Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για την αξία της νίκης του ΠΑΟΚ στο Αγρίνιο. Αρκεί να κάνουμε όλοι μας μία σύγκριση στα δεδομένα πριν και μετά το παιχνίδι και μπορούμε να καταλήξουμε εύκολα σε συμπεράσματα.
Πριν το ματς, είχαμε μία ομάδα «χτυπημένη» ψυχολογικά από την ήττα-σοκ στο ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα, χωρίς Μάτος και Κάμπος στην αποστολή και με το κενό στη θέση του Ροντρίγκες να παραμένει ακόμη τρανταχτό.
Υπήρχε μία λογική ανησυχία και αυτή διατηρήθηκε όταν διαπιστώθηκε ότι ο ΠΑΟΚ θα παίξει με το όχι συνηθισμένο φέτος 3-5-2. Τελικά, αποδείχθηκε ότι ο Βλάνταν Ίβιτς και οι παίκτες του είχαν προετοιμαστεί πολύ καλά γι’ αυτό το παιχνίδι. Το αντιμετώπισαν με σοβαρότητα και συγκέντρωση και πήραν μία νίκη με καθαρό σκορ επί του Παναιτωλικού που τους φέρνει αγκαλιά με την πρόκριση στους «8» του Κυπέλλου.
Αν εξαιρέσει κανείς ορισμένα ατομικά λάθη και την ασυνεννοησία σε ορισμένες φάσεις στα άκρα στο πρώτο μέρος, όλα κύλησαν πολύ καλά. Ειδικά στο δεύτερο μέρος, ο ΠΑΟΚ έδειξε την ανωτερότητά του και σε άλλους τομείς. Πιο χτυπητό παράδειγμα η φυσική κατάσταση. Ο ΠΑΟΚ από το 60’ και μετά επιβλήθηκε πλήρως στον αγωνιστικό χώρο. Ήταν πιο φρέσκος, γεμάτος ενέργεια και στον τομέα αυτό κρίθηκε και η τελική επικράτησή του.
Έπαιξαν και άλλα πράγματα ρόλο. Η πολύ καλή παρουσία του Γιάννη Μυστακίδη σε ρόλο δεύτερου επιθετικού και η επανεμφάνιση του Έργκους Κάτσε. Νέα μεταγραφή ο Αλβανός μέσος, έδειξε από την αρχή ότι μπορεί να προσφέρει στην ομάδα γι’ αυτό και ο Βλάνταν Ίβιτς εμφανίστηκε τόσο σίγουρος στην περίπτωσή του.
Για το τέλος, δύο λόγια για τον Στέλιο Κίτσιου. Του αξίζει ένα μπράβο όχι για το γκολ, αλλά για τη συνολική προσπάθειά του τις τελευταίες εβδομάδες. Θα θυμάστε ότι ο Ίβιτς είχε εκφράσει δημόσια παράπονα για τον τρόπο που δουλεύει στις προπονήσεις. Και ο νεαρός δεξιός μπακ φρόντισε να απαντήσει με περισσότερο πείσμα και έτσι οφείλει να συνεχίσει.