Δυσκολεύουν τα πράγματα στην πορεία του ΠΑΟΚ για τους «32». Η χθεσινή ήττα η οποία συνοδεύτηκε και με μια πολύ χλωμή εμφάνιση – παρόμοια σχεδόν με την αντίστοιχη που είχε στη Γαλλία – του δημιουργεί πιεστική βαθμολογική «στέρηση», προκαλώντας συγχρόνως εύλογες ανησυχίες και έναν σχετικό προβληματισμό.
Ο τελευταίος βέβαια (δηλαδή ο προβληματισμός), περισσότερο αγγίζει και αφορά το ήδη διαπιστωμένο και πασιφανέστατο πρόβλημα του αβαθέστατου ρόστερ το οποίο όπως και χθες αποδείχθηκε πως δεν είναι σε θέση να αναπληρώσει «στοιχειώδεις» ανάγκες από ελλείψεις και απουσίες της τελευταίας στιγμής. Όπως επίσης και προβλήματα ντεφορμαρίσματος συγκεκριμένων παικτών. Οι Ιταλοί ήταν καλύτεροι σαν ομάδα, κινήθηκαν με καλύτερους ρυθμούς και μεγαλύτερες ταχύτητες, πιο συγκροτημένα και όπου χρειάστηκε «επιστράτευσαν» και την ποιότητα τους για να δημιουργήσουν ρήγματα και επικίνδυνες καταστάσεις στην άμυνα των γηπεδούχων. Η οποία με «πρωταγωνιστή» (αρνητικό) τον Γλύκο από το ξεκίνημα σχεδόν του αγώνα έδειξε τις αδυναμίες της και σε μερικές των περιπτώσεων κάποιες παιδαριώδεις αφέλειες και επιπολαιότητες, οι οποίες προκάλεσαν έκπληξη. Το αρνητικό σε αυτή την εικόνα και με αυτή την «επίδειξη» αδυναμιών, ήταν το γεγονός ότι αυτές οι ολιγωρίες και ασυνεννοησίες που εμφανίστηκαν με το ξεκίνημα του αγώνα, αλλοίωσαν την περιρέουσα ατμόσφαιρα αισιοδοξίας και σίγουρα τραυμάτισαν την αυτοπεποίθηση ολόκληρης της ομάδας. Εν πάση περιπτώσει και με δυο λόγια, ο κόουτς και οι παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν έδωσαν τη μάχη τους και την οποία βέβαια έχασαν.
Η…«κακή νύχτα» φάνηκε από την αρχή. Ο τραυματισμός του Σκόνδρα και τα αλλεπάλληλα αμυντικά λάθη μαζί με την απουσία του Μακ που «έβγαζε μάτια» προδίκαζαν μια δυσάρεστη έκβαση. Αν προστεθούν και κάποιες λαθεμένες κινήσεις στην διαχείριση του αγώνα, όπως η μη έγκαιρη αντικατάσταση παικτών που φάνηκαν πολύ νωρίς ότι ήταν έξω από το κλίμα του αγώνα, μπορεί να πει κανείς ότι το αρνητικό αποτέλεσμα, ήρθε και «κούμπωσε» φυσιολογικά. Κάτσε και Τζιόλης κράτησαν όσο άντεξαν. Σοβαρός λόγος δεν μπορεί να γίνει για δημιουργικό παιχνίδι από την πλευρά των γηπεδούχων. Ο ΠΑΟΚ εκτός του ότι ήταν χλωμός και ασυντόνιστος δεν μπορούσε να δέσει σε ένα σύστημα και σε μια τακτική που θα τον οδηγούσε στο σπάσιμο της ιταλικής αμυντικής γραμμής. Με δύο λόγια ήταν άναρχος. Τώρα ποντάρει σε συγκυρίες βαθμολογικές οι οποίες όμως θα πρέπει να συνοδεύονται και από την δική του αλλαγή προς το καλύτερο. Εάν σε κάτι πρέπει να επανέλθουν οι υπεύθυνοι, με πρώτο τον κόουτς, είναι ο τρόπος με τον οποίο θα ενισχυθεί μεταγραφικά η ομάδα και αυτό, για να είμαστε ειλικρινείς, αφορά κατά κύριο λόγο την θωράκιση και την υπεράσπιση της «πρωτιάς» που διατηρεί στο ελληνικό Πρωτάθλημα.
Τέλος, αξίζουν συγχαρητήρια οι χιλιάδες φίλοι του Δικέφαλου που βρέθηκαν χθες το βράδυ στην Τούμπα και βοήθησαν και στήριξαν την ομάδα τους. Άσχετά αν από το πρώτο μόλις λεπτό δέχθηκαν τον έναν μετά τον άλλον κουβάδες με παγωμένο νερό από τις επιπολαιότητες συγκεκριμένων παικτών που έχουν δηλώσει μονιμότητα στο βασικό σχήμα. Στο περιθώριο της βραδιάς και στον επίλογο του σημειώματος θα ήθελα να προσθέσω κάποιες πολύ σημαντικές εξελίξεις που υπήρξαν μέσα στην ασπρόμαυρη οικογένεια. Η πρώτη από αυτές αφορά την απόφαση της ΠΑΕ να επανορθώσει το ασυγχώρητο και ιστορικό λάθος της αποκοπής του συλλόγου από τις ρίζες και τις παραδόσεις του και το ένδοξο παρελθόν του, με την αποκατάσταση των βετεράνων τους οποίους οι τελευταίες διοικήσεις τους είχαν υποβαθμίσει και τους είχαν απομακρύνει από την Τούμπα. Η άλλη (εξέλιξη) έχει σχέση με την διαφαινόμενη σταδιακή «προσχώρηση» του μεγαλομετόχου στο «δόγμα του ενιαίου ΠΑΟΚ». Ομολογουμένως σημαντικές εξελίξεις και κινήσεις οι οποίες παρουσιάζουν μια ξεχωριστή διάσταση με αισιόδοξες προοπτικές για το Δικέφαλο.
Κλείνοντας, «πληγές» όπως αυτή που αφορούσε την εξορία των μαχητών του παρελθόντος οι οποίοι μάτωσαν για τη φανέλα και το μεγαλείο του συλλόγου και ανοίγοντας δρόμους συγκρότησης ενός ενιαίου ασπρόμαυρου τεράστιου συλλογικού μεγέθους, θεωρείται σίγουρο ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες για τον ΠΑΟΚ.