Εικόνα απ’ αυτές που δεν θα έλεγε κάποιος ότι είναι από τις συνηθισμένες έχει η κορυφή του βαθμολογικού πίνακα της Super League. Tέσσερις ομάδες, χωρίς μάλιστα την παρουσία του Παναθηναϊκού, βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής στις ισάριθμες θέσεις του ρετιρέ της βαθμολογίας.
Αυτό που φάνταζε ως απλησίαστο όνειρο για τον μέσο φίλαθλο, αυτόν που ζει για τη γοητεία της ποδοσφαιρικής Κυριακής, και το καρτερούσε περισσότερο από δέκα χρόνια. Αυτή η αβεβαιότητα για το τελικό αποτέλεσμα που μοιάζει με το αλατοπίπερο του Πρωταθλήματος. Η άγνωστη κατάληξη ενός αγώνα που ανεβάζει την αδρεναλίνη και δίνει αξία στα 90 λεπτά της μάχης. Στοιχείο το οποίο έλλειψε μαζί με αυτό της έκπληξης. Η ελπίδα ο θεωρητικά μικρός να νικήσει ή να χάσει με κόπο από τον μεγάλο.
Το ζήσαμε πολλές φορές φέτος αυτό το σενάριο. Το αποτέλεσμα ορατό με τη γλώσσα των αριθμών. Ο Ολυμπιακός 32 βαθμούς, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ από 31 και ο Ατρόμητος 30. Μετά από έναν ολόκληρο γύρο. Σχεδόν χέρι-χέρι οι διεκδικητές του τίτλου. Προμήνυμα ότι η αδρεναλίνη θα παραμείνει στα ύψη και στον δεύτερο γύρο. Για αρκετούς μήνες, αν κρίνουμε από τα όσα είδαμε στις 15 αγωνιστικές. Εκεί που καμία ομάδα δεν αισθανόταν σίγουρη για τη νίκη, ανεξαρτήτως από τον αντίπαλο.
Οι εποχές που από τον χειμώνα μαθαίναμε τον Πρωταθλητή πέρασαν πλέον. Μοιάζει να έχει επέλθει ισορροπία στη Super League η οποία αποτελεί συνώνυμο τού ενδιαφέροντος. Αυτό που σκεπάζει το μέτριο θέαμα και το απαιτούσαν μ’ όλη τη δύναμη τους οι φίλαθλοι. Μας ήρθε φέτος ως δώρο-«βάλσαμο» για το ποδοσφαιρικό προϊόν το οποίο έπιασε πάτο. Η τελευταία ελπίδα για να αρχίσει να παίρνει την ανιούσα, δίνοντας πίσω τις χαμένες Κυριακές όλων εκείνων που λατρεύουν το ποδόσφαιρο.
Focus
Οποια εξέλιξη κι αν έχει η δικαστική περιπέτεια του Νίκου Λάσκαρη το σίγουρο είναι ένα: δύσκολα θα επανακτήσει την εμπιστοσύνη του κόσμου του Αρη που τον αγκάλιασε με περίσσια θέρμη δύο χρόνια. Κι αυτή θα είναι η μεγαλύτερη ήττα του.
