Πολύς λόγος έγινε για την όχι και τόσο αιφνίδια, για όσους γνωρίζουν, αντικατάσταση του Σάκη Αναστασιάδη. Ιδιαίτερα την πρώτη μέρα, βράδυ Σαββάτου δηλαδή «αναστέναξε» το Facebook με τις ευθείες βολές κατά της διοίκησης κυρίως και με βαρύς χαρακτηρισμούς μάλιστα.
Λάθος μεγάλο, διότι αν ο Αναστασιάδης πράγματι υπήρξε «σταυροφόρος» οι άλλοι τι ήταν; Μήπως και εκείνοι δεν υπήρξαν εθελοντές σε μια απονενοημένη επιχείρηση, όπως παρουσιαζόταν αρχικά, αφού την μετέτρεψαν σε επιτυχημένη τελικά; Επειδή πάντα έλεγα την άποψή μου ευθαρσώς και ανεξάρτητα από τις προσωπικές μου συμπάθειες ακόμη και εμπάθειες (άνθρωπος είμαι όχι άγιος) θα την αναφέρω και τούτη τη φορά χωρίς φόβο και πάθος, χωρίς, και να μου το επιτρέψετε, ιδιαίτερες εμβαθύνσεις. Ναι έπρεπε να φύγει ο Αναστασιάδης, μπορεί βέβαια ενωρίτερα, αλλά από τη στιγμή που εμφανώς υπήρχε θέμα (και πάλι δεν είναι της παρούσης να αναφερθεί), και προ μιας πλήρους καταστροφής, η διοίκηση και όχι μόνο σωστά έπραξε.
Βέβαια το ρίσκο θα της ανήκει μιας και πήρε την απόφαση, όμως από τούδε και στο εξής αυτοί που θα σηκώσουν το βάρος είναι οι παίκτες, οι οποίοι πλέον θα πρέπει να μην εκφράζουν και τόσα… παράπονα για τον νέο προπονητή τους, όπως έκαναν με τον προηγούμενο. Εφόσον λοιπόν έγινα κατανοητός και εάν οι ποδοσφαιριστές, επαναλαμβάνω, θέλουν και επιθυμούν διακαώς, όπως δηλώνουν, να δικαιώσουν εαυτούς και Ηρακλή, ας βάλουν κάτω το κεφάλι, να ανυψώσουν το αναμφισβήτητο ταλέντο τους και πλέον τον κάθε αγώνα να τον θεωρούν «τελικό» κι ας έχουν ακόμη, παρά την αδικαιολόγητη ήττα από τον Μακεδονικό, το πάνω χέρι στην πρωτιά. Κλείνοντας θα ήθελα επιτέλους η διοίκηση να τελειώνει με αυτό το θέμα του Τάι, διότι κατάντησε πλέον ανέκδοτο. Και αν, εν πάσει περιπτώσει, φταίνε οι… αρμόδιες αρχές, ας βγουν να τις καταγγείλουν για να τελειώνουμε. Αμάν πια!!!