Τα άκρα ουδέποτε μου άρεσαν. Νομίζω και στην πλειοψηφία του κοινού. Άκρο λοιπόν θα είναι το ποδοσφαιρικό Grexit που θα έρθει ως απάντηση σε μία ακραία απόφαση του Σταύρου Κοντονή, για να σταματήσει το κύπελλο. Η λογική δεν υπάρχει κατά μία έννοια. Προφανώς και ένας θεσμός δεν μπορεί να την πληρώνει για τα επεισόδια που έγιναν στην Τούμπα, όμως προφανώς και τα επεισόδια είναι το δέντρο και όχι το δάσος. Κανένας δεν μπορεί να πιστέψει πως αυτό είναι το πρόβλημα του ποδοσφαίρου. Όλοι το ξέρουν. Επιτέλους δειλά δειλά έχουν αρχίσει να το λένε. Όλοι πλην της ΕΠΟ που χρόνια τώρα «νομίζει ότι βρέχει, όσο και αν την φτύνουν».
Από την άλλη πλευρά βέβαια, προφανώς και κάθε πολιτισμένη χώρα, μπορεί να παίρνει κάποιες αποφάσεις που θα είναι προς όφελος πιθανώς του ποδοσφαίρου, όπως το κρίνει ο εκάστωτε Πρωθυπουργός, Υφυπουργός ή όποιος άλλος. Σε συνεργασία με την ομοσπονδία; Ναι, να το δεχθώ. Ποια ομοσπονδία όμως; Αυτή που είναι βουτηγμένη στην διαφθορά, βάσει πορισμάτων, τηλεφωνικών συνομιλιών και άλλα «τέρατα»; Είμαστε παράξενη χώρα. Είπαμε ναι συν συνεργασία κυβέρνησης ομοσπονδίας, όμως εν προκειμένω, άπαντες αναγνωρίζουν πως το πρόβλημα είναι και η ομοσπονδία. Το μεγαλύτερο. Θα λύσεις λοιπόν ένα πρόβλημα ρωτώντας το… πρόβλημα, πως μπορεί να λυθεί; Δύσκολο ακούγεται.
Όπως και να το δει κανείς, άκρη δύσκολα βγάζει. Η FIFA και η ΟΥΕΦΑ λειτουργούν το ίδιο υποκριτικά, καθώς ξέρουν επίσης ποιο είναι το πρόβλημα, όμως αυτό που κατά βάσει τους ενδιαφέρει είναι οι ψήφοι της κάθε ομοσπονδίας και τίποτα παραπάνω. Άλλωστε όπως αποδείχθηκε και εκεί βουτηγμένοι στην διαφθορά. Η αυτοκάθαρση όμως έγινε. Έστω και με ενδείξεις. Έστω και με δύο – τρία ή πέντε πρόσωπα. Δυνατά όμως. Ως και παντοδύναμα τα έλεγες μέχρι πρότινος. Γιατί λοιπόν όχι και στις κατά τόπους ομοσπονδίες;
Το αποτέλεσμα πιθανώς θα είναι η αποβολή των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη. Ας είναι. Πλήγμα θα είναι για το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά ίσως ο πάτος, μας βοηθήσει να κάνουμε και ένα βηματάκι προς τα επάνω.
Αυτό που ίσως πρέπει λίγο να μας προβληματίσει, είναι ότι ακόμη και σε μία τέτοια περίπτωση, δεν θα λείψουμε σε κανέναν. Καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν θα κλάψει για εμάς, κανένας ευρωπαίος τηλεθεατής, δεν θα θυμάται ίσως ότι απουσιάζουν οι ελληνικές ομάδες από την Ευρώπη, καμία σοβαρή ποδοσφαιρική ομάδα της Ευρώπης, θα νοιαστεί ιδιαίτερα που θα λείψουν οι ελληνικοί σύλλογοι.
Εξάλλου… σχεδόν ανύπαρκτοι είναι πανευρωπαϊκά. Δεν έχουν πρωταγωνιστήσει, δεν έχουν πάει σε τελικούς, δεν περνούν ούτε έξω από τα… ημιτελικά και μένουν μονάχα σε μία – δύο καλές νίκες που θα κάνουν.
Αν θα λείψουμε σε κάποιους, είναι σε ορισμένες ομάδες ανάλογες με τις δικές μας. Σε κάτι… Άντερλεχτ και Καμπάλες που έβρισκαν την χαρά τους αντιμετωπίζοντας ελληνικούς συλλόγους. Από αυτούς ίσως όντως λείψουμε. Από άλλους… μάλλον όχι.
