Μ’ αυτά που συμβαίνουν στην πόλη μας κάθε φορά που έχουμε ένα καιρικό φαινόμενο διαφορετικό απ’ τα συνήθη, πιο έντονο, είναι να σφίγγεται η ψυχή σου από τη μια και να εξοργίζεσαι από την άλλη.
Είναι φοβερό το πόσο εύκολα μετά από μια καταρρακτώδη βροχή οι δρόμοι γίνονται ποτάμια, σπίτια και καταστήματα πλημμυρίζουν, αυτοκίνητα παρασύρονται, φανάρια δεν λειτουργούν, κάδοι σκουπιδιών παρασύρονται, ανθρώπινες ζωές κινδυνεύουν.
Δεν λέω ότι είναι εύκολο να τα βάλεις με τον καιρό, ειδικά όταν η εκδήλωση κάποιων φαινομένων γίνεται με τόσο έντονο τρόπο, όσο έγινε χθες.
Ωστόσο, είναι ολοφάνερο, είτε πρόκειται για την έντονη χιονόπτωση πριν από 14-15 μήνες, είτε για την χθεσινή ισχυρότατη βροχόπτωση, πως κάθε τέτοιου είδους κατάσταση βρίσκει τους μηχανισμούς του κράτους (τοπική αυτοδιοίκηση, κυβέρνηση, ακόμη και οργανισμούς όπως η ΕΥΑΘ ή η ΔΕΗ), απολύτως απροετοίμαστους.
Δεν έχουμε υποδομές, δεν έχουμε σχέδιο, δεν αντιδράνε αυτοί που πρέπει να αντιδράσουν για να προστατεύσουν τους πολίτες από κινδύνους, ακόμη κι όταν υπάρχουν προειδοποιήσεις για κάτι άσχημο που έρχεται.
Διότι, δόξα τω Θεώ, οι προγνώσεις, πλέον, για τον καιρό είναι τόσο καλές ώστε αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την Πολιτική Προστασία να ξέρουν εγκαίρως τι αναμένεται να συμβεί και να έχουν τον απαιτούμενο χρόνο για να λάβουν μέτρα.
Παρόλα αυτά, ουδείς λαμβάνει μέτρα, ουδείς φροντίζει για να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα, ουδείς προνοεί για τον καθαρισμό των φρεατίων, δεν ξέρω αν υπάρχει δρόμος, ακόμη και στο κέντρο της πόλης, με σωστές κλίσεις ώστε να οδηγείται το νερό στους υπονόμους και να μην δημιουργούνται λίμνες.
Τα λέμε, τα ξαναλέμε, αλλά κανείς δεν ακούει, κανείς δεν ασχολείται σοβαρά, κανείς δεν φροντίζει για την αποφυγή επανάληψης τέτοιων εξευτελιστικών για την Θεσσαλονίκη (αλλά και τη χώρα γενικότερα, αφού παντού τα ίδια γίνονται) εικόνων.
Μονίμως απροετοίμαστοι είναι οι μηχανισμοί της Πολιτείας, μονίμως απροστάτευτοι οι πολίτες και οι περιουσίες τους, δείχνουμε ποιοι είμαστε και στους τουρίστες, που τυχαίνει να γίνονται μάρτυρες όλων αυτών, όταν τύχει να βρίσκονται στη χώρα μας στον χρόνο που συμβαίνουν.
Όπως καλή ώρα αυτοί οι τουρίστες που εγκλωβίστηκαν στον Λευκό Πύργο και χρειάστηκε η πυροσβεστική να οργανώσει επιχείρηση ασφαλούς απεγκλωβισμού τους, μαζί και με κάποιους μαθητές οι οποίοι, επίσης, είχαν παγιδευτεί στον ίδιο χώρο.