Για κάθε ομάδα, για κάθε στόχο που θέτει μια ομάδα, η έδρα πρέπει να αποτελεί βάση επιτυχίας. Πρέπει να είναι το πρώτο και μεγαλύτερο «όπλο» της. Είτε (και κυρίως) για μια ομάδα που έχει πρωταγωνιστικές βλέψεις, είτε για μια ομάδα που στοχεύει στην αγωνιστική-βαθμολογική «επιβίωση». Δεν είναι μόνο ο φετινός Ηρακλής που δεν εκμεταλλεύτηκε όπως έπρεπε τον παράγοντα έδρα.
Και στο παρελθόν οι «κυανόλευκοι» αρκετές φορές δεν πήραν όσα έπρεπε, όσα μπορούσαν από τους εντός έδρας αγώνες τους. Φέτος και πάλι επέδειξαν αστάθεια στο Καυτανζόγλειο, επέτρεψαν σε ομάδες μέτριας δυναμικής να φύγουν με βαθμολογικά οφέλη και δε δημιούργησαν συνθήκες άπαρτου «κάστρου» προς οποιονδήποτε αντίπαλο.
Η «ζυγαριά» δείχνει αρνητικό πρόσημο στην εκμετάλλευση του παράγοντα έδρα για τον Ηρακλή. Με εξαίρεση τον αγώνα με τον Απόλλωνα Πόντου που έγινε στο γήπεδο του Μακεδονικού στην Πολίχνη, ο Ημίθεος σε 15 συνολικά εντός έδρας παιχνίδια πήρε 24 βαθμούς και έχοντας τη 10η (…) καλύτερη επίδοση. Σαφώς τα πράγματα μπορούσαν να είναι πολύ διαφορετικά.
Ο Ηρακλής πέτυχε έξι νίκες (επί των: Ηροδότου, Σπάρτης, Εργοτέλη, Αήττητου Σπάτων, Τρικάλων και Ν.Π.Σ. Βόλου), είχε ίδιο αριθμό ισοπαλιών (με τους: Αιγινιακό, Πλατανιά, Κέρκυρα, Παναχαϊκή, Δόξα Δράμας και Κισσαμικό) και γνώρισε τρεις ήττες από Απόλλωνα Λάρισας και Α.Ε. Καραϊσκάκης στο Καυτανζόγλειο και Απόλλωνα Πόντου στην Πολίχνη. Ακόμη και στα τέρματα ο Ηρακλής σκόραρε 18 φορές (ήτοι 1,2 μ.ο.) στο Καυτανζόγλειο και δέχθηκε 13 γκολ (0,86 ανά παιχνίδι).
1. Κέρδισε κατά βάση τους πιο αδύναμους
Οι 6 συνολικά νίκες που σημείωσε ο Ηρακλής στο Καυτανζόγλειο, ήταν κατά πλειοψηφία με τις πιο αδύναμες ομάδες ενός Πρωταθλήματος που (δικαίως) έχει χαρακτηριστεί από τα πιο χαμηλής δυναμικής και ποιότητας των τελευταίων ετών. Ο Ημίθεος επικράτησε της Σπάρτης (φωτό) που έφτασε σε σημείο διάλυσης, του Αήττητου Σπάτων που πλέον δεν συμμετέχει στο Πρωτάθλημα και των Ηρόδοτου-Τρικάλων που υποβιβάστηκαν και ουσιαστικά παλεύουν για τη συμμετοχή στη Football League. Εξαίρεση (στον κανόνα) ήταν η τελευταία του νίκη, κόντρα στον πρωτοπόρο Ν.Π.Σ. Βόλου που ναι μεν δεν είχε ισχυρό βαθμολογικό κίνητρο, αλλά δεν παύει να είναι η ομάδα της κορυφής.
2. Οι καταστροφικές και καταραμένες ισοπαλίες
Λίγο μικρότερο από το 50% των αγώνων του Ηρακλή στο Καυτανζόγλειο έληξαν ισόπαλοι! Πάνω από το 1/3 αυτών. Και μόνο του ως στατιστικό στοιχείο προκαλεί αίσθηση και μαρτυρά την αδυναμία της ομάδας να «καθαρίσει» παιχνίδια. Ο Ηρακλής φέτος οδηγήθηκε σε ισοπαλίες που θα μπορούσε να είχε αποφύγει. Κι αν θεωρητικά συνέβαινε σε ένα ή δύο από αυτά τα παιχνίδια, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά με +2 ή +4 βαθμούς. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα των αγώνων με Αιγινιακό και Πλατανιά, δεν υπάρχουν. Ίσως ακολουθεί το 1-1 με την Κέρκυρα. Οι αντίστοιχες ισοπαλίες με Παναχαϊκή, Δόξα Δράμας και Κισσαμικό -φωτό- (όλες 0-0) «υπογράφουν» τον παράγοντα που μεταφέρει η «Μ» παρακάτω.
3. Μετρημένες επιλογές και επιθετική αφλογιστία
Το φαινόμενο είναι συνολικό και δεν περιορίζεται μόνο στα εντός έδρας παιχνίδια. Ο φετινός Ηρακλής συνολικά δυσκολεύεται στο γκολ. Στην παραγωγή των φάσεων αρχικά και στην εκτέλεση έπειτα.
Οι «κυανόλευκοι» πετύχαιναν κατά μέσο όρο 1,2 γκολ σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι. Κάποιες φορές δεν ήταν αρκετό (με Αιγινιακό και Κέρκυρα). Δεν κατάφεραν να παραβιάσουν την εστία τεσσάρων ομάδων (Α.Ε. Καραϊσκάκης, Παναχαϊκής, Δόξας Δράμας, Κισσαμικού), ενώ μόνο δύο φορές σκόραραν 3 γκολ στο Καυτανζόγλειο, σε μια νίκη (3-0 με τη Σπάρτη) και μια ήττα (3-4 από τον Απόλλωνα Λάρισας). Δύο γκολ σημείωσαν στις νίκες με Εργοτέλη, Ν.Π.Σ. Βόλου, Αήττητο Σπάτων και την ισοπαλία με τον Πλατανιά, ενώ ένα γκολ ήταν αρκετό για τις νίκες με Ηρόδοτο και Τρίκαλα, αλλά όχι για τις ισοπαλίες με Κέρκυρα-Αιγινιακό.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport