Αρνήθηκαν να του δώσουν το δίκιο του αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά πως η ιστορική ομάδα επί μονίμου βάσεως προγραμμένη και ξεγραμμένη, αποτελεί το μόνιμο και τραγικό θύμα μιας κακόβουλης θεσμικής στρεψοδικίας που ξεκίνησε από την εποχή Κουρίδη και συνεχίζεται μέχρι σήμερα
Η είδηση ψυχρή και λακωνική αναφέρει: «Δεν είχε αίσιο τέλος η προσπάθεια του Ηρακλή για την τοποθέτησή του στη Super League 2, αφού η επιτροπή εφέσεων της ΕΠΟ απέρριψε την προσφυγή του. Τώρα, ο Γηραιός πρέπει να αποφασίσει αν θα αποκτήσει νέο ΑΦΜ, γιατί είναι ορατός ο κίνδυνος το ποδοσφαιρικό τμήμα να μην αγωνιστεί πουθενά».
Απλά πράγματα και νοικοκυρεμένα, προφανώς και για κάποιους φυσιολογικά και αναμενόμενα θεσμικά, από τη στιγμή που αποτελούν την απόφαση μιας υπερπάνω πάσης υποψίας ανεξάρτητης επιτροπής απονομής δικαιοσύνης. Η οποία είχε την ευθύνη της εκδίκασης της προσφυγής ενός συλλόγου αποδεδειγμένα και επί μονίμου βάσεως θύματος στρεβλών αποφάσεων που τον είχαν οδηγήσει μια ανάσα από τον αφανισμό του.
Επειδή στη διάρκεια της άγριας προγραφής του αποδείχθηκε ότι οι πρωταγωνιστές της σκηνοθετημένης περιπέτειάς του (αγωνιστικής και ηθικής εξαθλίωσης), είχαν διαπράξει κακουργήματα, για τα οποία σήμερα διώκονται άπαντες, όντες επίορκοι και ως εκ τούτοιυ κραυγαλέα παρανομούντες και επειδή μια πρόσφατη δικαστική απόφαση επιβεβαίωσε με τον πλέον εντυπωσιακό αλλά και δραματικό τρόπο όλα όσα άνομα βίωσε και εξακοκουθεί να βιώνει ο ιστορικός σύλλογος, ήταν έργο μιας συμμορίας που εφάρμοζε τους κανονισμούς και τους νόμους βάσει ίδιων συμφερόντων, οι νουνεχείς και έντιμοι Έλληνας ποδοσφαιρόφιλοι είχαν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι αυτή η απόφαση (η αθώωση του Αντώνη Ρέμου) σε συνάρτηση με τις διώξεις κακουργηματικού χαρακτήρα των εμπνευστών της εξόντωσης του Ηρακλή, αποτελούσε την ευκαιρία που δινόταν σήμερα στη δικαιοσύνη αφενός να αποκαταστήσει το κύρος της και αφετέρου να δικαιώσει έναν σύλλογο που υπέστη τα πάνδεινα και οδηγήθηκε σε έναν πραγματικό Γολγοθά.
Είναι αλήθεια πως αυτή η άποψη ήταν η επικρατέστερη και ως εκ τούτου όλοι περίμεναν με την προσφυγή των κυανολεύκων στην αρμόδια επιτροπή της ΕΠΟ ότι για τους δικαστές που θα εξέταζαν το «αίτημα», δεν υπήρχε άλλος δρόμος από το να τους αναγνωριστεί το δίκιο τους. Αποφεύγοντας να προσβάλουν σε όλα τα επίπεδα και σε πολιτικά διακστήρια μετά την εξέλιξη στην υπόθεση Ρέμου, οι κυανόλευκοι ζήτησαν το πλέον αυτονόητο και λογικό, τη συμμετοχή στην Super League 2 ενώ θα μπορούσαν να απαιτήσουν την πλήρη αποκατάστασή τους, σε όλα τα επίπεδα (αγωνιστικά, υλικά και ηθικά).
Δυστυχώς όμως οι δικαστές της πειθαρχικής επιτροπής ως σύγχρονοι Πόντιοι Πιλάτοι εντέχνως, περιέργως αλλά και κατά την άποψή τους ενεργώντας νομότυπα απέφυγαν τελείως να ασχοληθούν με το τόσα σοβαρό θέμα! Απίστευτο αλλά και αληθινό! Και τι αποφάσισαν; Να το τυλίξουν σε ένα διάτρητο σκεπτικό, υποστηρίζοντας ότι το αίτημα θα έπρεπε να το υποβάλει ο αθωωθείς Ρέμος ή η νέα ΠΑΕ. Κάτι που οδήγησε στην έκρηξη του Γιώρογυ Παναγόπουλου, που τίναξε στον αέρα την απίστευτη αυτή θεσμική πιρουέτα. Ετσι ο κόσμος του Ηρακλή βρίσκεται και πάλι στα κάγκελα και αναζητά με το δίκιο του ευθύνες όπου κι αν υπάρχουν καταλήγοντας πλέον στο μότο: «Γραμμένος (προφανώς εννοοώντας τον Βορειοελλαδίτη πρόεδρο της Ομοσπονδίας) προγραμμένος και μόνιμα ξεγραμμένος ο Ηρακλής».
Στη σειρά κι εμείς παίρνουμε το μολύβι στο χέρι για να γράψουμε «τα ίδια και τα ίδια». Σας θυμίζουμε ότι στο τελευταίο και σχετικό με το θέμα άρθρο είχαμε τονίσει ιδιαίτερα ότι «αν υπάρχει δικαιοσύνη, ο Ηρακλής θα δικαιωθεί». Ερχόμαστε λοιπόν σήμερα να συμφωνήσουνμε για ακόμη μια φορά με όσους εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ιδιαίτερα στην αθλητική δικαιοσύνη ισχύει ακριβώς το αντίθετο, είναι γνωστό ότι από χρόνια ισχύει (και εξακολουθεί) το δίκιο της παράγκας.
ΥΓ: Η οικογένεια του Ηρακλή είναι υποχρεωμένη μετά και από αυτή την εξοργιστική απόφαση να ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο και αγώνες σε άλλα επίπεδα. Τα πολιτικά και ποινικά δικαστήρια θα μπορούσαν να είναι μια επιλογή πολύ μακριά απ όσα συμβαίνουν στο χώρο της αθλητικής δικαιοσύνης.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
