Αλλιώς περίμενε ο κόσμος την ολοκλήρωση των αγώνων του ΠΑΟΚ στη φάση των ομίλων, αλλιώς του βγήκε. Οι τίτλοι τέλους μπήκαν με πολύ άδοξο τρόπο, αφού η νίκη της Κρασνοντάρ επί της Ντόρτμουντ δεν έδωσε το δικαίωμα να παίξει ο Δικέφαλος τις τελευταίες ελπίδες του εντός αγωνιστικού χώρου.
Ας μην κατηγορούμε, όμως, ούτε την ρωσική ομάδα ούτε την ομάδα του Τουχελ που δεν λειτούργησαν σαν στυγνοί Γερμανοί. Ο ΠΑΟΚ αποκλείστηκε από τη φάση των «32» του EuropaLeague από δικές του αστοχίες και λάθη και όχι από… συνωμοσία αντιπάλων.
Καταρχήν, οφείλουμε να διευκρινίσουμε το εξής: Ο ΠΑΟΚ έκανε μίνιμουμ επιτυχία στην Ευρώπη φέτος. Ο βασικός στόχος του ήταν να μπει στους ομίλους κι αυτόν τον πέτυχε. Και μάλιστα με τρόπο αξιοσημείωτο, περνώντας μέσα από τρεις προκριματικές διαδικασίες.
Όμως, από εκεί και πέρα δεν είχε… μυαλό και πλάνο για οτιδήποτε άλλο. Δεν είχε ξεκάθαρη σκέψη για το πώς έπρεπε να διαχειριστεί τα παιχνίδια του (το ματς της πρεμιέρας των ομίλων με την Γκαμπάλα στο Μπακού είναι το πιο πειστικό παράδειγμα) και ο Τούντορ φάνηκε να πελαγώνει στο Πέμπτη-Κυριακή του φθινοπώρου.
Βέβαια, ο ΠΑΟΚ στάθηκε και άτυχος, αφού η κλήρωση του Πρωταθλήματος τον έφερε να έχει μαζεμένα όλα τα ντέρμπι και τα δύσκολα παιχνίδια.
Υπάρχουν, όμως, οφέλη και δεν είναι μόνο τα χρήματα που έβαλε η ΠΑΕ στα ταμεία της. Το μεγαλύτερο απ’ όλα είναι σαφώς οι εμφανίσεις του Μακ που συνοδεύτηκαν με ρεκόρ γκολ σε μία ευρωπαϊκή σεζόν από παίκτη του ΠΑΟΚ.
Ειδικά, το τέρμα που σημείωσε κόντρα στη Ντόρτμουντ θα το θυμάται για πολύ καιρό και σίγουρα αποτελεί για τον Σλοβάκο την καλύτερη διαφήμιση του ταλέντου του.
Ακόμη, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει τις εμπειρίες που αποκόμισαν πολλοί παίκτες, οι οποίες θα φανούν στη συνέχεια. Το ίδιο ισχύει και για τον Ίγκορ Τούντορ, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ΠΑΟΚ πορεύεται με έναν 37χρονο , άπειρο τεχνικό, κι αυτό αποτελεί μία συνειδητή απόφαση των Σαββίδη-Αρνεσεν που εκτιμούν ότι όσο περνάνε οι αγώνες και ο Κροάτης θα βελτιώνεται.
