Η άποψή μου για τον Λάμπρο Σκόρδα είναι γνωστή. Τον θεωρώ επικίνδυνο για τα συμφέροντα του Αρη και πιστεύω ότι η διχαστική του συμπεριφορά και ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί μόνο κακό μπορούν να κάνουν στην ομάδα για την οποία κόπτεται ότι θέλει το καλό της.
Ωστόσο, βρίσκω απολύτως λογικό το επιχείρημα με το οποίο επανεμφανίστηκε. Ένα επιχείρημα το οποίο και εμείς επικαλούμαστε τις τελευταίες ημέρες. Ότι, δηλαδή, είναι απολύτως παράλογο να ζητάει κι άλλο χρόνο ο Στεφανίδης, όταν σπατάλησε σχεδόν δύο μήνες χωρίς να καταφέρει τίποτε απολύτως να παρουσιάσει, για να πείσει πως είναι ικανός να φέρει έσοδα στον Αρη.
Πώς μπορεί, λοιπόν, αυτός που δεν εμφάνισε ούτε μια προσυμφωνία, να ζητάει άλλες τρεις εβδομάδες, όταν είναι γνωστό πως μία εβδομάδα μετά το τέλος της νέας διορίας που ζητάει ο Πάνος Στεφανίδης, λήγει η προθεσμία μέσα στην οποία ο Αρης οφείλει να δηλώσει σε ποιο Πρωτάθλημα θα παίξει.
Κι αν ο Στεφανίδης κάνει μια τρύπα στο νερό, όπως έκανε μέχρι τώρα, τι θα προλάβει να κάνει σε μια εβδομάδα όποιος τον διαδεχθεί; Πώς μπορεί κάποιος μέσα σε μία εβδομάδα να διερευνήσει αν μπορεί να κρατήσει ή όχι τον Αρη στη Β' Εθνική, όταν ο Στεφανίδης δύο μήνες τώρα λέει μεν ότι δημιουργεί προϋποθέσεις ,αλλά επί της ουσίας δεν έχει δείξει ούτε ένα πειστικό στοιχείο;
Δικαίως ο Σκόρδας ζήτησε χθες από τον ΑΣ Αρης (και δεν ξέρω τι του απάντησαν αφού γράφω πριν αρχίσει η συνεδρίαση) να μην δοθεί κι άλλος χρόνος στον Στεφανίδη. Ωστόσο, το ζήτημα είναι ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθηθεί εφόσον ο Χάρης Παπαγεωργίου, σε συνεννόηση με την ΚΜΑ δεχθούν ότι είναι δίκαιο το αίτημα Σκόρδα.
Θα πρέπει να πούνε στον Στεφανίδη «μείνε εσύ τώρα στην άκρη, αφού απέτυχες, και ανέλαβε εσύ Σκόρδα», ή να κάνουν αυτό που λέμε από την περασμένη Παρασκευή, ότι, δηλαδή, το ερώτημα των εκλογών δεν ήταν «Στεφανίδης ή Γαλανός», οπότε έπρεπε με το που προέκυψε η ετυμηγορία περί Β' Εθνικής, να καλέσουν όποιον πιστεύει ότι μπορεί να βρει τρόπο για να οδηγήσει τον Αρη σε αυτή την κατηγορία;
Είναι προφανές ότι και στην ΚΜΑ και στον ΑΣ βρίσκονται σε σύγχυση, ότι αδυνατούν να διαχειριστούν την βαρύτατη ευθύνη. Τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα γιατί ασκούνται και πιέσεις, υπάρχουν και απειλές.
Και μέσα σε αυτό το τοπίο, έχουμε και την επανεμφάνιση αεριτζήδων, αυτών που έβαζαν πλάτη σε εκείνους που καταχρέωσαν τον Αρη, ωραιοποιώντας την ανυπαρξία και παραμυθιάζοντας τον κόσμο, οι οποίοι -για να χαϊδέψουν αυτιά και να ξαναβρούνε πελατεία- θέλουν να παρουσιάσουν στους φιλάθλους ως τον μόνο που μπορεί να την σώσει.
Έναν κόσμο που είναι γνωστό ότι δεν εμπιστεύεται -και δικαίως- κανέναν από αυτούς που κατακλέψανε τον Αρη, που δεν πηγαίνει να ψηφίσει ούτε κι όταν του λένε ότι δεν χρειάζεται να πληρώσει την συνδρομή του, έναν κόσμο που βλέπει ότι όσοι είναι τριγύρω από την ομάδα κάποιο όφελος επιδιώκουν.
