Την προηγούμενη Κυριακή ο Αρης ένιωσε την ψυχρολουσία της πρώτης βαθμολογικής απώλειας στο φετινό Πρωτάθλημα. Αυτή η ισοπαλία είναι καταστροφή για τον Αρη; Όχι φυσικά, καθώς έχει πολύ δρόμο ακόμη μέχρι το τέρμα του φετινού Πρωταθλήματος. Μπορεί στους κίτρινους να υπήρχε υπεραισιοδοξία από τις επτά νίκες στους επτά αγώνες, να ήθελαν ακόμη μία επί ενός αντιπάλου ο οποίος έχει τον ίδιο στόχο, αλλά τα «θέλω» δεν γίνονται πάντα πράξη.
Η μετριοπάθεια που έβγαζε ο Δημήτρης Σπανός στις δηλώσεις του, ενώ ο Αρης πήγαινε τραίνο, ίσως να είχε παρεξηγηθεί από κάποιους. Είχε δίκαιο όμως και του το πίστωσα, γιατί ο Αρης μπορεί να ήταν στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα, αλλά δεν σκορπούσε σιγουριά με την αγωνιστική του εικόνα. Στη λογική όμως τού ότι η νίκη είναι αυτή που μετράει, λίγοι ήταν εκείνοι που έδιναν σημασία στην αγωνιστική απόδοση του Αρη με τα Τρίκαλα, τη Δόξα Δράμας ή τον Κισσαμικό. Κυριαρχούσε το μότο «κανείς δεν θα θυμάται το καλοκαίρι όταν θα έχει ανέβει η ομάδα, το πώς κέρδιζε» και έβαζαν τον επόμενο στόχο. Ηταν ολοφάνερο όμως ότι η εξίσωση ποιότητα ρόστερ και αγωνιστική εικόνα έβγαζαν αρνητικό πρόσημο. Παρ’ όλα αυτά είχε την αξία του το γεγονός ότι ο Αρης ακόμη και στα μέτρια αγωνιστικά απογεύματα κατάφερε να φύγει νικητής μέσα από το γήπεδο. Και στην ψυχρή λογική του ποδοσφαίρου αυτό είναι που έχει μεγαλύτερη αξία.
Οι κίτρινοι στραβοπάτησαν προχθές κόντρα στον ΟΦΗ, αλλά εκτός από το γόητρο δεν υπήρξε άλλη ανεπανόρθωτη ζημία. Εξακολουθούν να βρίσκονται +7β. από τον ΟΦΗ και +8β. από τη Δόξα Δράμας και τη Σπάρτη, βαθμολογική διαφορά σημαντική σε σχέση με τον αριθμό των αγώνων. Θα χαλούσε τον Αρη αν η διαφορά ήταν στο +9; Σαφώς και όχι, αλλά η ομάδα φέτος προσπαθεί να προβιβαστεί στην επόμενη κατηγορία και όχι να καταγραφεί η πορεία της στα ρεκόρ Γκίνες. Οπότε ο στόχος είναι να τερματίσει σε μία από τις δύο πρώτες θέσεις-η πρωτιά θα προσφέρει μόνο γόητρο και όχι ουσία- με οποιονδήποτε τρόπο. Οσο γρηγορότερα πετύχει αυτό τον στόχο τόσο το καλύτερο για περισσότερους από έναν λόγους.
Ετούτο όμως προς το παρόν τουλάχιστον θα πρέπει να το βγάλουν από το μυαλό τους, γιατί όπως είπε και ο Μπούρμπος «η άνοδος παίζεται σε κάθε αγώνα». Ποια είναι η προτεραιότητα για τον Αρη ο οποίος έχει αντιμετωπίσει, πλην του Απόλλωνα, όλες τις υπόλοιπες ομάδες οι οποίες είναι υποψήφιες για την άνοδο; Πρώτα να διαχειριστεί το αποτέλεσμα με τον ΟΦΗ, γιατί τον περιμένει αύριο μία δύσκολη αποστολή στο Αίγιο. Εάν καταφέρει να κερδίσει θα έχει αποκαταστήσει την τάξη, θα βρει τον βηματισμό του και θα επουλώσει τις όποιες πληγές μπορεί να του άφησε στην ψυχολογία το στραβοπάτημα τής προηγούμενης αγωνιστικής. Σε αντίθετη περίπτωση ίσως να ανοίξει ένας μεγάλος κύκλος συζητήσεων με θέμα τη φετινή ομάδα, οι οποίες θα βρουν πρόσφορο έδαφος και λόγω της διακοπής του Πρωταθλήματος.
Οσο για τους λόγους που ο Αρης δε νίκησε τον ΟΦΗ, απλά είναι τα πράγματα: είχε αργό επιθετικό transition με αποτέλεσμα να βρίσκουν οι επιθετικοί απέναντι τους οργανωμένη άμυνα. Πώς προσπάθησε να λύσει το πρόβλημα; Αναζητώντας το γκολ με γεμίσματα από τα άκρα, επιλογή η οποία δεν είναι και η περισσότερο σοφή.
Σε κάθε περίπτωση πάντως με το αποτύπωμα που έχουμε μέχρι τώρα από τη Football League ο Αρης για πολλούς λόγους παραμένει το πρώτο φαβορί για την άνοδο.