«Δεν πεθαίνω έτσι απλά. Θα παλέψω»!
Εάν κι εφ’ όσον προπονητές και παίκτες του ΠΑΟΚ θα αντέξουν και την δεύτερη απώλεια σοβαρού στόχου τους: Τον αποκλεισμό στο Κύπελλο. Η πρώτη ήταν ο αποκλεισμός από τις 32 του Γιουρόπα Λιγκ.
Εάν κι εφ’ όσον παλέψουν στο Πρωτάθλημα και φυσικά αφού ενισχυθούν… Τότε η άλλη μία πίκρα για τους φίλους του «δικέφαλου» θα γίνει πίκρα. Αλλιώς; Θα είναι φαρμάκι…
Μία υπόθεση κάνουμε. Αδυνατώντας να κάνουμε οτιδήποτε άλλο. Η αλήθεια είναι πως με 2/2 αποτυχίες στα μέσα της αγωνιστικής περιόδου το πλήγμα είναι βαρύ. Είναι κι ασήκωτο; Ο χρόνος θα δείξει. Το Πρωτάθλημα πλέον, είναι κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τον ΠΑΟΚ. Με ότι σημαίνει αυτό.
Ίδωμεν, λοιπόν!
Το χειρότερο όμως, είναι πως ο ΠΑΟΚ αποκλείστηκε από το Κύπελλο με κατεβασμένα τα χέρια. Έπεσε αμαχητί. Και στους 3 αγώνες ήταν επιεικώς απαράδεκτος αγωνιστικά. Κυρίως στον τελευταίο και καθοριστικό.
Για 45 ολόκληρα λεπτά δεν υπήρχε ΠΑΟΚ στον αγωνιστικό χώρο. Και μην σπεύσετε, να φορτώσετε τις αιτίες – κι επομένως τις ευθύνες – στην πλάτη του Άγγελου Αναστασιάδη. Για τις επιλογές του. Φυσικά κι έχει τις περισσότερες ευθύνες ως προπονητής. Έτσι είναι, αλλά… Οι ψευθύνες του αφορούν την σιωπή του και την ανοχή του σε ένα ρόστερ… ρηχό. Σε ένα ρόστερ το οποίο δεν συνάδει ακόμη και σήμερα με τις προσδοκίες των ΠΑΟΚτσήδων. Όχι για το Κύπελλο και το Γιουρόπα Λιγκ αλλά όχι για αποκλειστικά και μόνον το Πρωτάθλημα.
Στο Α’ ημίχρονο με τις μηδέν τελικές, η 11άδα του ΠΑΟΚ ήταν αλλού. Δεν είναι συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα του αγώνα. Δεν είχε καν προσεγγίσει την σοβαρότητα του. Έκανε αγγαρεία. Στο Β’ οι αλλαγές ενίσχυσαν τον ΠΑΟΚ. Και πάλι, η απόδοση ισχύος δεν έφθανε για να διαβεί νικητής το Ιόνιο. Οι ελπίδες του πνίγηκαν εκεί. Αβοήθητες…
Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ – κατά την ταπεινή μας άποψη, τουλάχιστον – είναι εξαιρετικά εξαντλημένοι και σωματικά και ψυχολογικά. Διακρινόταν στα μάτια τους. Φαινόταν στα πρόσωπα τους. Αιτία; Το στράγγισμα τους!
Είναι τελικά, μέγα λάθος η μη ενίσχυση του ΠΑΟΚ το περασμένο καλοκαίρι. Απέτυχε παταγωδώς ο περυσινός μεταγραφικός σχεδιασμός. Το αντιλήφθηκε –και το πληρώνει, το πληρώνει – ο Ιβάν Σαββίδης! Ο γέγονε, γέγονε. Το να μη διορθώνει κανείς τα λάθη του είναι μεγάλο λάθος. Όπως και το να μην παραδέχεσαι ένα λάθος είναι μεγαλύτερο λάθος. Δεν είναι αυτό το θέμα μας σήμερα.
Θέμα μας είναι η ενίσχυση του ΠΑΟΚ σε υπέρτατο βαθμό. Εάν κι εφ’ όσον θέλει ο «τσάρος» της Τούμπας να αξιοποιήσει τις προοπτικές κατάκτησης του Πρωταθλήματος.
Αυτή ενίσχυση κι ο βαθμός της θα αποκαταστήσουν και την ισορροπία της εμπιστοσύνης των φίλων του «δικέφαλου» στην ομάδα τους. Αυτή είναι η πηγή ενέργειας για τον ΠΑΟΚ. Δίχως αυτή δεν υπάρχει ενέργεια για τον ΠΑΟΚ. Κι αυτήν πρέπει να προσέξουν σαν τα μάτια τους όλοι στην Τούμπα. Ιδιοκτησιακό καθεστώς. Διοικητική και τεχνική ηγεσία.
Αρκεί βέβαια, ανάλογα να αντέξουν παίκτες και προπονητές το κτύπημα στο Κύπελλο. Και να παλέψουν στο Πρωτάθλημα.
Ιδού η Ρόδος. Ιδού και το πήδημα για τον ΠΑΟΚ του Άγγελου Αναστασιάδη…
