Δεν ήταν θριαμβευτική για τον ΠΑΟΚ η πρεμιέρα των πλέι οφ, ούτε όμως και κακή. Ο Παναθηναϊκός κατόρθωσε να διαλύσει στην Τρίπολη τον Αστέρα με 4-0, χωρίς ούτε οι ίδιοι οι παίκτες του να καταλάβουν πώς έπεσαν από τον ουρανό και τα τέσσερα γκολ. Και τα τέσσερα δεν προήλθαν από δικές τους ευκαιρίες, αλλά από αμέλεια και προσωπικές γκάφες των αντιπάλων τους. Ο ΠΑΟΚ βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο από νωρίς στο Περιστέρι με ένα γκολ που δέχτηκε χωρίς φάση, εξ αιτίας της αδυναμίας του Ιτάνζ να αποκρούσει σωστά μια σέντρα, αλλά ισοφάρισε σχετικά γρήγορα και τα έπαιξε όλα για όλα στο δεύτερο ημίχρονο, κυνηγώντας, με πάθος είναι η αλήθεια, τη νίκη.
Στο πρώτο ημίχρονο, ο ουδέτερος θεατής δεν βαρέθηκε αλλά και δεν ενθουσιάστηκε. Το ματς δεν ήταν ιδιαίτερα καλό, είχε όμως ρυθμό, καθώς οι δύο ομάδες δεν έκαναν αγγαρεία, δείχνοντας ότι θέλουν να παλέψουν πάση θυσία για τους τρεις βαθμούς. Ο ΠΑΟΚ έβγαλε δύο ευκαιρίες, μία με την κοντινή άστοχη κεφαλιά του Αθανασιάδη και μία με το γκολ του Περέιρα μετά από την πολύ ωραία ενέργεια του Τζιόλη.
Ο Ατρόμητος, με παίκτες πιο ταχείς και πιο δεξιοτέχνες ήταν πιο επικίνδυνος, αλλά έχασε μόνο μία κλασική ευκαιρία με την κεφαλιά του Ναπολεόνι που απέκρουσε ο Ιτάνζ. Η άμυνα του ΠΑΟΚ δεν ενέπνεε απόλυτη σιγουριά, οι χαφ δεν βοηθούσαν όσο θα έπρεπε ανασταλτικά, αλλά γενικά το 45λεπτο βγήκε αξιοπρεπώς και εκείνο που απασχολούσε τον κοινό νου περισσότερο ήταν αν ο ΠΑΟΚ θα βρει τον τρόπο να σκοράρει πάλι για να πάρει τη νίκη και όχι το αν θα κινδυνεύσει να δεχτεί κι άλλο ή και άλλα γκολ.
Ωστόσο, το δεύτερο ημίχρονο επιφύλασσε στο τέλος του μια παρτίδα... ρώσικη ρουλέτα. Διάθεση υπήρχε εκατέρωθεν, καλό ποδόσφαιρο παίχτηκε κατά διαστήματα και στο τελευταίο δεκάλεπτο το παιχνίδι έγινε συναρπαστικό. Μέχρι το 84' ο Περέιρα ήταν εκείνος που έχασε μια καλή ευκαιρία και μετά έγινε το σώσε. Δύο φορές ο Μπάρκας έσωσε τον Ατρόμητο σε σουτ του Αθανασιάδη και του Πόζογλου και άλλες δύο τον ΠΑΟΚ ο Ιτάνζ, σε σουτ του Καραμάνου.
Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να κερδίσει, θα μπορούσε όμως και να χάσει. Ο ένας βαθμός δεν είναι κέρδος, αλλά μια ήττα θα ήταν περισσότερο οδυνηρή. Οπως και νάχει, ο Παναθηναικός προηγείται τώρα με δύο βαθμούς και αν θέλει ο ΠΑΟΚ να τον “χτυπήσει” στα δύο σερί ματς που έχει μαζί του, πρέπει πάση θυσία να κερδίσει την Κυριακή στην Τούμπα τον Αστέρα. Αμέσως μετά, αν νικήσει τον Παναθηναικό και πάρει έστω ισοπαλία στη Λεωφόρο, θα έχει γίνει φαβορί για την πρώτη θέση, καθώς θα περιμένει τον Ατρόμητο στην Τούμπα και στο φινάλε θα πάει στην Τρίπολη για το ματς με τον Αστέρα, ο οποίος δεν θα έχει πια κανένα βαθμολογικό ενδιαφέρον.
Ολα αυτά θα ήταν πολύ πιο δύσκολα χωρίς τον βαθμό της χθεσινής ισοπαλίας. Και πέρα από αυτό καθ' εαυτό το αποτέλεσμα, αλήθεια είναι ότι ο ΠΑΟΚ έκανε μια αρκετά καλή εμφάνιση. Θα μπορούσε να διασυρθεί όπως συνέβη στην κανονική περίοδο, θα μπορούσε απλώς να χάσει, αλλά λίγο έλειψε να κερδίσει χάρη στο γεγονός ότι κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο δημιούργησε αρκετές προυποθέσεις για γκολ.
Ηταν μια εμφάνιση που επιτρέπει αισιοδοξία. Μια εμφάνιση που είναι ικανή ακόμη και να γεμίσει την Τούμπα την Κυριακή, αλλά και την επόμενη Τετάρτη. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ δεν απογοητεύτηκε, δεν “ξενέρωσε¨, δεν συγχύστηκε κι αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία. Οι παίκτες προσπάθησαν να κάνουν το καλύτερο δυνατό κι αυτό έχει “εισπραχθεί”. Το αντίτιμο θα είναι η μαζική παρουσία των οπαδών του ΠΑΟΚ στα δύο επόμενα ματς της Τούμπας. Μια παρουσία απαραίτητη για να στηρίξει την προσπάθεια της ομάδας να βρθεί στα προκριματικά του επόμενου Τσάμπιονς Λιγκ.
ΥΓ. Η προσπάθεια του Αθανασιάδη να προσφέρει, παρά τους πόνους που είχε σε όλο το παιχνίδι ήταν συγκινητική. Πολύ ζωντανή η παρουσία του Μακ. Ανεβασμένος μου φάνηκε ο Περέιρα. Ο Τζιόλης άψογος σε όλα. Ο Ιτάνζ ξεπλήρωσε με το παραπάνω το λάθος του στο γκολ του Ατρομήτου. Και όλοι οι υπόλοιποι τα έδωσαν όλα. Αν μη τι άλλο, έδειξαν ότι τις μέρες που προηγήθηκαν δούλεψαν σοβαρά με τον Γιώργο Γεωργιάδη για τα πλέι οφ.
