Η φιλοδοξία για την κατάκτηση τίτλων είναι το όπιο των λαών. Διαμορφώνει την ψυχική κατάσταση του κόσμου αλλά είναι απαραίτητο να ισορροπεί με την πραγματικότητα, προς αποφυγήν παρενεργειών. Ο Άρης προκρίθηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, θα αντιμετωπίσει μια πυραυλοκίνητη (αγωνιστικά) ομάδα η οποία ταυτόχρονα είναι ισχυρότατη εκτός των τεσσάρων γραμμών.
Είναι προφανές ότι θα έχει τον τίτλο του απόλυτου αουτσάιντερ, ο ίδιος θα αποφασίσει όμως για τον ρόλο του στον τελικό.
Μετά την αποχώρηση του Έρικ Μπάκνερ, είναι υποχρεωμένος να τον αντικαταστήσει με πιο χρήσιμο παίκτη. Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι ο Δημήτρης Πρίφτης θέλει τον Ντρου Νέιμικ διότι δεν έχει την παραμικρή διάθεση να μπει σε διαδικασία πειραμάτων. Ξέρει τι μπορεί να περιμένει από τον φιλότιμο κοκκινομάλλη.
Το ιδεατό σενάριο περιλαμβάνει ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση, αλλά δεν είναι ρεαλιστικό. Η απόφαση είναι ειλημμένη και πρέπει να κοινοποιηθεί: Δεν θα αναδιαμορφωθεί το (οικονομικό) πλάνο λόγω του τελικού γιατί – και κατά δήλωση του Δημήτρη Πρίφτη – δεν υφίστανται οι δυνατότητες για περισσότερες κινήσεις.
Ο κόσμος επιζητά το καλύτερο, θέλει να ονειρεύεται και δικαίως να απαιτεί περαιτέρω ενίσχυση. Η ιδιοκτησία έχει τις δικές της προτεραιότητες με βασικότερη τη διασφάλιση συνθηκών οικονομικής ισορροπίας, σωστής λειτουργίας και ικανοποίησης όλων όσοι εργάζονται στον οργανισμό. Και είναι αναγκαίο να το πει, όταν διαπιστώνει ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος παρανόησης καταστάσεων. Οι ξεκάθαρες κουβέντες αποτελούν τη βάση υγιών σχέσεων. Αγωνιστικά, είναι σαφές ότι ο Άρης χρειάζεται τουλάχιστον δύο παίκτες, αλλά είναι εξίσου οφθαλμοφανές ότι δεν μπορεί να τους αποκτήσει.
