ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΟΥΖΟΥ
Τεράστιο πλήγμα! Στο γόητρο της ομάδας, το ηθικό του κόσμου αλλά και σε οικονομικό επίπεδο. Ο ΠΑΟΚ πέταξε λευκή πετσέτα, έφερε ισοπαλία-καταστροφή στην Κέρκυρα και βρίσκεται έξω από το κύπελλο. Τον θεσμό που παραδοσιακά τον ενδιέφερε ως διέξοδος διάκρισης. Μόνο που σήμερα υπάρχει και το πρωτάθλημα. Είναι η παρηγοριά. Μέχρι στιγμής.
Γιατί στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό.
Ο άδοξος αποκλεισμός- τερμάτισε τελευταίος στον όμιλο, γεγονός που αν μη τι άλλο είναι ντροπιαστικό- έρχεται να προστεθεί στην εκπαραθύρωση από τους 32 του Europa Leauge. Έξω από την Ευρώπη και νωρίς-νωρίς έξω κι από το κύπελλο. Κάτω από άλλες συνθήκες σήμερα θα ψάχναμε τους ενόχους, θα καταμερίζαμε ευθύνες και η γκρίνια θα τους έπαιρνε όλους αμπάριζα. Σήμερα τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά.
Το κυνήγι του τίτλου στο πρωτάθλημα τα βάζει όλα στην άκρη.
Μπορεί η πρόκριση να χάθηκε στο Καυταντζόγλειο με την ήττα από τον Απόλλωνα και στην Τούμπα κόντρα στο Γιάννινα, στην Κέρκυρα όμως χθες ο ΠΑΟΚ ήταν απελπιστικά λίγος. Αδιάφορος, χωρίς πάθος, ψυχή. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε 90΄ παιχνιδιού έκανε μόλις μια ευκαιρία με τον Παπαδόπουλο. Πώς όμως μπορείς να διεκδικήσεις την πρόκριση όταν είσαι αλλού και δεν κάνεις ούτε μια φάση της προκοπής;
Ο Αναστασιάδης στις δηλώσεις του στάθηκε στην ευκαιρία του Παπαδόπουλου. Κάτι σαν παρηγοριά στον άρρωστο. Φθηνή δικαιολογία που δεν πείθει κανέναν. Η ενδεκάδα που παρέταξε, με βασικούς να ξεκουράζονται για το παιχνίδι με τον Αστέρα στην Τρίπολη, έστειλε μήνυμα από την αρχή: επέλεγε να στρέψει την προσοχή του στο πρωτάθλημα γυρίζοντας την πλάτη στο κύπελλο. Είναι δυνατόν όμως ολόκληρος ΠΑΟΚ να επιλέγει διοργανώσεις και να πετάει λευκή πετσέτα στο κύπελλο; Αυτό το κάνουν μικρές ομάδες που δεν διαθέτουν ρόστερ, παίκτες και νοοτροπία νικητή.
Αν όλα πάνε καλά και η ομάδα κατακτήσει το πρωτάθλημα όλα θα ξεχαστούν! Αν όμως κάτι πάει στραβά τότε όλα θα έρθουν ορμητικά στην επιφάνεια και η χρονιά θα στεφθεί με πλήρη αποτυχία. Ο ΠΑΟΚ από εδώ και πέρα θα περπατάει σε τεντωμένο σχοινί. Κάθε παιχνίδι θα έχει τον χαρακτήρα τελικού. Κι από εδώ και πέρα δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία κούρασης. Για κανέναν.
