Σε μία κουβέντα για τα επεισόδια σε αθλητικό αγώνα συνήθως… χάνουν όσοι δεν έχουν οπαδούς. Στον αγώνα Α.Ε.Κ.-ΠΑΟΚ «χαμένοι» είναι η Ομοσπονδία του χάντμπολ και η Αστυνομία. Και χάνουν γιατί όταν αντιμάχονται δύο μεγάλοι σύλλογοι το εύκολο είναι να μετακυλήσουν τις ευθύνες στους φορείς ώστε να απεμπολήσουν τις όποιες ευθύνες τους αναλογούν. Τα σωματεία είναι καλύτερα οργανωμένα επικοινωνιακά, οπότε και κερδίζουν συνήθως παρόμοιες μάχες.
Όλα αυτά όμως αποτελούν επικοινωνιακά τεχνάσματα τα οποία μπορεί να αποφέρουν επίπλαστα κέρδη στις ομάδες, αλλά στην ουσία μαζί με το άθλημα είναι και αυτές χαμένες.
Όταν αποφάσισε η Ο.Χ.Ε. ο τελικός να γίνει στην Θεσσαλονίκη δεν ήξερε τους δύο φιναλίστ. Επέλεξε ένα εξαιρετικό γήπεδο και έδρα μία πόλη που έχει ομάδες με παράδοση στο άθλημα. Στόχος να ανεβάσει τη δημοτικότητα του χάντμπολ. Η ίδια φιλοσοφία επικράτησε κι όταν έγινε γνωστό το ζευγάρι του τελικού. Παρότι οι αντιπαλότητα μεταξύ των οπαδών της Α.Ε.Κ. και του ΠΑΟΚ έχει χτυπήσει κόκκινο η Ο.Χ.Ε και ο πρόεδρος κ. Γκαντής «στήριξε» την αρχική της απόφαση κάνοντας όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να οχυρώσει τον τελικό. Η Ο.Χ.Ε συνεργάστηκε με τις δύο ομάδες και την Αστυνομία, «μέτρησε» τα δεδομένα και συνέχισε να εμμένει στην απόφαση της. Αυτός ήταν ο δύσκολος δρόμος της προσπάθειας να μην νικηθεί το άθλημα από τον τρόμο του χουλιγκανισμού. Ο εύκολος δρόμος θα ήταν ή η διεξαγωγή του μπροστά σε άδειες κερκίδες ή με την παρουσία μαθητών ή να επιλέγονταν ως έδρα το… Καστελόριζο.
Αυτή θα ήταν μία αμυντική τακτική και στην ουσία μία νέα νίκη του χουλιγκανισμού με θύμα το χάντμπολ. Σαφώς και οι εικόνες που μπήκαν στα σπίτια όσων παρακολουθούσαν τον τελικό δεν ήταν αθλητικές. Αλλά η απόφαση ήταν ένα «στοίχημα» της Ο.Χ.Ε. κόντρα στην τρομοφοβία που έχει επικρατήσει στον ελληνικό αθλητισμό, κι αν αποφεύγονταν το ντου των οπαδών της Α.Ε.Κ. τα μέτρα πρόληψης, ίσως να απέφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πάντως το γεγονός ότι πλην 10-20 καθισμάτων δεν υπήρξαν μεγάλες φθορές στο γήπεδο, παρά την ένταση που επικράτησε, αποτελεί απόδειξη ότι όλες οι πλευρές δούλεψαν προς την κατεύθυνση να κυλήσουν όλα ομαλά. Σ’ όλα τα σχέδια επί χάρτου πάντα υπάρχουν ατέλειες. Κι αυτές σε πραγματικές συνθήκες δεν είναι διαχειρίσημες.
Σε κάθε περίπτωση πάντως τα κενά γήπεδα δεν είναι λύση. Καλύτερα να διαλύσουμε τα πρωταθλήματα παρά να φυλακίζουμε τους αγώνες, γιατί το κακό είναι το ίδιο και το αυτό. Η άλλη λύση είναι να δοθεί οριστική λύση στο θέμα της βίας με οποιοδήποτε πολιτικό κόστος.
