Φιλοξενούμενος του Γιώργου Μπούζου, χθες το μεσημέρι στο «Αθλητικό Μετρόπολις», ο Γιώργος Λυσσαρίδης. Θα αποφύγω τις «συστάσεις» για τον εκλεκτό προσκεκλημένο, για να μην παρεξηγηθώ. Κι αυτό γιατί το έχω κάνει αρκετές φορές στο παρελθόν, εκφράζοντας και μάλιστα με απόλυτο τρόπο την εκτίμησή μου προς το πρόσωπό του. Θα έλεγα συγχρόνως όμως και την απογοήτευσή μου και την οργή μου, για τον τρόπο με τον οποίον «εξοντώθηκε» ο ικανότατος και χαρισματικός Βορειοελλαδίτης από το αθηνοκεντρικό κατεστημένο.
Οι παροικούντες στη ποδοσφαιρική μας Ιερουσαλήμ γνωρίζουν, προφανώς και δεν θα έχουν λησμονήσει το «πραξικόπημα» της Αλεξανδρούπολης. Άλλωστε, πώς θα ήταν δυνατόν να ξεχαστεί εύκολα μια τέτοια «ανατριχίλα». Ο θεσμικός κανιβαλισμός και η εξαθλίωση με την εξαγορά ψήφων (και συνειδήσεων) μετέτρεψαν τότε, μία καθιερωμένη σύναξη - αρχαιρεσίες - της ελληνικής ποδοσφαιρικής μας ομοσπονδίας, σε ένα θλιβερό τσίρκο. Σε μία παράσταση όπου οι εξ’ Αθηνών προερχόμενοι κλόουν, γελωτοποιοί και ακροβάτες, απρόσκλητοι ανέλαβαν να «διασκεδάσουν» τους εκπροσώπους-ψηφοφόρους με τα μαγικά τους τρικ. Τα οποία παρουσίαζαν «φουσκωμένες βαλίτσες» με χοντρά πακέτα, έτοιμες να ανοίξουν με ένα νεύμα του «θείου», στο πρώτο «ναι» του λαμογιού που θα ψήφιζε. Οι μειωμένης ηθικής αντιστάσεως ψηφοφόροι, κατάφεραν να μετατρέψουν τότε, τις αρχαιρεσίες της ΕΠΟ, σε μια ελεεινή διαδικασία πλειοδοτικών και ανέντιμων προσφορών. Η εντολή; Με κάθε θυσία, να κλείσει ο δρόμος για τη προεδρία στον αποδεδειγμένα έντιμο και ως εκ τούτου επικίνδυνο Βορειοελλαδίτη, Γιώργο Λυσσαρίδη. Επαναλαμβάνουμε ότι οι παροικούντες στη ποδοσφαιρική μας Ιερουσαλήμ δεν ξέχασαν και ούτε θα ξεχάσουν τι συνέβη σ’ εκείνη την «ιστορική» συνέλευση. Με ποιο τρόπο, οι «ανθρωποφάγοι» του συστήματος κανιβαλίζοντας θεσμικά, επέβαλλαν και επέδωσαν τη δικτατορία τους. Η οποία ως γνωστόν, ελέγχει μέχρι σήμερα τα πάντα, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια το ελληνικό ποδόσφαιρο στην απαξίωση και την ατίμωση. Μαζί τους και οι Έλληνες ποδοσφαιρόφιλοι, δεν ξέχασαν «πώς» και «ποιοι» εξουδετέρωσαν την «έντιμη απειλή» που λεγόταν Λυσσαρίδης. Στο πρόσωπο του οποίου είχαν συμφωνήσει και συνταχθεί (Κυβέρνηση και αντιπολίτευση), με την πεποίθηση ότι θα μπορούσε να ξεκινήσει η εξυγίανση του χώρου. Από τότε κύλησε χρόνος, αλλά και νερό στον μύλο της φθήνιας και της σκοπιμότητας. Ορισμένα πράγματα όμως δεν ξεχνιούνται. Το «πραξικόπημα» της Αλεξανδρούπολης, δεν μπορούν να το διαγράψουν όσο κι αν το έχουν επιδιώξει οι πρωταγωνιστές του, αλλά ούτε και οι υγιώς σκεπτόμενοι Έλληνες ποδοσφαιρόφιλοι.
Χθες, το «επανέφερε» στη μνήμη όλων, η ραδιοφωνική παρουσία και παρέμβαση και τα όσα ουσιώδη και μηνυματικά κατέθεσε ο Γιώργος Λυσσαρίδης. Εξέφρασε παράπονα για την αφωνία, την υποστολή της σημαίας και την σχεδόν υποτονική αντίδραση των θιγομένων με την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο. Σε κάποια σημεία και απευθυνόμενος στον οικοδεσπότη συμπεριέλαβε και τους εκπροσώπους του Τύπου, ανάμεσα σε αυτούς που «σιωπούσαν», χωρίς να εξαιρέσει απολύτως κανέναν. Αντέδρασε δικαιολογημένα ο οικοδεσπότης, υπενθυμίζοντας ότι υπήρξαν σκληροί και συγκεκριμένοι μαχητές, με δυνατές φωνές στον χώρο, από δημοσιογράφους οι οποίοι μάλιστα έχουν χαρακτηριστεί ειρωνικά «Μακεδονομάχοι» από τους γνωστούς αφελείς και «γενιτσαρίζοντες». Ωστόσο, πολλοί αντιλήφθηκαν ποιους εννοούσε ο ευγενής και διακριτικός, όπως πάντα, Λυσσαρίδης. Μερικά από αυτά τα έλεγε… Στην πεθερά για να τα ακούει η νύφη. Όπου νύφη, μάλλον εννοούσε τις μέχρι «χθες» διοικήσεις του ιστορικού συλλόγου για την απαράδεκτη τακτική τους. Πέραν όλων αυτών, τα όσα είπε για τις επαφές του με τον Ιβάν Σαββίδη, τις απόψεις του για τον τρόπο διοίκησης του ΠΑΟΚ και για την προσπάθεια εξυγίανσης του ελληνικού ποδοσφαίρου χρίζουν ιδιαίτερης προσοχής.
ΣΣ: Αναπάντητο βέβαια μένει το βασικό ερώτημα: Με ποιο τρόπο επιβλήθηκε και εμπεδώθηκε το «κίνημα του θείου και του κοκκαλιάρη» (;), αλλά και πώς γιγαντώθηκε και ωφελήθηκε από αυτό μια συγκεκριμένη και μόνο ομάδα;
ΥΓ: Δείτε… Πώς προωθούνται και ανταμείβονται «πρόθυμες» σφυρίχτρες του συστήματος. Επελέγησαν σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ οι κ. κ. Σπάθας, Σιδηρόπουλος και Τριτσώνης! Ακολουθούν κι άλλοι. Ο υιός του Σάββα και δεξί χέρι του Πλατινί, πανταχού παρών.
