Δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς γίνεται να υπάρχουν ακόμη φίλαθλοι, οπαδοί, δημοσιογράφοι, οι οποίοι να μιλάνε για «ήττα του ΠΑΟΚ», όταν ένας παίκτης που τον διεκδίκησε η ομάδα της Θεσσαλονίκης αλλά και ο Ολυμπιακός, καταλήγει στον Πειραιά.
Δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς γίνεται να μην κατανοούν όσοι έχουν αυτή την προσέγγιση ότι δεν τίθεται θέμα σύγκρισης, αφού στις εννιά από τις δέκα -για να μην πω και στις δέκα και θεωρηθώ ισοπεδωτικός- περιπτώσεις που θα κληθεί ένας παίκτης να επιλέξει ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό, θα προτιμήσει τον Ολυμπιακό.
Είναι τόσο απλά ορισμένα πράγματα ώστε να μην χρειάζεται να σκεφτεί πολύ κάποιος πριν πάρει την απόφασή του. Αν δεν θέλουμε, λοιπόν, να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι ο ΠΑΟΚ έχει πολύ δρόμο να διανύσει, πολλά πράγματα να κάνει, πολλές αποδείξεις να δώσει, πολλούς τίτλους να κατακτήσει, συμμετοχές στο Τσάμπιονς Λιγκ να έχει, για να μπορεί να είναι το ίδιο ελκυστικός με τον Ολυμπιακό, ειδικά για τους νεαρούς Ελληνες διεθνείς.
Λέγανε κάποιοι χθες ότι ήταν ήττα για τον ΠΑΟΚ που ο Φορτούνης ετοιμάζεται να φορέσει τα «ερυθρόλευκα». Από πού κι ως πού είναι ήττα να επιλέγει ένας παίκτης αυτού του επιπέδου να πάει σε μια ομάδα η οποία είναι μόνιμη πρωταθλήτρια στη χώρα της, παίζει σταθερά στο Τσάμπιονς Λιγκ και από αυτή προέρχονται οι περισσότεροι παίκτες που παίζουν στην Εθνική;
Η ήττα για τον ΠΑΟΚ, για όσους ακόμη δεν το καταλαβαίνουν, είναι ότι του λείπουν όσα χρειάζεται ένας παίκτης για να πειστεί και να τον επιλέξει. Η ήττα για τον ΠΑΟΚ, είναι ότι ύστερα από τα δύο πρώτα χρόνια του Σαββίδη, με τον ενθουσιασμό στα ύψη, με τις υψηλές προσδοκίες, με την επικοινωνιακή καταιγίδα περί ενός project που σύντομα θα φέρει την ομάδα να κοιτάζει στα μάτια τον μεγάλο αντίπαλό της επί ελληνικού εδάφους, έχουν γίνει ελάχιστα.
Η ήττα για τον ΠΑΟΚ είναι ότι παίκτες σαν τον Φορτούνη δεν βλέπουν την ευκαιρία τους μέσω του Δικεφάλου. Προσπερνάνε το γεγονός ότι ευκολότερα θα έχουν θέση βασικού στον ΠΑΟΚ, άρα και περισσότερες πιθανότητες για θέση βασικού στην εθνική και προτιμάνε να μπούνε στον σκληρό ανταγωνισμό του Ολυμπιακού, ξέροντας ότι αν τα πάνε καλά θα έχουν εξασφαλισμένη την θέση στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Πρόκειται, συνεπώς, για μια σύγκριση ανώφελη, ανούσια, αφού μιλάμε για διαφορετικά μεγέθη και αυτό το αντιλαμβάνονται οι παίκτες. Γι' αυτό και στην Τούμπα έρχονται μόνο παίκτες που δεν θα απασχολούσαν ποτέ τον Ολυμπιακό, όπως, δηλαδή, ο Κατσουράνης, ο Σπυρόπουλος, ο Τζαβέλλας, ο Τζιόλης.