«Κύριοι, θερμή παράκληση, όσο δεν έχουμε προπονητή, δεχτείτε ότι δεν μπορώ να συζητώ για παίκτες». Το επαναλαμβάνει συνεχώς τις τελευταίες μέρες ο Λούμπος Μίχελ στις επαφές του με διάφορους ατζέντηδες προπονητών και ποδοσφαιριστών.
Θεωρεί -και το εννοεί- ότι λόγο στην επιλογή των παικτών που θα αποκτηθούν θα έχει ο νέος προπονητής. Κι αυτό δείχνει ότι ο Σλοβάκος κάνει σοβαρή δουλειά. Κόντρα στην αστεία θεωρία ορισμένων που λέει ότι το σωματείο επιλέγει το ρόστερ και τον προπονητή και ο προπονητής διαχειρίζεται το ρόστερ. Κανείς προπονητής δεν αισθάνεται υπόλογος για το έργο του όταν τους παίκτες που έχει στη διάθεσή του τους έχουν επιλέξει άλλοι.
Από εκεί και πέρα, το ζητούμενο είναι να καταλήξει ο ΠΑΟΚ στην πρόσληψη ενός αρκετού έμπειρου και ικανού προπονητή και να τον βοηθήσει να κάνει εύστοχες μεταγραφικές κινήσεις για να βελτιώσει ποιοτικά το ρόστερ. Και επειδή ο Μίχελ έχει πει ότι θα αποκτηθούν μόνο τέσσερις - πέντε παίκτες, καταθέτω ένσταση. Αν ο νέος προπονητής απαιτήσει περισσότερους θα είναι πολύ ευχάριστο. Αν όχι, θα υπάρχει πάλι πρόβλημα. Γιατί τέσσερις - πέντε παίκτες (συμπεριλαμβανομένου ενός τερματοφύλακα) θεωρώ ότι είναι λίγοι για να ανεβεί ο ΠΑΟΚ επίπεδο αγωνιστικά. Για να γίνει, δηλαδή, η ομάδα που θα πάρει το Πρωτάθλημα και θα παίξει στους ομίλους του Τσπάπιονς Λιγκ. Δεν του λείπουν μόνο τέσσερις – πέντε παίκτες μεγάλης αξίας. Του λείπουν περισσότεροι. Διότι αν δεχτούμε ότι με πέντε είναι μια χαρά το ρόστερ, είναι σα να δεχόμαστε ότι οι 20 στους 25 του φετινού ρόστερ ήταν παίκτες μεγάλης αξίας. Και δεν ήταν.
Σε έναν ΠΑΟΚ παντοδύναμο, ζήτημα είναι, πιστεύω, αν χωρούν πέντε – έξι από τους υπάρχοντες. Αν υπερβάλλω, ας δεχτώ 10. Μέχρι τους 25, υπάρχει μεγάλη απόσταση...
Υστερα, όταν παίρνεις πέντε παίκτες, δεν είναι βέβαιο ότι θα σου «βγουν» και οι πέντε. Από τους παίκτες που αποκτήθηκαν πέρσι το καλοκαίρι πόσοι «βγήκαν»; Μόνο δύο. Ο Μάτος και ο Μπίσεσβαρ. Και ο Πρίγιοβιτς, που αποκτήθηκε τον Ιανουάριο. Από τους υπόλοιπους, κανείς δεν πείθει ότι μπορεί να είναι παίκτης ενός ΠΑΟΚ πρωταθλητή, που θα είναι και μόνιμος θαμώνας στα σαλόνια του Τσάμπιονς Λιγκ.
Το να λες «έχω καλό κορμό, μου λείπουν μόνο τέσσερις – πέντε», είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι πώς αντιδράς όταν συνειδητοποιείς ότι ο κορμός σου δεν ήταν καλός. Στον ΠΑΟΚ τρέχουν πανικόβλητοι κάθε Δεκέμβριο και Ιανουάριο για να «μπαλώσουν» τρύπες και να διορθώσουν λάθη. Μ’ αυτή την τακτική, όμως, η πραγματικά μεγάλη ομάδα δεν θα δημιουργηθεί ποτέ.
