Δε χρειαζόταν και πολύ για να καταλάβει κανείς, από τα πρώτα μόλις λεπτά πού το «πήγαινε» ο Δανός, βλέποντάς τον να βγάζει από το τσεπάκι του, στα πρώτα απλά φάουλ τις κίτρινες στους φιλοξενούμενους και να αφήνει σε φάσεις κλισέ που αφορούσαν βαρύτατες και αντιαθλητικές παραβάσεις των γηπεδούχων να περνούν ανέγγιχτες και ατιμώρητες.
Η εθελοτυφλία του, όπως προαναφέραμε από την πρώτη στιγμή, έδειχνε ακριβώς αυτό που προαναφέραμε: Πού το πήγαινε δηλαδή. Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να αποκαλυφθεί ο ρόλος του (ο οποίος φυσικά είχε επισημανθεί από αυτούς που τον επέλεξαν) αλλά παράλληλα δε θα χρειαστεί ούτε ένα λεπτό μετά από τα χθεσινά για τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ να αντιληφθούν πως η συνταγή των αδιάφθορων ξένων έχει νοθευτεί και το χειρότερο μάλλον έχει δηλητηριαστεί τοξικά και επικίνδυνα. Ελεγχόμενοι πλέον και με «ειδικά κριτήρια» επιλεγόμενοι όσοι θα επιστρατεύονται εκτός ελληνικής επικράτειας να διαιτητεύσουν σημαντικά παιχνίδια του εθνικού μας πρωταθλήματος.
Αυτό το επιβεβαίωσε πλήρως ο Δανός μακελάρης, ο οποίος απροσχημάτιστα και προκλητικά με τα σφυρίγματά του μας έλεγε πως ήρθε για να καθαρίσει την μπουγάδα αφήνοντάς μας να υποθέσουμε για λογαριασμό ποιων διάπραττε τα όσα εξωφρενικά και εξόχως ύποπτα στο χθεσινό παιχνίδι. Μη μου καταλογίσετε ότι είμαι επιρρεπής σε συνωμοσιολογικές ή μεταφυσικές προσεγγίσεις και εξηγήσεις παρόμοιων γεγονότων. Δείτε ακριβώς τι έκανε ο αθεόφοβος Τίλγκαρντ από την αρχή του αγώνα και στο ελάχιστο διάστημα της μικρής έξαρσης (κι αυτό λόγω έδρας) και ολιγόλεπτης πίεσης των γηπεδούχων: Επιδόθηκε σε μια «αλήτικη» διαιτητική τακτική όχι βέβαια τόσο έξυπνη προκειμένου να τους διευκολύνει άσχετα αν τα σφυρίγματά του τον εξέθεταν.
Προγραμματισμένα εφάρμοσε την μέθοδο του ντουμπλαρίσματος των εύκολων κίτρινων καρτών που θα έδινε στους φιλοξενούμενους, με την προοπτική στην αμέσως επόμενη ευκαιρία να βγάλει την κόκκινη και να αναταράξει και να αλλοιώσει τις ισορροπίες της αναμέτρησης. Βλέποντας λοιπόν ότι ο πλήρης ΠΑΟΚ όχι απλά είχε περάσει άνετα την ολιγόλεπτη πίεση των Αθηναίων, αλλά επιπρόσθετα προηγήθηκε στο σκορ και έδειχνε πως το δεύτερο γκολ ερχόταν επιβεβαιώνοντας με την πάροδο του χρόνου την ανωτερότητά του και τον απόλυτο έλεγχο του παιχνιδιού, έσπευσε προφανώς πανικόβλητος πριν ακόμη συμπληρωθεί το 1/3 της αναμέτρησης, να παρέμβει για να αποκαταστήσει όχι μόνο τις ισορροπίες, αλλά και να δώσει την ευκαιρία στους αντιπάλους του ΠΑΟΚ να ανατρέψουν την κατάσταση, καθαρίζοντας με δύο λόγια την μπουγάδα. Ήταν τόσο κυνικός, ή είχε τόσο μεγάλη αγωνία για να εκτελέσει αυτό που είχε αναλάβει ώστε επιχείρησε με τρόπο εξωφρενικό να προχωρήσει στην χειρουργική επέμβαση με έναν τρόπο απίστευτο στην κυριολεξία.
Η φάση που έκρινε τα πάντα και απέδειξε το στήσιμο και μέχρι ποιου σημείου μπορούσε να φτάσει η δανέζικη πριονοκορδέλα, συνέβη στο 33΄: Ο Λιβάγια μονομαχεί με τον Ζαμπά, έπεσαν και οι δύο στο έδαφος, όταν σηκώνεται ο Κροάτης και άρχισε να σηκώνεται από το έδαφος και ο Βραζιλιάνος, ο παίκτης της ΑΕΚ ολοφάνερα μπροστά στα μάτια του διαιτητή και του επόπτη αλλά και όλων ημών που το βλέπαμε από την τηλεόραση, γρονθοκοπεί καθαρά τον ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ. Κι ενώ όλοι περιμένουν να δουν την κόκκινη να βγαίνει άμεσα κι να αποβάλλεται ο Λιβάγια, έκπληκτοι βλέπουν να βγαίνει μια κίτρινη στον Ζαμπά και στη συνέχεια να έχουμε το προγραμματισμένο ντουμπλάρισμα που αναφέραμε, στέλνοντας εκτός αγωνιστικού χώρου τον γρονθοκοπημένο παίκτη των φιλοξενούμενων.
Απόφαση – σταθμός και ένδειξη μιας αλήτικης διαιτητικής πρόθεσης. Καθόρισε βέβαια τη μοίρα του αγώνα χωρίς όμως να εξοντώσει όπως υπολόγιζε μια περήφανη ομάδα που έμεινε μέσα στο γήπεδο και υπεραμύνθηκε όλων όσων της επέτρεπε αυτός ο αδίστακτος να πάρει βαθμολογικά. Δυστυχώς γι’ αυτόν η αποστολή του υπήρξε ημιτελής, δεν ολοκληρώθηκε. Εκείνο που πέτυχε μόνο ήταν να βοηθήσει τη φοβισμένη στο κομμάτι εκείνο του αγώνα και έτοιμη να καταρρεύσει ΑΕΚ, που δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί το «δώρο» του…. Δανού Σπάθα. Πιθανότατα βέβαια και υπαινίσσομαι κάτι που μπορεί να περνάει και από το δικό σας μυαλό, ότι και ο ίδιος ο Δανός μπορεί να μην ικανοποιήθηκε από την όλη εξέλιξη γιατί προφανώς η εντολή ή και κάποια συμφωνία να είχε άλλους όρους.
Δε θα μπω σε οτιδήποτε έχει σχέση με το αγωνιστικό κομμάτι. Οι συνθήκες αλλοιώθηκαν και ως εκ τούτου θα μείνω σε μικρά επιτομικά συμπεράσματα, όπως ότι ο ΠΑΟΚ χθες θα επανέλαβε σίγουρα μια ακόμη εξαιρετική εμφάνιση παρόμοια με εκείνη του τελικού με την οποία μέσα στο ίδιο γήπεδο είχε ταπεινώσει και πάλι τους Αθηναίους. Δεν τον άφησε ο Δανός, ο οποίος όμως δεν μπόρεσε να σταματήσει τον Λουτσέσκου και τους παίκτες του να αποτρέψουν την ολοκλήρωση της μεγάλης επιθυμίας (προφανώς) και της εντολής της γνωστής συμμορίας.
Ο ΠΑΟΚ χθες κατέθεσε μέσα στο σφαγείο που του ετοίμασαν το φρόνημα ενός πολεμιστή που ήταν αποφασισμένος να μη σκύψει το κεφάλι. Παράλληλα όμως με τη γενναία αντίδρασή του να στείλει το μήνυμα προς όλους αυτούς (συμμορία, διώκτες, ΚΕΔ και Περέιρα) ότι και από τη γη του πυρός ακόμη να φέρουν διαιτητή, όλοι τους θα πρέπει να γνωρίζουν ότι θα φτύσουν αίμα αυτή τη φορά στην προσπάθειά τους να ληστέψουν ένα δεύτερο τίτλο.
ΥΓ1: Μήνυμα πυρακτωμένο στους άθλιους του λεκανοπεδίου, μετά τα όσα τρισάθλια βίωσε το πανελλήνιο να αναδύονται μέσα από το χειροστάσιο του Πειραιά, αλλά και από τα ελεεινά συνθήματα και τα πανό περί προσφυγιάς των επιστημόνων και των Ενωσιτών στο ΟΑΚΑ.
ΥΓ2: Το ότι δεν υπάρχει κράτος, Υφυπουργός Αθλητισμού και αθλητική δικαιοσύνη το γνωρίζαμε. Αλλά μέχρι του σημείου μέσα από τα μεγάφωνα ενός σταδίου να επιχειρείται ένας ψυχρός φονικός και εγκληματικός εκβιασμός, ένα αδιανόητο bullying στον διαιτητή του αγώνα, είναι κάτι που ξεπερνά τα όρια.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (4/2)
