Γυρνώντας τη μηχανή του χρόνου στο μακρινό 1999, απεσταλμένος δημοσιογράφος της Θεσσαλονίκης έκανε το… λάθος να φύγει από τη θέση του στον τελικό του Champions League στη Βαρκελώνη στο 86ο λεπτό.
Με τη βεβαιότητα ότι η Μπάγερν Μονάχου κατέκτησε το ευρωπαϊκό και νιώθοντας την πίεση του χρόνου. Τα γκολ της Γιουνάιτεντ που στοιχειοθέτησαν τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική ανατροπή στην ιστορία, τον βρήκαν στο ασανσέρ του Camp Nou. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Εκεί που φαίνεται ότι δεν μπορεί να αλλάξει κάτι, έρχεται ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο (σ. σ. Σόλσκιρ) και σου αλλάζει τον… αδόξαστο. Στην Κρήτη, ο Χαμζά Γιουνές έκανε αυτό που είχε πράξει ο Νορβηγός και ο Αρης θύμισε εκείνη τη Γιουνάιτεντ του ’99.
Αν πράγματι υπάρχει ποδοσφαιρική δικαιοσύνη, η αλήθεια είναι ότι του το χρωστούσε. Ο Αρης φέτος έχασε αρκετά παιχνίδια είτε λόγω απειρίας και ποδοσφαιρικής αφέλειας (σ. σ. αυτή του κόστισε στο πρώτο γκολ), είτε ατυχίας. Λένε όμως ότι στο σύνολο μιας αγωνιστικής χρονιάς, αυτό που θα σου στερήσει η τύχη, θα σου το προσφέρει απλόχερα όταν εσύ την προκαλέσει. Χθες, ο Αρης κυνήγησε την ανατροπή και προκάλεσε την τύχη του. Εκεί στις καθυστερήσεις, στα τελειώματα. Ο,τι συνέβη πριν τα γκολ του Γιουνές, θα απασχολήσουν αποκλειστικά τον Σάββα Παντελίδη. Οπως για παράδειγμα η μη αξιοποίηση των πολλών χώρων που βρήκε ο Αρης στο transition game. Αν εκμεταλλευόταν μια φάση, δεν θα χρειαζόταν στο τέλος το instinct killer του Γιουνές.
Εν τέλει, ο Αρης κέρδισε ένα παιχνίδι με πανομοιότυπο τρόπο μ’ αυτά που έχασε. Πήρε μια βαθιά ανάσα, συνεχίζει να βαδίζει επί της γραμμής των στόχων του, ο Παντελίδης έσπασε μια αρνητική παράδοση που τον ήθελε να μην κερδίζει σε εκτός έδρας αγώνα στην πρεμιέρα και πλέον το παιχνίδι έρχεται στα πόδια του. Στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό, στη μεγάλη νίκη που απελπισμένα ψάχνουν οι «κίτρινοι» αλλά (μέχρι στιγμής) δεν την έχουν βρει.