Συνέντευξη στην «Καθημερινή» παραχώρησε ο Γιάννης Μπουτάρης, αναφερόμενος, μεταξύ άλλων, και στον ΠΑΟΚ με μια ατάκα που θα συζητηθεί.
Αναλυτικά το δημοσίευμα:
«Πριν από εβδομάδες και διαχρονικά το Μακεδονικό. Τις τελευταίες ημέρες, ο ΠΑΟΚ. Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη που έχει λόγους να κινητοποιείται και, συχνά, κοιτά θυμωμένη προς τη Νότια Ελλάδα και την Αθήνα. Συγχρόνως, λόγω ιδιοσυγκρασίας και μεγέθους, αποτελεί ιστορικά σημείο αναφοράς για την πορεία της χώρας.
Η «Σαββατιάτικη Συνάντηση» με τον Γιάννη Μπουτάρη γίνεται εν μέσω διαδηλώσεων. Ασπρόμαυρων, καθώς το θέμα της τιμωρίας του ΠΑΟΚ κυριαρχεί. Ο κ. Μπουτάρης γνωρίζει πόσο σημαντική είναι η οπαδική ταυτότητα στην πόλη: «Σας το λέω εγώ, ένας αρειανός, αν δεν είσαι ΠΑΟΚ δεν κερδίζεις!». Είναι, ωστόσο, εμφανές πως ανησυχεί για την τροπή που μπορεί να λάβουν τα πράγματα. «Ολες οι ομάδες, όχι μόνον ο ΠΑΟΚ, δεν μπορούν να ελέγξουν τους οπαδούς τους, ειδικά φέτος που ο ΠΑΟΚ ήταν εμφανώς μπροστά και οι άλλοι “ματιασμένοι”».
Η πρώτη απόπειρα συζήτησης με τον Γιάννη Μπουτάρη ήταν, επίσης, εν μέσω κραυγών. Τότε για όσα είχε δηλώσει για τα Σκόπια και το Μακεδονικό. Εκείνη η συνάντηση αναβλήθηκε, καθώς εισήχθη στο νοσοκομείο για στεφανιογραφία. «Το βλέπεις μπροστά σου στην οθόνη: την καρδιά να χτυπάει, τη στένωση και πώς αυτή επανέρχεται... Δεν έχεις να φοβάσαι τίποτε, θαυμάζεις την επιστήμη», σχολιάζει, αναγνωρίζοντας ότι είχε αμελήσει για μήνες τις εξετάσεις του. Λίγες ημέρες πριν από την εισαγωγή του, οι αναφορές του στην ονομασία της γείτονος αλλά και του αεροδρομίου «Μακεδονία» είχαν προκαλέσει έναν ακόμη κύκλο χαρακτηρισμών: «προδότης», «Σκοπιανός», «ανθέλληνας». Μαζί ακούστηκε και η, πάγια, «κατηγορία»: αλκοολικός!
«Στις 21 Φεβρουαρίου έκλεισα 27 χρόνια “καθαρός”. Δεν ιδρώνει το αυτί μου όταν με λένε μεθύστακα. Εγώ ξέρω τι είμαι, ξέρω αν είμαι μεθύστακας», απαντά αυστηρά. «Γνωρίζετε ότι πηγαίνω σε μπαράκια, εκεί πίνω καφέ ή ακόμη και νερό σκέτο. Μου λένε ότι βάζω ουίσκι μέσα. Αηδίες. Αν θέλω να πιω και να μεθύσω, δεν θα δώσω λογαριασμό σε κανέναν». Από το 1991 δεν έχει πιει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν δοκιμάζει το κρασί από το οινοποιείο, «αλλά, όπως ξέρετε, ο δοκιμαστής δεν το πίνει το κρασί, το φτύνει».
Ο 75χρονος Γιάννης Μπουτάρης, οι παρεμβάσεις του οποίου συντέλεσαν καθοριστικά στην αφύπνιση της μνήμης για το Ολοκαύτωμα της άλλοτε ισχυρής εβραϊκής κοινότητας, εμφανίζεται αμετακίνητος στις θέσεις ακόμη κι αν αυτές ξεσηκώνουν θύελλα. Για το Μακεδονικό επιμένει πως η χώρα μας χάνει, διαρκώς, ευκαιρίες ώστε «τα Σκόπια να μεταβληθούν σε “νομό” της Ελλάδας... Εχουμε ένα εκατομμύριο Σκοπιανούς που περνούν ετησίως στην Ελλάδα. Δεν τους θέλουμε; Τους βγάζουμε την ψυχή στα σύνορα, περιμένουν ώρες για τον έλεγχο διαβατηρίων και, τελικά, τι κερδίζουμε;».
Του αντιτείνω ότι η θέση του δεν είναι πλειοψηφούσα και ότι είναι εύλογη η αντίδραση των πολιτών όταν οι γείτονες επιχειρούν να σφετεριστούν μία ιστορία 22 αιώνων. «Δεν είναι όλοι έτσι. Είναι μία συγκεκριμένη ομάδα εθνικιστών που βρήκαν εκφραστή στο πρόσωπο του Γκρούεφσκι. Ψάχνουν να βρουν την ταυτότητά τους, ψάχνουν κανονικά και αυτό φαίνεται... Και ο δήμαρχος των Σκοπίων και ο πρωθυπουργός τους, ειδικά ο πρώτος, μου είπαν “ντρέπομαι που διεκδικούμε ότι είμαστε απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου”. Ο Γκλιγκόροφ είχε πει ότι “είμαστε Σλαβομακεδόνες, καμία σχέση με τον Μέγα Αλέξανδρο”. Οταν έχουν τέτοια διάθεση, ενόψει ποιου πατριωτισμού, όσοι πρωτοστατούν στα συλλαλητήρια κατευθύνουν τον κόσμο σε ακραίες θέσεις και σε μία κατάσταση που δημιουργεί εχθρότητες; Εγώ αυτό θέλω να αποφύγω, τις εχθρότητες με τους γείτονες, είναι χρήσιμοι οι γείτονες σε όλα τα επίπεδα».
Αρκετοί Βορειοελλαδίτες βουλευτές ισχυρίζονται ότι δεν θα ανακάμψει πολιτικά μετά τα όσα είπε για τα Σκόπια. «Σε όσους ετοιμάζονται να με διαδεχθούν τους λέω ότι είμαι “ανίκητος”», λέει με ένα περιπαικτικό γέλιο, προσθέτοντας: «Δεν θέλω να είμαι αρεστός, δεν με ενδιαφέρει. Με ενδιαφέρει να είμαι χρήσιμος». Τον ρωτώ αν ισχύει η θέση που έχει διατυπώσει στο παρελθόν ότι «για τους δημάρχους, αρκούν δύο θητείες». Το επιβεβαιώνει. «Ο δήμαρχος δεν είναι επάγγελμα. Σε 10 χρόνια μπορείς να κάνεις πολλή δουλειά», σημειώνει. Δηλώνει, όμως, ότι δεν έχει καταλήξει τι θα πράξει: «Κάθε τόσο φλερτάρω με τη μία ή την άλλη ιδέα. Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να είμαι δήμαρχος το 2020, όταν θα ξεκινήσει το μετρό, ή το 2021, όταν θα αναδειχθούν οι αρχαιότητες και ο περίφημος ιστορικός περίπατος της πόλης».
Bία και ανομία
Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης αναγνωρίζει ότι υπάρχει συσσωρευμένη ένταση στην κοινωνία.
Ενταση που συνοδεύεται από τη γενικότερη τάση προς την ανομία. «Από το “γιατί μου έκοψες κλήση;” μέχρι την εικόνα των πανεπιστημίων, υπάρχει γενικευμένη ανομία, αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί», σημειώνει. «Δεν μας φταίνε κάποιοι ξένοι για την κακοδαιμονία μας, αλλά η πολιτική ηγεσία που δεν έχει νηφάλιο τρόπο να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις ή την οικονομική κρίση». Στο ερώτημα εάν αισιοδοξεί ότι μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα, εμφανίζεται επιφυλακτικός ακόμη και έπειτα από μία κυβερνητική αλλαγή. «Ελπίζω ο Μητσοτάκης να μπορέσει να το συμμαζέψει, δεν μπορώ να πω ότι είμαι σίγουρος πως τα πράγματα θα πάνε καλά...».
