Να σας πούμε κάτι. Κι εάν θέλετε το αποδέχεστε. Κι εάν δε θέλετε το απορρίπτετε…
Η αλλαγή της ΠΑΕ ΠΑΟΚ επί εποχής Σαββίδη δε φάνηκε με τις κατακτήσεις δύο Κυπέλλων. Δε φάνηκε και με την κατάκτηση του – με ωμότητα - κλαπέντος περυσινού Πρωταθλήματος.
Δε θα φανεί και με την επικείμενη (έχει ακόμη δρόμος με ανηφοριές και στροφές) κατάκτηση του εφετινού. Φάνηκε στην διαχείριση της κρίσης, της βαθιάς κρίσης με την αποχώρηση του Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς.
Τότε, ουκ ολίγοι (εντός κι εκτός των τειχών) θεώρησαν πως ο ΠΑΟΚ… τελείωσε. Χάθηκε στη φουρτούνα στην οποία έπεσε. Τούτο δε, ενώ έπλεε σε πελάγη ευτυχίας. Κι ήταν κυριολεκτικά, φουρτούνα με δυσθεώρητα κύματα. Δεν αποχώρησε τυχαίος παίκτης. Αποχώρησε η «αιχμή του δόρατος» του «δικεφάλου».
Ο λύτης όλων των προβλημάτων στην επίθεση…
Καθώς λοιπόν, οι καλοί οι καπετάνιοι στη φουρτούνα φαίνονται… Η διοικητική κι η τεχνική ηγεσία της ΠΑΕ ΠΑΟΚ φάνηκαν καλοί καπετάνιοι. Αφ’ ενός δε σύρθηκαν πανικόβλητοι κι απελπισμένοι στα – χρυσά, είναι αλήθεια - πόδια του «πρίγκιπα Αλέξανδρου».
Κι αφ’ ετέρου αρνήθηκαν, να θεωρήσουν πως ήρθε η καταστροφή. Το τέλος της αγωνιστικής περιόδου για τον ΠΑΟΚ.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (13/2)
Με σοβαρότητα αντιμετώπισαν μία κρίση η οποία άλλα …σκαριά θα είχε ρίξει ή στα βράχια ή στα βάθη της θάλασσας. Με ηρεμία και ψυχραιμία η διοικητική ηγεσία αναζήτησε λύσεις εκτός ΠΑΟΚ.
Με σωφροσύνη και καθαρό μυαλό η τεχνική ηγεσία αναζήτησε λύσεις εντός ΠΑΟΚ. Κι η κοινή συνισταμένη των προσπαθειών αμφοτέρων των ηγεσιών συνέχισε τον πλου της για τους εφετινούς στόχους.
Ακόμη κι όταν ήρθε εκείνο το πλήγμα με την ήττα στην Πάτρα… Ακόμη κι όταν ο ΠΑΟΚ βρέθηκε με το ένα πόδι στην ανατροπή της καρδάρας… Ακόμη και τότε η γαλήνη των δύο ηγεσιών απέτρεψαν την ταραχή. Με την πρώτη εντυπωσιακή μ. Π. (μετά Πρίγιοβιτς) εμφάνιση στο Πρωτάθλημα και και με την καθηλωτική πρόκριση στο Κύπελλο…
Ο ΠΑΟΚ βρέθηκε πάλι σε ήρεμα νερά. Κι έκτοτε η λάμψη του καθηλώνει το πανελλήνιο.
Με αποκορύφωμα την παράσταση του στην Τούμπα κόντρα στον… αυθάδη Ολυμπιακό οπότε και του «ψαλίδισε την γλώσσα»! Την παράσταση προπονητών και παικτών στο γήπεδο και την παράσταση «ήχος και φως» του κόσμου στην κερκίδα!
Αυτό το επικό come back του ΠΑΟΚ από την χείριστη στην κάλλιστη ψυχολογία είναι η ατράνταχτη απόδειξη πως άλλαξε η ΠΑΕ! Τέτοιες διαχειρίσεις τέτοιων κρίσεων και δη κόντρα σε θεούς και δαίμονες είναι κτυπήματα τα οποία δυναμώνουν τον ατσάλι.
Κι επειδή ο ΠΑΟΚ είναι από ατσάλι τον δυνάμωσαν. Είναι ηλίου φαεινότερο εξάλλου.
Δεν το λέμε εμείς. Το φίλαθλο κοινό του τόπου το λέει. Καθώς κι άπιστοι Θωμάδες πίστεψαν πως ο ΠΑΟΚ είναι ανώτερος. Ως εκ τούτου είναι και πρωτοπόρος, είναι κυρίαρχος…
ΥΓ : Αύριο θα καταθέσουμε – με επιχειρήματα – την πάντα ταπεινή, άποψη μας γιατί πρέπει να αφουγκρασθείτε Ιβάν, Ραζβάν και … «Δία» (ακούει και στο… Αντελίνο»!
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (13/2)