Νομική.
Εκεί υπάρχει θέμα. Και αυτό το θέμα ανέδειξε με την απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας, κρίνοντας ότι «αντίκειται στις συνταγματικές αρχές της ισότητας, της αξιοκρατίας και της ορθολογικής οργανώσεως της παρεχομένης εκπαιδεύσεως, σε συνδυασμό με τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας μέτρου/σκοπού» να δίδονται σε αθλητές προνόμια για την εισαγωγή τους σε σχολές στις οποίες παρέχεται εκπαίδευση σε επιστημονικούς τομείς όπου η ιδιότητα του υποψηφίου ως αθλητή δεν ασκεί επίδραση.
Αυτό που λέγαμε παραπάνω, δηλαδή. Ότι μπορεί να είναι ανεκτή η καθ’ υπέρβαση εισαγωγή αθλητών στα Τμήματα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, όχι όμως και σε σχολές στις οποίες η αθλητική επιτυχία δεν μπορεί να είναι πάνω από άλλες ικανότητες των υποψηφίων.
Θυμίζω ότι το θέμα έφτασε στο ΣΤΕ ύστερα από προσφυγή υποψηφίου στις πανελλαδικές εξετάσεις της περιόδου 2016-2017, ο οποίος δεν εισήχθη στην Ιατρική Σχολή επειδή την θέση του πήρε συνυποψήφιός του αθλητής με λιγότερα μόρια από εκείνον και τελικώς αυτός που δεν εισήχθη δικαιώθηκε και καλείται τώρα το υπουργείο Παιδείας να τον εγγράψει ως υπεράριθμο.
