Mετά την ήττα του ΠΑΟΚ από την ΑΕΚ άνοιξε μεγάλη συζήτηση για τις εμμονές του Ιβιτς. Το ίδιο είχε γίνει μετά την ισοπαλία με τον Ηρακλή στο Καυτανζόγλειο. Το ίδιο και μετά την ήττα από τη Σάλκε στην Τούμπα.
Μετά τη νίκη επί του Ολυμπιακού... δεν είχε εμμονές ο Ιβιτς. Ούτε στη διάρκεια του σερί που έκανε η ομάδα. Τότε όλα ήταν όμορφα κι ωραία και ο κόουτς έκανε άψογη διαχείριση του ρόστερ, αριστουργηματικό ροτέισον και άριστο κοουτσάρισμα...
Τη βαρέθηκα αυτή την ιστορία. Με κούρασε υπερβολικά. Στις επιτυχίες, όλοι τέλειοι. Φοβεροί και τρομεροί. Παίκτες και προπονητής. Στις αποτυχίες, όλοι ανίκανοι. Με κακή νοοτροπία, με κακή ψυχολογία, ατάλαντοι και ανάξιοι.
Τα αλληλοσυγκρουόμενα σχόλια που υπαγορεύονται από τις εντυπώσεις που δημιουργεί κάθε αγώνας σχηματίζουν έναν αδιέξοδο φαύλο κύκλο. Και, τελικά, είτε “πνίγουν” τις όποιες αδυναμίες μιας ομάδας, είτε απαξιώνουν τις όποιες αρετές της.
Να με συγχωρούν αυτοί που αρέσκονται στην εύκολη κριτική, αλλά δεν θα πάψω ποτέ να βλέπω το νόμισμα και από τις δύο όψεις του, γιατί πιστεύω ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να γίνει η κριτική εποικοδομητική και ωφέλιμη.
Νίκησε ο ΠΑΟΚ τον Ολυμπιακό; Πρέπει να υπογραμμίσουμε τα θετικά στοιχεία στην εμφάνισή του, πρέπει όμως και να επισημάνουμε τις αδυναμίες που εκδηλώθηκαν στο ματς.
Εχασε ο ΠΑΟΚ από την ΑΕΚ; Πρέπει να υπογραμμίσουμε τα αρνητικά στοιχεία στην εμφάνισή του, αλλά όχι να παραγνωρίσουμε τα θετικά, τα οποία εμφανίστηκαν στο προηγούμενο ματς και μπορεί να εμφανιστούν και στο επόμενο ή στα επόμενα.
Καμία νίκη δεν σε κάνει την καλύτερη ομάδα στον κόσμο, καμία ήττα δεν σε κάνει τη χειρότερη. Σημασία νομίζω έχει να μπορεί να βλέπει κανείς, είτε είναι δημοσιογράφος, είτε είναι οπαδός, αν μια ομάδα κάνει πρόοδο ή όχι στη διάρκεια μιας αγωνιστικής σεζόν και με τις παρεμβάσεις του να επιχειρεί να βοηθήσει ώστε συνεχώς αυτή η ομάδα να ανεβαίνει επίπεδο.
Δεν μπορώ να τα δω όλα όμορφα κι ωραία σε μια νίκη, όσο μεγάλη κι αν είναι, δεν μπορώ να τα δω όλα χάλια σε μια ήττα, όσο βαριά κι αν είναι. Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι το ρεζουμέ. Το τελικό συμπέρασμα, το οποίο, φυσικά, βγαίνει με τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου. Αλλά στη διάρκειά της, τα σχόλια και η κριτική οφείλουν να φωτίζουν ψύχραιμα και δίκαια και τις δύο όψεις του νομίσματος, ανεξάρτητα από αυτό καθ’ εαυτό το αποτέλεσμα κάθε αγώνα...
