Όπως ακριβώς συμπεριφέρονται οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα, φορτώνοντας στους προκατόχους τους την ευθύνη για οτιδήποτε κακό συμβαίνει στη χώρα, έτσι συμπεριφέρεται και η διοίκηση της ΕΠΟ.
Διαβάζω από το ρεπορτάζ ότι ο Γραμμένος σκοπεύει να στείλει επιστολή στην επιτροπή παρακολούθησης, όπου ανάμεσα στα άλλα θα λέει κι ότι δεν φέρει καμία ευθύνη για τους κανονισμούς, τον πειθαρχικό κώδικα και τον κώδικα δεοντολογίας, αφού δεν τους έφτιαξε η δική του διοίκηση, όπως δεν διόρισε και τους τακτικούς δικαστές (αν τους είχε διορίσει αυτός, δηλαδή, θα ήταν καλύτεροι;).
Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό σημαίνει η… μπάλα στην κερκίδα από την διοίκηση της ΕΠΟ, η οποία μήνες τώρα δεν έχει ενεργοποιήσει κανέναν από τους μηχανισμούς που διαθέτει –με σημαντικότερο την Επιτροπή Δεοντολογίας- για να αποτρέψει την κρίση που ξέσπασε στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο Γραμμένος και οι συνεργάτες του το μόνο που έκαναν από τη μέρα που ανέλαβαν την ομοσπονδία ήταν να σύρονται πίσω από τον υφυπουργό Αθλητισμού, την ΟΥΕΦΑ και την ΦΙΦΑ και να λειτουργούν όπως λειτουργούσε και η Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή.
Παρά την ισχυρή νομιμοποίηση που εξασφάλισαν ύστερα από τις εκλογές, δεν έκαναν απολύτως τίποτε που να δικαιώνει όσους επένδυσαν ελπίδες, όσους έδωσαν αγώνα για να έρθει στην ΕΠΟ μια διοίκηση που θα απαλλάξει το ελληνικό ποδόσφαιρο από τις παθογένειές του και θα το οδηγήσει στη νέα εποχή.
Δεν υπάρχει ούτε μία πρωτοβουλία, ούτε μία ουσιαστική παρέμβαση της διοίκησης Γραμμένου που να δείχνει αυτούς τους 6-7 μήνες που διοικεί την ΕΠΟ πως άρχισε να υλοποιείται ένας σχεδιασμός, ένα πρόγραμμα για την ανάταξη του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Δεν καταλαβαίνω ποια διαφορά υπάρχει ανάμεσα στην Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή και την διοίκηση Γραμμένου.
Ο,τι τους έλεγαν ο υφυπουργός Αθλητισμού, η ΟΥΕΦΑ και η ΦΙΦΑ έκαναν ο Δρόσος και η παρέα του, το ίδιο ακριβώς γίνεται και τώρα με τον Γραμμένο.
Κατά συνέπεια, όσο κι αν προσπαθεί ο πρόεδρος της ΕΠΟ να πείσει πως δεν είναι δική του ευθύνη όσα συμβαίνουν και ότι είναι δέσμιος καταστάσεων που βρήκε, κανέναν δεν πείθει.
Για τον απλούστατο λόγο ότι ήξερε πάρα πολύ καλά τι ίσχυε όταν ετοιμαζόταν να αναλάβει την κορυφαία θέση στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ηξερε τα προβλήματα, ήξερε τις ισορροπίες που είχαν διαμορφωθεί σε πολιτικό και ποδοσφαιρικό επίπεδο, όφειλε να τα συνυπολογίσει.
Αυτά που λέει τώρα δεν τα ακούνε ούτε αυτοί που τον στήριξαν, ούτε αυτοί που διαφήμιζαν τον ερχομό του στην εξουσία του ποδοσφαίρου ως… επανάσταση.
Ακόμη κι αυτοί έχουν πειστεί πως υπερεκτίμησαν τις δυνατότητες του Γραμμένου, αφού ο ρόλος του είναι διακοσμητικός…
