Μπορείτε να διαβάσετε στην σελίδα 5 του σημερινού μας φύλλου, όλα όσα αφορούν τη χθεσινή γενική συνέλευση των μετόχων της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Εκεί δηλαδή που ο Σαββίδης είναι έτοιμος να βάλει άλλα οκτώ εκατομμύρια ευρώ μέσω αύξησης. Η συνολική του επένδυση από το καλοκαίρι του 2012, πλέον αγγίζει τα 73 εκατομμύρια ευρώ! Τρελό νούμερο που πριν από μερικά χρόνια κανείς δε θα μπορούσε να σκεφτεί ότι θα μπουν από έναν και μόνο άνθρωπο στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Θυμάμαι εκείνες τις ιστορικές γενικές συνελεύσεις με τον Ζαγοράκη, τον Βρύζα και τον Βιολίδη στο πάνελ. Τότε που οι αυξήσεις ήταν "ανοικτές" και ακόμη και τα 10 ευρώ ήταν πολύτιμα για να μπορέσει η ΠΑΕ ΠΑΟΚ να "αναπνεύσει" και να καταφέρει ασθμαίνοντας να πληρώσει υποχρεώσεις και να παίρνει φορολογική, ασφαλιστική ενημερότητα και κάθε χρονιά και την άδεια συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Από την κακοδιαχείριση λοιπόν των προηγούμενων διοικήσεων, πλέον η ΠΑΕ ΠΑΟΚ είναι ανεξάρτητη, υγιής οικονομικά και με έναν άνθρωπο που βάζει, βάζει και θα ξαναβάλει χρήματα όποτε χρειαστεί. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για τον Σαββίδη η ΠΑΕ ΠΑΟΚ δεν είναι ένα ευαγές ίδρυμα αλλά μια Ανώνυμη Εταιρεία.
Και κάποια στιγμή θα πρέπει να υπάρχουν και έσοδα. Κυρίως για την ηθική ικανοποίηση του ίδιου του Σαββίδη. Για να δει ότι επιτέλους ένα μέρος της επένδυσης του θα πιάσει τόπο. Φυσικά με την παμπάλαια Τούμπα είναι δεδομένο ότι έσοδα που έχει για παράδειγμα ο Ολυμπιακός από το Γ. Καραϊσκάκης ή θα έχει ο Μελισσανίδης από το νέο γήπεδο, δεν πρόκειται να υπάρξουν.
Όπως "ελευθερώθηκε" ο ΠΑΟΚ από τα δεσμά των χρεών, είναι σίγουρο ότι θα "εκτοξευτεί" όταν και αν γίνει το νέο γήπεδο -ευχής έργων να γίνει στην Τούμπα. Μέχρι τότε τα έσοδα δεν θα είναι αρκετά.
Και η μοναδική περίπτωση άμεσα ο Σαββίδης να δει πολλά χρήματα στα ταμεία του είναι η ομάδα να καταφέρει να παίξει στους χρυσοφόρους ομίλους του CHL. Εκεί ο Σαββίδης επιτέλους -γιατί το αξίζει- θα βιώσει και μια μεγάλη χαρά.
Την οποία αδιαπραγμάτευτα αξίζει και αυτό κανείς δεν μπορεί να μην του το αναγνωρίσει. Γιατί για αυτόν τον ισχυρό ΠΑΟΚ του Σαββίδη, τέσσερα χρόνια χωρίς διάκριση είναι μεγάλη αποτυχία. Που έχει πολλούς "πατέρες".