Πέταξε δύο βαθμούς στο τοπικό ντέρμπι (αδιάβαστος και με λάθος διαχείριση) και με ευθύνες που τις μοιράζονται ο κόουτς και οι παίκτες του, από τους οποίους αρκετοί είχαν απαράδεκτη απόδοση.
Καμπανάκι και μήνυμα που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν, προκειμένου να μη χαθεί η αυτοσυγκέντρωση και η ψυχολογία που απαιτείται για τη συνέχεια. Απίστευτα εχθρικοί ο Νορβηγός διαιτητής και οι συνεργάτες του, προκάλεσαν τις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες των γηπεδούχων για το γκολ της ισοφάρισης που ήταν οφσάιντ, αλλά και για τον πειθαρχικό έλεγχο που ήταν σαφώς εις βάρος τους.
«Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται»... θα είπαν αρκετοί από τους φίλους του ΠΑΟΚ, βλέποντας ότι από το βασικό σχήμα απουσίαζε ο Ολιβέιρα και ο φιλότιμος και συμπαθής Σάκχοφ να επιλέγεται ως ο κατάλληλος παρτενέρ του Μαουρίσιο. Βέβαια όλοι όσοι γνωρίζουν τα βασικά και στοιχειώδη από ποδόσφαιρο, μάλλον θα συμφωνούν με την παραπάνω άποψη, της αναιτιολόγητης δηλαδή προτίμησης του… μαχητικού αλλά βραδυκίνητου Ουκρανού στο αρχικό σχήμα, καταθέτοντας ακαταμάχητα τεκμήρια κι επιβεβαιώνοντας ότι η «έμπνευση» (;) του Ραζβάν αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά ατυχής.
Κάτι που βέβαια και ο ίδιος αναγνώρισε χθες, με το να τον αντικαταστήσει πολύ γρήγορα στο β΄ ημίχρονο, αλλά δυστυχώς πολύ αργά για την εξέλιξη του αγώνα. Κι αυτό γιατί από το ξεκίνημα της αναμέτρησης (από το πρώτο μόλις λεπτό) φάνηκε το πόσο ανασταλτικό και αρνητικό στοιχείο αποτελεί για το ρυθμό και την ανάπτυξη του παιχνιδιού των πρωτοπόρων, το να υπάρχουν στον άξονα δύο παίκτες που η χημεία τους τις περισσότερες φορές (με ελάχιστες εξαιρέσεις) αποδεικνύεται από ανεπαρκής και ατυχής έως και αυτοκαταστροφική.
Ο Μαουρίσιο με το βραδυκίνητο Σάκχοφ δεν δένουν παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις και συγκυριακά. Είναι κάτι που έχει διαπιστωθεί επανειλημμένα. Χθες λοιπόν ο Ραζβάν Λουτσέσκου, τι όνειρο είδε και ξεκίνησε με αυτό το δίδυμο τη στιγμή μάλιστα που έχει στη διάθεση του ένα πανέτοιμο, ποιοτικό παίκτη πανευρωπαϊκής κλάσης (Ολιβέιρα), δύο επίπεδα πάνω από τον επαναλαμβάνουμε φιλότιμο Εβγέν; Και λέμε πανέτοιμο από τη στιγμή που το διαπίστωσε και ο ίδιος στα παιχνίδια που τον χρησιμοποίησε.
Επιμένουμε χωρίς ίχνος προκατάληψης, καλοπροαίρετα πάντοτε, ότι το λάθος ήταν μεγάλο και η έμπνευση αποδείχθηκε ατυχής. Όχι ότι ήταν αυτό καθεαυτό το λάθος που έριξε το ρυθμό και την ποιότητα αν θέλετε του άξονα, γιατί παράλληλα κι επιπρόσθετα είχαμε και την απρόσμενη και απαράδεκτη απόδοση συγκεκριμένων βασικών παικτών. Αυτό όμως το λάθος ήταν εκείνο που έδωσε την ευκαιρία και το δικαίωμα στους μαχητικούς φιλοξενούμενους να πάρουν από τη πρώτη στιγμή κατοχή και μαζί της να ανακτήσουν και καλή ψυχολογία, διαπιστώνοντας ότι το κέντρο των αντιπάλων τους βρισκόταν σε αγωνιστικό λήθαργο.
Η διορθωτική κίνηση στο β΄ ημίχρονο μπορεί να βελτίωσε κάπως τα πράγματα, αλλά ήδη ο χρόνος ο πολύς είχε χαθεί και το 1-0 παρέμενε εύθραυστο και η θωράκιση του αγχώδης. Στην άτυχη έμπνευση (αλήθεια περί έμπνευσης πρόκειται ή περί ονείρωξης;) να μένει στον πάγκο ο Ολιβέιρα θα μπορεί να έχει κάποιο ιδιαίτερο λόγο ο Ραζβάν. Ωστόσο για την ολοκλήρωση της ζημιάς, στο να χαθούν δηλαδή δύο πολύτιμοι βαθμοί «βοήθησαν» όπως προαναφέραμε οι αποδόσεις πολλών απο τους βασικούς που χρησιμοποιήθηκαν.
Μπίσεσβαρ, Ελ Καντουρί, Μάτος σε κατακόρυφη πτώση, με τον Κρέσπο επίσης χθες να μην έχει τη σταθερή καλή εικόνα που διατηρούσε. Επιπρόσθετα συμπληρώνουμε ως ένα σημείο πως και η διαιτησία του απίστευτου και ανεκδιήγητου Νορβηγού έχει διαδραματίσει σοβαρό ρόλο για τη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος. Με τη γενική εικόνα λοιπόν της ομάδας να απογοητεύει και να προβληματίζει, θα πρέπει αυτό το μήνυμα και ότι χθες επισημάνθηκε να ληφθούν σοβαρά υπόψιν. Κι αυτό γιατί έχουμε ακόμη δρόμο και αν «ξοδεύουμε» σίγουρους βαθμούς από τη διαφορά, η αποστολή θα γίνει δύσκολη.
Επιβάλλεται λοιπόν να «περάσει» όσο γίνεται πιο σύντομα και να ξεχαστεί το χθεσινό στραβοπάτημα και άπαντες να συνειδητοποιήσουν ότι δεν θα πρέπει να έχουμε επανάληψη του φαινομένου. Επιπολαιότητες, ατυχείς εμπνεύσεις, όπως και απαράδεκτες εμφανίσεις βασικών παικτών να μείνουν στην άκρη και όλοι να στοχοπροσηλωθούν στη μεγάλη αποστολή τους. Παράλληλα επιβάλλεται και θεωρείται αναγκαία η άμεση επιστροφή στο καλό κλίμα που υπήρχε. Και μια επισήμανση – πάντοτε καλοπροαίρετα – στο Ρουμάνο κόουτς.
Στον πάγκο του έχει παικταράδες όπως οι νεοαποκτηθέντες Ολιβέιρα, Ίνγκασον, Σφιντέρσκι. Αλήθεια τι τον εμποδίζει να προχωρήσει σε αλλαγές για κάποιους που αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να πείσουν ότι θα βρουν τον καλό τους εαυτό παρά τις ευκαιρίες που τους δίνονται, ιδιαίτερα στα μετόπισθεν; Δεν χωράει ο Ίνγκασον και δεν πρέπει και δεν μπορεί να αντικαταστήσει κάποιον αμυντικό που δεν περνάει και τις καλύτερες ημέρες του; Από το χθεσινό παιχνίδι μένει για τον κόσμο του ΠΑΟΚ μια δικαιολογημένη πίκρα, όχι όμως και απογοήτευση. Οι ΠΑΟΚτσήδες θα βρεθούν από αύριο ακόμη πιο κοντά στην ομάδα. Αυτό είναι το σίγουρο. Χθες ο ΠΑΟΚ μπορεί να ήταν αυτοκαταστροφικός. Αύριο όμως θα είναι όπως προχθές, πιο προσεκτικός, πιο διαβασμένος, πιο παθιασμένος. Γιατί ας μην κρυβόμαστε, ο κόουτς των φιλοξενούμενων νιώθει δικαιωμένος και για την τακτική και για τις επιλογές του. Θα λέγαμε πως θετική ανάμνηση για τους ασπρόμαυρους θα είναι και το απίστευτο γκολ του Βιεϊρίνια.
ΥΓ: Ο διαιτητής σίγουρα δεν τα πήγε καλά, ιδιαίτερο στον πειθαρχικό έλεγχο. Έχουν δίκιο οι γηπεδούχοι να παραπονιούνται. Ο Βέλεθ και ο Τζανακάκης υπερέβησαν κατά πολύ το όριο των κίτρινων καρτών και είχαν μπει από νωρίς εντός των ορίων της κόκκινης. Την οποία όμως δεν την αντίκρισαν ποτέ. Βεβαίως η φάση του γκολ – καθαρό οφσάιντ – έκρινε το αποτέλεσμα. Αυτό το χρεώνεται επιπρόσθετα και μαζί με την εν γένη διαχείριση του αγώνα σε συνεργασία με τους επόπτες του, καθιστά απόλυτα δικαιολογημένο και τον εκνευρισμό και τα παράπονα των πρωτοπόρων.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (25/2)