Mε τρεις νεοαποκτηθέντες, που προορίζονται για τον βασικό κορμό της ομάδας, άρχισε φέτος η προετοιμασία των παικτών του ΠΑΟΚ. Σημαντικό βήμα προόδου, αν σκεφτεί κανείς ότι αυτό είχε να συμβεί εδώ και αρκετά χρόνια, αφού σχεδόν όλες τις μεταγραφές τις έκαναν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ την τελευταία στιγμή, στο τσάτρα – πάτρα και ενώ είχαν αρχίσει όχι μόνο η προετοιμασία και τα φιλικά ματς, αλλά και οι επίσημες υποχρεώσεις της ομάδας στην Ευρώπη.
Οσοι βρέθηκαν στην «πρώτη», στην Τούμπα, είδαν τον Τζάλμα, τον Μάτος και τον Σάχοφ. Επικοινωνιακά, πήρε καλό βαθμό η ΠΑΕ. Αλλά το κυρίως ζητούμενο δεν είναι ο εντυπωσιασμός. Η ουσία είναι που «μετράει» περισσότερο. Επί της ουσίας, λοιπόν, το μεγάλο κέρδος του ΠΑΟΚ είναι ότι τρεις νεοαποκτηθέντες παίκτες μετέχουν από την αρχή της προετοιμασίας, μη χάνοντας καθόλου χρόνου για την προσαρμογή τους και για την απόκτηση της φυσικής κατάστασης στην οποία πρέπει να βρεθούν, ταυτόχρονα με τους υπόλοιπους συμπαίκτες τους.
Από εδώ και πέρα, κάθε μέρα που περνάει και δεν θα προστίθεται παίκτης στην προετοιμασία θα είναι ζημιά. Από εδώ και πέρα, η όποια καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της συγκρότησης του ρόστερ θα πηγαίνει πίσω το μοντάρισμα της ομάδας από τον Ιβιτς και την εξασφάλιση της ομοιογένειας που πρέπει να αποκτήσει.
Μέχρι στιγμής, ο Μίχελ και ο Ιβιτς δείχνουν ότι δούλεψαν με σοβαρότητα στο θέμα των μεταγραφών. Θα μπορούσαν να ήταν τέσσερις οι παρόντες νεοφερμένοι αν δεν παρουσιαζόταν η απροσδόκητη εξέλιξη στο θέμα του Ματέους, αλλά το έγκαιρο «κλείσιμο» τριών έστω μεταγραφών δείχνει ότι ο ΠΑΟΚ άρχισε να γίνεται πιο σοβαρός οργανισμός. Αλλωστε, αν υπολογίσουμε τον Περέιρα και τον Κουλούρη, ουσιαστικά οι ολοκληρωμένες μεταγραφές είναι, τελικά, πέντε. Μην ξεχνάτε ότι πέρσι τέτοιες μέρες ο «πολύς» Φρανκ Αρνεσεν είχε καταφέρει να «κλείσει» μόνο έναν παίκτη και εκείνος ήταν ο Ολσεν…
Βέβαια, δεν αρκεί η σοβαρή δουλειά στις μεταγραφές για να γίνει ο ΠΑΟΚ παντοδύναμος αγωνιστικά. Πρέπει να πάψουν να δίδονται όλες οι αφορμές που επιτρέπουν στον Σαλπιγγίδη να δηλώνει ότι το μεγάλο πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι η οργάνωση. Για τον Ιβιτς είμαι σίγουρος. Θα κουμαντάρει την ομάδα με τον καλύτερο τρόπο. Πίσω από την ομάδα, όμως, πρέπει να λειτουργήσει υποδειγματικά ένα πολύπλοκο σύστημα. Εκεί τον πρώτο λόγο έχει ο Μίχελ και θα τον έχει μονίμως αν ο Ιβάν Σαββίδης δεν καταφέρει να βρει έναν άλλο πρόεδρο.
Αλλά και ο Μίχελ φαίνεται ότι είναι ικανότερος από όλους τους προκατόχους του. Μακάρι να μην πέφτουμε έξω. Μακάρι να «συμμαζέψει» σε όλα τα επίπεδα την ΠΑΕ ΠΑΟΚ, γιατί χωρίς σοβαρή και καλά οργανωμένη ΠΑΕ δεν είναι δυνατόν να γίνει μεγάλη ομάδα.
Τώρα η νίκη φαίνεται
να γίνεται εφικτή…
Ολα όσα συνέβησαν στη γενική συνέλευση της ΕΠΟ σε ένα συμπέρασμα οδηγούν: Αλλάζουν οι ισορροπίες. Η παντοδυναμία του κατεστημένου των τελευταίων χρόνων καταρρέει. Αυτή τη στιγμή, διοίκηση και αντιπολίτευση «κονταροχτυπιούνται» στο 50-50. Κι αυτό σημαίνει ότι τις εκλογές είναι πολύ πιθανό (και εφικτό, πλέον) να τις κερδίσει η αντιπολίτευση, έχοντας μέχρι τότε αυξήσει περισσότερο τις δυνάμεις της.
Μέχρι τον Οκτώβριο, βέβαια, έχουμε πολύ δρόμο ακόμη και ένας Θεός ξέρει τι μπορεί να συμβεί στο μεσοδιάστημα. Γεγονός είναι, όμως, ότι αυτή τη στιγμή το 50% των ψηφοφόρων φαίνεται ότι έχει αποφασίσει πως πρέπει να περάσουμε σε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση. Μόνο και μόνο αυτό είναι πολύ σημαντικό. Το 50% των ψηφοφόρων, για να το πούμε διαφορετικά, εναντιώνεται στον Ολυμπιακό και τα «τσιράκια» του. Μέχρι και πριν λίγο καιρό, αυτό ήταν αδιανόητο.
Ο Σαββίδης, ο Μελισσανίδης και όλοι όσοι είναι διατεθειμένοι να αγωνιστούν για την κάθαρση πρέπει να πείσουν όσο το δυνατόν περισσότερους για τις προθέσεις τους. Πρέπει με την πολιτική τους να αποδείξουν ότι δεν φιλοδοξούν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη για να μετατραπεί απλώς η σαπίλα από ερυθρόλευκη σε ασπρόμαυρη ή κιτρινόμαυρη. Εχουν καιρό στη διάθεσή τους και οφείλουν να τον αξιοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο.
