Αν υπήρχε η δυνατότητα, τα κείμενα της συνέντευξης Τύπου της διοίκησης ΠΑΕ Άρης, να έχουν γραφτεί από τον Γιώργο Γαλανό, νομίζω πως σε ελάχιστα θα διέφεραν σε σχέση με τα όσα ακούσαμε (κατά κύριο λόγο) από τον Παναγιώτη Στεφανίδη.
Ο πρόεδρος της ΠΑΕ Άρης, έχοντας εδώ και δύο μήνες τη μπάλα στο δικό του γήπεδο κι έχοντας το σαφέστατο πλεονέκτημα, που του παρείχε η πρότερη τοποθέτηση Γαλανού την προηγούμενη Παρασκευή, κατάφερε (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) να δημιουργήσει απίστευτα ερωτηματικά, σχετικά με τη βιωσιμότητα του πλάνου συμμετοχής στη Β’ Εθνική.
Παρότι –όπως παραδέχθηκε- το πλάνο του στηρίζεται ουσιαστικά σε δύο πυλώνες, που έχουν να κάνουν αφενός με την εξασφάλιση της συμμετοχής νομικά, μέσω του 106ια, αφετέρου με την εξασφάλιση οικονομικών εγγυήσεων για τη δημιουργία αξιοπρεπούς μπάτζετ (το τοποθέτησε στα 2,2 εκατομμύρια ευρώ), δεν μπόρεσε να παρουσιάσει ούτε ένα δείγμα ελπίδας, που να έχει έστω κάποιο υπόβαθρο.
Κι αυτό διότι, όπως επίσης παραδέχθηκε ο ίδιος, δεν υπάρχει ο αξιόχρεος επενδυτής, που είναι η βασικότερη (!) προϋπόθεση του 106ια, ενώ από την άλλη, μίλησε με πολλές ασάφειες αναφορικά με την εξασφάλιση εσόδων που θα υπερκαλύψουν το μπάτζετ.
Καλά είναι τα «Άρης είσαι και διεκδικείς αυτό που σου αναλογεί», αλλά μιλώντας με δεδομένα, ο Άρης αυτή τη στιγμή ούτε την κεντρική διαχείριση μπορεί να αποφύγει (ήτοι 250-300 χιλιάδες ευρώ από τηλεοπτικά δικαιώματα), ούτε και να εξασφαλίσει χορηγίες τέτοιες, που θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Με λίγα λόγια, ουδείς αμφισβήτησε τις δεδομένες προθέσεις των ανθρώπων της διοίκησης της ΠΑΕ Άρης να αποφύγει το… κακό της Γ’ Εθνικής (με τις ασάφειες και τα κακώς κείμενα αυτής), όμως από την άλλη, η μοναδική κίνηση ουσίας, που προέκυψε από τη συνέντευξη Τύπου που ετοιμαζόταν εδώ και δύο εβδομάδες, ήταν η παρουσίαση του Δημήτρη Καλαϊτζίδη. Ο οποίος εδώ που τα λέμε, πάλι καλά που βρέθηκε εκεί, γιατί ουσιαστικά, λειτούργησε ως «ασπίδα» της διοίκησης της ΠΑΕ.