Κανείς προπονητής δεν είναι μάγος για να αγγίξει με το ραβδί του τους βατράχους και να τους κάνει πρίγκιπες, όπως στο παραμύθι. Ομως ένας προπονητής πρέπει σίγουρα να έχει ρεαλιστική άποψη για τις αδυναμίες της ομάδας του, ακόμη και όταν είναι καλή η πορεία της.
Φοβάμαι ότι ο Ραζβάν Λουτσέσκου δεν ψάχνει να βρει κάτι εκεί που χάθηκε, αλλά εκεί... που έχει φως, όπως στο ανέκδοτο με τον μεθυσμένο. (Τον είδαν να ψάχνει κάτι κάτω από μία κολόνα της ΔΕΗ. -«Τι έχασες;» Τον ρώτησαν. -«Τα κλειδιά μου». – «Πού τα έχασες;» - «Να εκεί, παρακάτω» - «Και γιατί τα ψάχνεις εδώ;» - «Γιατί εδώ έχεις φως!..».
Βολεύεται ο Ρουμάνος με το να πιστεύει και να δηλώνει ότι το πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης στους εκτός έδρας αγώνες. Αντί να προσπαθήσει να βελτιώσει τον κάθε παίκτη και όλη την ομάδα ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ, πασχίζει να τους βελτιώσει ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ.
Και εγώ ρωτώ: Αν δεν πρόκειται απλώς για μια προσπάθεια του Λουτσέσκου να κερδίσει χρόνο στον πάγκο του ΠΑΟΚ, πείθοντας τον Ιβάν Σαββίδη ότι... όπου νάναι θα λυθεί το ψυχολογικό πρόβλημα της ομάδας, ποιον αλήθεια προσπαθεί να δώσει αυτοπεποίθηση; Τον Ρέι; Τον Μάτος; Τον Λέοβατς; Τον Βαρέλα; Τον Κρέσπο; Τον Μαλεζά; Τον Τσίμιροτ; Τον Σάχοφ; Τον Κάνιας; Τον Μπίσεσβαρ; Τον Βιειρίνια; Τον Μακ; Τον Σαμπράνο; Τον Μαουρίσιο; Τον Ελ Καντουρί; Τον Κάμπος;
Μάλλον πλάκα μας κάνει. Εδώ μιλάμε για έμπειρους, φτασμένους παίκτες, με πολύ υψηλό μέσο όρο ηλικίας. Να μας μιλούσε για τον Λημνιό, τον Δεληγιαννίδη, ή ακόμη και τον Πέλκα, ή τον Κάτσε, να το καταλάβω. Μα, αυτούς, με εξαίρεση τον Πέλκα, δεν τους χρησιμοποιεί. Χρησιμοποιεί όλους τους μεγαλύτερους στην ηλικία, που είναι πιο έμπειροι και πιο μπαρουτοκαπνισμένοι. Εκτός κι αν θέλει να μας πει ότι ο Βιειρίνια έχασε την αυτοπεποίθησή του από τότε που επανήλθε στον ΠΑΟΚ, ότι ο Ρέι έχασε την αυτοπεποίθησή του μόλις φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ και ότι τους ακολούθησαν και όλοι οι υπόλοιποι, παλιοί και νέοι, μαζί τους και ο Πρίγιοβιτς, που μια χαρά αυτοπεποίθηση είχε πέρσι και φέτος ξαφνικά την έχασε κι αυτός.
Αστεία πράγματα. Αστείες δικαιολογίες, αστείες υπεκφυγές. Κατ ‘αρχήν όλοι αυτοί οι παίκτες ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Δεν νοείται να έχουν ψυχολογικό πρόβλημα και έλλειψη αυτοπεποίθησης όλα αυτά τα ονόματα. Και, σίγουρα, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ. Δεν μπορεί να έχουν μειωμένη αυτοπεποίθηση όταν αντιμετωπίζουν τον Λεβαδειακό, τον Απόλλωνα και τη Λάρισα. Ελεος...
Το πρόβλημα είναι ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΚΑΛΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. Και δεν μπορούν ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΚΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΕΔΡΑΣ. Οποιος δεν θέλει να το δει και βγάζει συμπεράσματα μόνο από το αποτέλεσμα κάθε αγώνα, είναι αφελής. Αλλά ένας προπονητής μιας ομάδας που θέλει να πάρει το Πρωτάθλημα, ούτε αφελής πρέπει να είναι, ούτε πίσω από το δάχτυλό του πρέπει να κρύβεται, ούτε τον εαυτό του να κοροιδεύει και, μαζί, όλους τους άλλους.
Πριν, λοιπόν, αρχίσουμε να συνθηκολογούμε με την άποψη ότι άλλοι παίκτες του ΠΑΟΚ είναι άχρηστοι και άλλοι ξέχασαν την μπάλα που ήξεραν, οφείλει ο Λουτσέσκου να προσπαθήσει να τους αναστήσει αγωνιστικά. Οφείλει να βρει τους τρόπους για να παίξει η ομάδα ποδόσφαιρο. Κι αν νομίζει ότι χρειάζεται και ψυχολογική στήριξη, ας φωνάξει έναν ψυχολόγο. Δική του δουλειά είναι να αναγνωρίσει τις τεχνικές, τις αγωνιστικές αδυναμίες και να βοηθήσει παίκτες και ομάδα να τις ξεπεράσουν.
