Οι προπονητές συνηθίζουν να εμφανίζονται (μη) ικανοποιημένοι ακόμη και μετά από ένα θετικό αποτέλεσμα, έχοντας το δόγμα του… «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο», στην προκειμένη περίπτωση όμως υπάρχουν κάποια δεδομένα.
Το πρώτο είναι η απόδραση του Αρη από την εξαιρετικά δύσκολη θέση στην οποία βρέθηκε διότι ενδεχόμενο αρνητικό αποτέλεσμα θα έριχνε κι άλλο νερό στον μύλο της εσωστρέφειας και τουλάχιστον στα πέριξ του συλλόγου υπάρχουν πολλοί που το κάνουν με μεγάλη προθυμία και αγάπη. Για τον Αρη επαναλήφθηκε η περσινή ιστορία όπου και πάλι στα Πηγάδια ήπιε λίγο νεράκι και συνέχισε τον μαραθώνιό του, ταυτόχρονα έδωσε ένα μάθημα στους ασεβείς, σ’ αυτούς που διοικούν την Ξάνθη με τρόπο που δεν θυμίζει σε τίποτε τον Χρήστο Πανόπουλο. Γιατί, ο τελευταίος μπορεί να κατηγορηθεί για τις τιμές των εισιτηρίων, αλλά ουδέποτε ήταν εχθρός του προϊόντος.
Στα θετικά του Αρη (της Ξάνθης) κυριαρχεί η τακτική πειθαρχία η οποία φάνηκε από την αγωνιστική συμπεριφορά του Σούντγκρεν καθότι ο Σουηδός δεν επιδόθηκε σε ποδόσφαιρο αλάνας, αλλά κράτησε τη θέση του. Φάνηκε στις επιστροφές του Φετφατζίδη, στη λογική του Σούντγκρεν και στην ισορροπία που είχε ο Αρης (ως ποδοσφαιρική μάζα) στο γήπεδο. Στα αρνητικά κυριαρχεί η κακή συνήθεια της σπατάλης ευκαιριών και του άγχους που καλλιεργούταν στη διάρκεια του αγώνα και γιγαντώθηκε στα τελευταία λεπτά. Δεν είναι θέμα ατυχίας, όπως εκτίμησε ο Μίκαελ Ένινγκ, γιατί αυτός ο ισχυρισμός «κολλούσε» στα πρώτα παιχνίδια. Είναι περισσότερο ζήτημα συγκέντρωσης αλλά και (περιορισμένης) ικανότητας σε εκτελεστικό επίπεδο. Γιατί, αν χθες ο Αρης έχανε τους βαθμούς δεν θα έφταιγε κανένας αμυντικός, αλλά αυτοί που πέταξαν στο καλάθι των αχρήστων ένα σωρό ευκαιρίες. Είτε αυτές που μετουσιώθηκαν σε τελική προσπάθεια ή οι άλλες, οι περισσότερες.
Το άλλο κέρδος για τον Αρη ήταν ο Ντάνι Λάρσον κι ας σπατάλησε μια ευκαιρία γιατί ο Σουηδός ήταν εξαιρετικός στα ανασταλτικά καθήκοντά του. Ο Έμαν δεν πιέστηκε για να βγάλουμε συμπεράσματα, αλλά σε τουλάχιστον 2-3 φάσεις φρόντισε ο ίδιος να μη νιώσει πίεση. Ο Μπα μετά το πρώτο πεντάλεπτο πάτησε καλύτερα στο γήπεδο, αλλά έχει μάθει να λειτουργεί σε σύστημα 4-3-3. Μένει να φανεί αν ο Γερμανός προπονητής θα κρύψει, για δύο μήνες, τον κακό (καλοκαιρινό) σχεδιασμό της ομάδας. Στην Ξάνθη πάντως, το πέτυχε…
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (21/10)
