Εφόσον οριστικοποιηθεί ότι ο νέος αθλητικός νόμος που σκόπευε να φέρει στη Βουλή ο Γιώργος Βασιλειάδης δεν θα έρθει, τελικά, διότι ενόψει εκλογών άλλες είναι οι προτεραιότητες για την κυβέρνηση, μια σειρά από κορυφαία ζητήματα για το ποδόσφαιρο αλλά και για τον αθλητισμό, γενικότερα, θα μείνουν στον αέρα.
Είναι αδιανόητο να έχει γίνει τα δύο τελευταία χρόνια τόσο μεγάλη συζήτηση για θέματα όπως η αναδιάρθρωση των πρωταθλημάτων, το VAR, η κατάργηση του διαιτητικού δικαστηρίου, η αναμόρφωση των πειθαρχικών κωδίκων βάσει των οποίων δικάζουν οι αθλητικοί δικαστές, ο εκλογικός νόμος βάσει του οποίου γίνονται οι εκλογές σε όλες τις ομοσπονδίες και όλα αυτά να μπαίνουν ξαφνικά κάτω από το χαλάκι.
Και δεν είναι μόνο τα παραπάνω. Είναι και όλα όσα έχουν να κάνουν με την ΕΠΟ. Με το ιδιότυπο αυτό καθεστώς της επιτροπείας, με τις επιτροπή παρακολούθησης, με τους ξένους στην επιτροπή διαιτησίας, με τις προκλητικές αμοιβές ξένων και Ελλήνων στην ομοσπονδία.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά το… μπάχαλο που βρήκε στο ελληνικό ποδόσφαιρο η παρούσα κυβέρνηση, όχι μόνο δεν το πολέμησε, όχι μόνο δεν το νίκησε, αλλά το συντήρησε, έκανε ό,τι περνάει από το χέρι της για να μην αλλάξει απολύτως τίποτε.
Η εκτελεστική επιτροπή της ΕΠΟ εξακολουθεί να ελέγχεται από τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι πρόεδροι των Ενώσεων ανά την Ελλάδα ψηφίζουν ανάλογα με το… άρμα στο οποίο ανήκουν, οι δημόσιες σχέσεις μεταξύ ομοσπονδίας και προέδρων Ενώσεων ζουν και βασιλεύουν.
Ποια αξιολόγηση και ποια αξιοκρατία; Ολους χαρούμενους να τους έχουμε, ικανοποιημένους, να μην τους κακοκαρδίσουμε και δεν μας στηρίζουν όταν θα έρθει πάλι η ώρα για τις εκλογές.
Γι’ αυτό και αντί να αποφασίσει, για παράδειγμα, κάποιος αρμόδιος για τους διαιτητές που θα παίξουν στην Γ’ Εθνική, ζητάει η ΕΠΟ από τις Ενώσεις να στείλουν όλες από δύο και… καθαρίσαμε.
Τι κι αν δεν έχουν όλες οι Ενώσεις δύο διαιτητές που να αξίζουν να παίξουν Γ’ Εθνική; Αυτό είναι το σημαντικό; Για την ΕΠΟ, όχι βέβαια. Το σημαντικό για την ομοσπονδία είναι να τα έχει καλά με όλους.
Ετσι, όμως, το μόνο που πετυχαίνει, είναι να διασφαλίζει ότι ούτε η διαιτησία θα γίνει καλύτερη, ούτε αξιοκρατία θα υπάρξει ποτέ, ούτε η διαφθορά θα καταπολεμηθεί, ούτε κανείς θα πιστέψει πως αυτό που ζούμε τώρα είναι εξυγίανση…
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (1/11)
