ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΓΚΟΣ
Μία ερώτηση υπάρχει ως (αγωνιστικός) “εφιάλτης” στον Ηρακλή. Τι θα γίνει αν σε ένα παιχνίδι δεν “τραβήξουν” οι έμπειροι; Τι θα γίνει σε μια ομάδα που δεν βρεθούν στη μέρα τους ο Περόνε, ο Ρομάνο; Ο Πουρτουλίδης;
Ποιοι από τους νεαρούς θα αποδειχθούν ικανοί; Και έρχεται το φιλικό με τα Χανιά, ορίστε το πρόβλημα. Στο πιάτο. “Πρόβλημα στην ανάπτυξη” είπε ο προπονητής, Νίκος Παπαδόπουλος για το πρώτο ημίχρονο που έπαιζαν οι βασικοί. Και… “ικανοποιημένος από τη διάθεση των νεαρών στο β’ μέρος”, πρόσθεσε.
Σύμφωνοι, αλλά ποιος από τους νεαρούς που τον ικανοποίησαν στο β’ μέρος θα αποδειχθεί ικανός να βγει μπροστά, ως πρωταγωνιστής; Πόσο π.χ. ο Ηρακλής θα έχει το περιθώριο -σε μία κακή μέρα των “μεγάλων”- να μην έχει καλό τον βασικό, Τσιλιανίδη ή τον βασικό Σιατραβάνη; Ή τον Πασσά ή τον Λουκίνα (θεωρητικά σε κοντινό με τους βασικούς επίπεδο) που έπαιξαν στο β’; Και τι σημαίνει η… “διάθεση των νεαρών στο β’ μέρος”;
Σημαίνει απειλή για τον αντίπαλο; Οχι. Ο Ηρακλής στο β’ μέρος έκανε μια καλή κόντρα επίθεση (που ο Λουκίνας πήρε φάουλ), ένα σουτ του Μουχάλη (στην εστία μεν, το έβγαλε εύκολα ο τερματοφύλακας δε) και το αυτογκόλ στο τέλος.
Και γενικώς στο παιχνίδι; Δεν θυμάται κανείς μία μονομαχία που να αναστάτωσε κάποιος τον αντίπαλό του, κάτι στο ένας εναντίον ενός, δεν θυμάται κανείς έναν συνδυασμό που να πέρασε η μπάλα από πόδια τριών παικτών και να αποσυντονίζει την αντίπαλη άμυνα. Αυτός ο Ηρακλής δεν χάρισε όχι γκολ αλλά ούτε φάση. Και, ναι, κανείς δεν έχει διάθεση να “βουλιάξει” στον παραλογισμό.
Ναι, είναι μόλις το δεύτερο φιλικό, ναι, είναι σε εξέλιξη η προετοιμασία, ναι, είναι κουρασμένοι. Ακόμη κι έτσι όμως δεν μπορείς να χαρίσεις μια, δυο, τρεις καλές στιγμές; Αυτό είναι το θέμα. Ο προβληματισμός και το “καμπανάκι” οφείλουν να γίνουν γόνιμα και όχι να βρεθούν εύκολα άλλοθι.
