ΓΡΑΦΕΙ Η ΣΟΦΙΑ ΑΛΑΤΖΑ
Η Μαριαλένα Αρτακιανού δε μετανιώνει στιγμή για την επιλογή της, να περάσει 10 ολόκληρα χρόνια στον Ηρακλή, ωριμάζοντας και μαθαίνοντας όλα τα μυστικά του βόλεϊ. Ο πατέρας της, Αντώνης και κάποιοι προπονητές της, την καμαρώνουν για ότι έχει κατορθώσει μέχρι σήμερα, καθώς ήταν εκείνοι που την παρότρυναν σε κάθε της προσπάθεια, πιστεύοντας πως θα έχει ένα λαμπρό μέλλον.
Η 20χρονη αθλήτρια, στον «Γηραιό» έμαθε τι σημαίνει ομαδικό πνεύμα, συνεργασία και πειθαρχία. Ήταν το «σχολείο» της, τόσο για το άθλημα της πετοσφαίρισης, όσο και για την ίδια τη ζωή. Για την όμορφη Μαριαλένα, ο αθλητισμός δεν είναι απλά σωματική άσκηση, αλλά η δυνατότητα να αγωνίζεται για ένα σκοπό, να αντιμετωπίζει τη νίκη με μετριοφροσύνη, την ήττα με αξιοπρέπεια και να σέβεται το νικητή.
Η αγάπη της για το βόλεϊ και η σκληρή δουλειά την οδήγησαν σε μικρή ηλικία στην Εθνική Ελλάδος, ξεκινώντας από τα τμήματα κορασίδων, νεανίδων και τα δύο τελευταία χρόνια στις γυναίκες. Παρ’ όλα αυτά, η ταπεινότητα παρέμεινε στο πρόσωπό της, χωρίς να μειώσει τους έντονους ρυθμούς δουλειάς. Έτσι, μετά από πολλά χρόνια γεμάτα κόπους, ιδρώτα και υπομονή ήρθε η «ανταμοιβή» με την μεταγραφή της στον Α.Ο Θήρας, που την επέλεξε για να θωρακίσει την άμυνά του.
Η διεθνής Θεσσαλονικιά αλλάζει σελίδα και μετακομίζει στη Σαντορίνη, όπου πλέον θα ζει μόνη, μακριά από της οικογένεια και τους φίλους της. Ωστόσο, το αίμα της θα παραμείνει «μπλε», καθώς δηλώνει Ηρακλής.
Λίγες ώρες πριν την αναχώρησή της για το νησί, μιλάει αποκλειστικά στη «Μ» για τα χρόνια που πέρασε στο σύλλογο της Θεσσαλονίκης, για την Εθνική Ελλάδος, αποκαλύπτει το όνειρό της και τα… κρυφά ταλέντα της.
- Μετανιώνεις, που τόσα χρόνια αγωνιζόσουν στον Ηρακλή;
«Δε μετανιώνω στιγμή που πέρασα 10 χρόνια στον Ηρακλή, γιατί μου έδωσε πολλά πράγματα. Κατέκτησα πανελληνία πρωταθλήματα, μπόνους για να εισέλθω στην Γυμναστική Ακαδημία και επίσης, μέσω του Ηρακλή με είδαν πολλοί προπονητές και με κάλεσαν στην Εθνική. Πέρασα όμορφα χρόνια, είμαι Ηρακλής και δεν τον ξεχνώ».
Νιώθεις νοσταλγία, που φεύγεις από την ομάδα της καρδιάς σου και πλέον θα αγωνίζεσαι αλλού;
«Σίγουρα νιώθω λίγο περίεργα και θα είναι δύσκολα στην αρχή. Όμως, αισθάνομαι ικανοποιημένη για την μεταγραφή μου, γιατί έτσι ανταμείβονται οι κόποι μου. Ευελπιστώ, να πάνε όλα καλά, σε αυτό το νέο μου ξεκίνημα».
Τι γνωρίζεις για τον ποδοσφαιρικό Ηρακλή φέτος;
«Ξέρω, πως ο φετινός στόχος είναι να ανέβει κατηγορία η ομάδα. Μάλιστα, έγιναν αρκετές μεταγραφικές κινήσεις. Φροντίζω, όταν έχω ελεύθερο χρόνο να ενημερώνομαι σχετικά με τις εξελίξεις».
Η θέση του Λίμπερο
Μπορεί τώρα να είναι η «φύλακας άγγελος» στην πίσω ζώνη, ωστόσο σε μικρή ηλικία είχε δοκιμαστεί και αγωνίστηκε για κάποιο διάστημα, ως ακραία. Η ίδια παραδέχεται, πως έχει καρφώσει στο παρελθόν, αλλά η θέση που της ταιριάζει απόλυτα και νιώθει σιγουριά να υπηρετεί, είναι αδιαμφισβήτητα, αυτή του λίμπερο.
Συνάντησες εμπόδια μέχρι αυτό το σημείο;
«Κάθε αθλητής συναντά εμπόδια, έτσι κι εγώ. Ευτυχώς, δεν με πήγαν πίσω. Αντιθέτως, με έκαναν πιο δυνατή και διεκδικητική. Άλλωστε, όποιος είναι καλός και αγαπάει αυτό που κάνει, θα φανεί με το πλήρωμα του χρόνου και θα δικαιωθεί».
Η ανεξαρτησία της Εθνικής ομάδας
Η απομάκρυνσή της από τη Θεσσαλονίκη και το σπίτι της δεν φαντάζει εξωπραγματική και δύσκολη για την 20χρονη αθλήτρια, αφού μέσω της Εθνικής ομάδας κατάφερε, να ανεξαρτητοποιηθεί από την οικογένειά της, αποδεικνύοντας πως - παρά το νεαρό της ηλικίας της - είναι ικανή να συντηρήσει μόνη τον εαυτό της και να επιβιώσει, χωρίς την βοήθεια των οικείων της.
Συγκεκριμένα, λόγω των αυξημένων υποχρεώσεων της Εθνικής, η Μαριαλένα ταξίδευε διαρκώς και για αρκετές ημέρες, κάτι που την έκανε να σκληραγωγηθεί και να μάθει να τα βγάζει πέρα, βασιζόμενη στις δικές της δυνάμεις. Παρηγοριά είναι για την ίδια, οι συμπαίκτριές της στην Σαντορίνη, αφού γνωρίζεται καλά με τις περισσότερες και θα αναπληρώνουν έστω και λίγο το κενό της οικογένειάς της.
Συνειδητοποιημένη για τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες του επαγγελματικού βόλεϊ - ως αθλήτρια – δεν πτοείται, για τη συνέχεια της καριέρας της. Αντίθετα, αισθάνεται αισιόδοξη για μία μελλοντική μεταγραφή στο εξωτερικό, καθώς θεωρεί ότι μόνο εκεί είναι ικανοποιητικές οι απολαβές, προκειμένου να έχει μία άνετη ζωή, έχοντας το δικό της πορτοφόλι. «Είναι αδύνατο να συντηρείς μία οικογένεια, μόνο με το επάγγελμα αυτό», τονίζει χαρακτηριστικά. Η περίπτωση συνεργασίας με το εξωτερικό, αποτελεί και το όνειρό της.
Το τραγούδι και ο χορός
Εκτός από το ταλέντο στα αμυντικά της καθήκοντα, η καλλιτεχνική φλέβα είναι εμφανής. Το τραγούδι και ο χορός είναι οι αγαπημένες ασχολίες της, όταν έχει ελεύθερο χρόνο. Μάλιστα, δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι οι συμπαίκτριές της την παροτρύνουν συχνά να τραγουδάει, ενώ η ίδια φυσικά δεν διστάζει να το κάνει, προτιμώντας ελληνικά τραγούδια. Όσο για το χορό, τον έχει έμφυτο όπως αναφέρει, αφού όταν ήταν μικρή, είχε ασχοληθεί για κάποιο διάστημα με το μπαλέτο.
Τι αφήνεις πίσω, φεύγοντας στη Σαντορίνη;
«Την οικογένεια και τους συγγενείς μου, τους φίλους μου και φυσικά την όμορφη Θεσσαλονίκη. Βέβαια, και η Σαντορίνη είναι υπέροχη και κάτι διαφορετικό να δουλεύεις σε ομάδα, που βρίσκεται σε νησί».
